واحدهای مقاومت در همه جای ایران فعالیت دارند
آسوشیتدپرس روز ۷ مهرماه ، مقاله ای درباره قیام سراسری مردم ایران و نقش واحدهای مقاومت مجاهدین خلق (کانونهای شورشی) نوشت. این مقاله به بررسی کارکرد واحدهای مقاومت در اعتراضات سراسری ایران می پردازد و تاثیر گذاری آن را مورد بررسی قرار می دهد. آسوشیتد پرس نوشت:
«پوسترها، بنرها، تندیسهای خامنهای، سلیمانی و دیگر سران رژیم، یا هر چیز دیگری که نشان رژیم را داشته باشد، توسط جوانان در اکثر شهرها به آتش کشیده شد.
مجاهدین خلق می گویند: یکی از ویژگیهای اساسی یکانهای مقاومت، ادغام اعضای آن در جامعه به شکل گستردهتر است. اکثر آنها دانشجو، کارمند، کارگر و سایر مشاغل هستند. آنها نیروهای پنهانی نیستند».
درادامه این مقاله آمده است: «موج جدیدی از اعتراضات ضد رژیم در ایران آغاز شد. این قیامها روز یکشنبه ۴ مهرماه در حداقل ۱۴۵ شهر در تمامی ۳۱ استان کشور از جمله ۱۶ دانشگاه گزارش شد و در برخی از روزهای این مدت حداقل ۳۰ نقطه تنها در تهران صحنه اعتراض بود. تا کنون بیش از ۱۸۰ نفر شهید شدهاند.
با ادامه تظاهرات و واکنش به سرکوب حاکمیت، خانوادههای زندانیان در مقابل در زندان مخوف اوین گردهم آمدند و خواهان آزادی عزیزان خود شدند.
مردم به ویژه جوانان، با سرکوب وحشیانه رژیم مواجه شده و با آن مقابله کردهاند. در دهها مورد، ضدحملههای واحدهای مقاومت ، افرادی را که توسط نیروی انتظامی یا اوباش لباسشخصی (نظامیان بسیجی وابسته به سپاه پاسداران یا وزارت اطلاعات) دستگیر می شدند، آزاد کردند. در این درگیری چند تن از بسیجیان کشته شدند.
مطالبات مردم فراتر از تراژدی قتل یک زن
در حالی که قتل مهسا امینی در بازداشت موسوم به «گشت ارشاد» جرقه اولیه اعتراضات را ایجاد کرد، از همان روز اول، مطالبات مردم فراتر از این تحول غمانگیز بود و معترضان خواستار سرنگونی حکومت شدند.
برخی از شعارهای مردم به شرح زیر بود: «مرگ بر دیکتاتور»، «مرگ بر خامنهای»، «میکشم، میکشم هر آن که خواهرم کشت»، «خامنهای قاتله حکومتش باطله» و «مرگ بر ستمگر چه شاه باشه چه رهبر» و «حتی اگر بمیریم، ایران رو پس میگیریم». …
یکی از ویژگیهای مهم این اعتراضات، نقش مستقیم و غیر مستقیمواحدهای مقاومت وابسته به مجاهدین خلق (ام. ای. کی) در سازماندهی و مهمتر از آن تلاش برای طولانیتر شدن آن است.
در آغاز سال ۲۰۱۴، مجاهدین خلق واحدهای مقاومت را سازماندهی کرد که در عین این که به سازمان وابسته بودند، شهروندان عادی با روابط و ارتباط منظم با اطرافیان خود، در محل کار، در ادارات، بیمارستانها و به طور کلی در جامعه می باشند.
بیشتر بخوانید
گزارش نیویورک تایمز در رابطه با اعتراضات سراسری ایران
واحدهای مقاومت غیرقابل تفکیک با مردم
طی چند سال گذشته،واحدهای مقاومت به تدریج در سراسر کشور راهاندازی شدند و فعالیت خود را با شعارنویسی، پخش پیامهای رهبری مقاومت ایران و یا نصب پوستر در اماکن عمومی و غیره آغاز کردند. یکی از ویژهگیهای اساسی واحدهای مقاومت، ادغام اعضای آن در جامعه بشکل گستردهتر است. اکثر آنها دانشجو، کارمند، کارگر یا مشاغل دیگری هستند. آنها نیروهای پنهانی نیستند.
حضور اعضای یکانهای مقاومت در جوامع مربوط به آنها این فرصت را میدهد که نیازهای اولیه را رفع کنند و در عین حال ظرفیت و انعطافپذیری لازم را برای سازماندهی مجدد و تشکیل مجدد تیمهای خود در صورت نیاز فراهم کنند. در چند سال گذشته صدها نفر از اعضای یکانهای مقاومت و هزاران نفر دیگر بهدلیل ارتباط با واحدهای مقاومت دستگیر شدهاند.
برخی تحت شدیدترین شکنجهها قرار گرفتهاند و برخی دیگر به حبسهای طولانی مدت و حتی اعدام محکوم شدهاند. اما با وجود سرکوب شدید و دستگیریهای گسترده، رژیم نتوانسته است یکانهای مقاومت را ریشه کن کند. برعکس، روند تشکیل یکانهای مقاومت در سراسر کشور افزایش یافته است.
یکانهای مقاومت، در ابتدا تیمهای چند نفره، در روند رشد و تکامل خود به گروهها و واحدهای بزرگتر تبدیل شدهاند. با توجه به سرکوب شدید در ایران، آنها سطوح ارتباطی مؤثری را بین واحدهای مختلف مقاومت برقرار کردهاند.
۵هزار واحد مقاومت در سراسر ایران فعالیت دارند!
هزار واحد مقاومت با ارسال پیامهای ویدئویی (در حالی که طبق دستورالعملهای امنیتی عمل میکردند) از داخل ایران به اجلاس جهانی ایران آزاد در ژوئیه ۲۰۲۱ بر عزم خود برای ادامه مبارزه تا سرنگونی رژیم تأکید کردند.
۵ هزار نفر از اعضای یکانهای مقاومت در جریان اجلاس جهانی ایران آزاد در ژوئیه ۲۰۲۲ پیامهای ویدئویی مشابهی از داخل ایران ارسال کردند و از رشد ۵۰۰ درصدی تعداد این یکانها با وجود حکومت وحشیانه ترور و سرکوب رژیم رونمایی کردند.
در اقدام دیگری از مقاومت در اوایل سال ۲۰۲۲، آنها موفق به کنترل و پخش پیامهای خانم مریم رجوی در چندین کانال تلویزیونی دولتی شدند که تأثیر بسیار زیادی بر جمعیت عمومی گذاشت که در سال گذشته هرگز چنین وقفههایی را سالها در تلویزیون دولتی تجربه نکرده بودند. رهبران ارشد رژیم و همچنین مقامات مختلف ارشد و پایینتر، دائما نسبت به سازمان مجاهدین خلق ایران و یکانهای مقاومت آن در داخل ایران ابراز نگرانی می کنند.
نتیجهگیری:
فراتر از اعتراضات پراکنده یا حتی قیامهای سراسری، تحولات ایران امروز راهی را نشان میدهد که به یک انقلاب دموکراتیک منتهی میشود.
مردم ایران که دیکتاتوری سلطنتی را در سال ۱۹۷۹ سرنگون کردند و امروز علیه دیکتاتوری مذهبی حاکم قیام میکنند و حکومت یک فرد را رد میکنند، راه را برای یک انقلاب دموکراتیک جدید هموار میکنند.
این انقلاب همه اشکال دیکتاتوری وحکومت یک فرد را رد میکند، خواه دیکتاتوری موروثی باشد یا تحت عنوان دین یا به نام خدا.
مردم ایران، زنستیزی حکومت را رد میکنند و برابری کامل جنسیتی را در همه ابعاد بهویژه در رهبری سیاسی به رسمیت میشناسند. این انقلابی به نفع یک جمهوری دموکراتیک مبتنی بر جدایی دین و دولت خواهد بود.
تداوم تظاهرات ضد رژیم در سراسر کشور و شور و اشتیاق نسلهای جوان برای مقابله با نیروهای سرکوبگر نشان دهنده تأیید گسترده جامعه نسبت به استراتژی سازمان مجاهدین خلق و مقاومت ایران برای سرنگونی رژیم و در عین حال رد همه نظریههای خواهان همکاری با بخشهایی از نیروهای سرکوبگر مانند سپاه است.
انقلاب دموکراتیک در ایران در راه است. سرنگونی رژیم آخوندی ممکن است دیر یا زود اتفاق بیفتد. اما شکی نیست که این اتفاق خواهد افتاد.
نویسنده : شاهین قبادی . شورای ملی مقاومت ایران