استمرار قیام آبان ۹۸ درمحرم ۹۹ و قیام آبان که ادامه خواهد یافت
استمرار قیام آبان ۹۸ درمحرم ۹۹ : محرم امسال دو ویژگی برجسته داشت.نخست اینکه به دلیل کرونا و گسترش روز افزون آن درجامعه فقر زده ایران،برگزاری یا عدم برگزاری آن به یک چالش برای حکومت تبدیل شده بود.شک و تردیدهای بسیار در مورد امکان رعایت موازین بهداشتی در این شرایط وخیم بیماری وجود داشت، اما روحانی و خامنه ای در یک تصمیم جنایتکاران رای به برگزاری آن به هر قیمت دادند.
چالش محرم برای خامنهای
اما وجه مهمتر محرم امسال آن بود که این اولین محرم بعد از قیام ۹۸ بود و مقامات امنیتی حکومت، با چالش امنیتی برگزاری مراسم یاد بود شهدا و جانباختگان این قیام مواجه بودند.پیشتر از این مقاومت ایران به برگزاری یادبود ۱۵۰۰ جانباخته قیام فراخوان داده بود.
گرامیداشت یاد شهیدان
متعاقب چنین وضعیتی بود که دیدیم گرامیداشت یاد سه شهید قیام توسط جوانان پرشور اسلام آباد در اطراف بهبهان به یاد دوستان و یاران جان باخته خود، در جلوی منزل فرزاد انصاری فر چه انعکاس فوق العادهیی داشت. این جوانان با نوحه خوانی واشعاری به یاد سه شهید قیام فرزاد انصاری فر و مهرداد و محمود دشتی نیا یادشان را گرامی داشتند.
خانواده شهید پژمان قلیپور نیز در زادروز جوان ۱۸ساله شان مراسم نمادینی در زادگاهش در روستای ملاط لنگرود برگزار کردند و همراه با خانواده برخی دیگر از جانباختگان قیام یاد عزیزشان را گرامی داشتند. در همه این موارد نیروهای امنیتی واطلاعاتی تلاش کردند که با تهدید و احضار خانواده ها را بترسانند و مانع مراسم شوند. اما کاری ازپیش نبردند.

فعالیت در سراسر ایران
از سوی دیگر، جوانان معترض وشورشی در سراسر ایران نیز به طور مخفی وشبانه صدها و هزاران تراکت و دست نوشته وعکس شهدا را در نقاط مختلف کشور پخش کردند و به این ترتیب با این جانباختگان اعلام هم پیمانی کردند. گزارش های رسیده حاکی است حداقل در شهرهای تهران،قم، ساری،شیراز، بهبهان، رشت،اراک، مشهد،آبادان،اردبیل،کرج، تبریز، اهواز، اصفهان و شهرکرد جوانان با نوشتن شعار یا چسباندن عکس شهدا بر در و دیوار شهرها یاد این کشته شدگان را گرامی داشتند.
مقابله و مخالفت عمومی با احکام اعدام برای زندانیان قیامهای ۹۶ و ۹۷ و ۹۸ نیز یکی دیگر از صحنههای ابراز نفرت عمومی از کارکرد یک حاکمیت سرکوبگر بوده است. تقریبا با اعلام هر حکم اعدامی، فضازی و به تبع آن فضای حقیقی جامعه پر از شعار اعدام نکنید میشود.
آن چه شنیدنی است وحشت وسراسیمگی حکومت در برخورد با این پدیده است. مقامات حکومتی بلافاصله بعد از برگزاری مراسم توسط خانواده پژمان قلی پور به تهدید خانواده او پرداختند وهمین طور خانواده دو جانباخته دیگر نوید بهبودی و مهدی دائمی را تهدید کردند که اگر به فعالیتشان ادامه بدهند، باید منتظر عواقب آن باشند.
آبان ادامه دارد…
با وجود همه این تهدیدات،نقش بستن شعار:«آبان ادامه دارد…» بر در و دیوار شهرها و نگرانی مقامات سیاسی وامنیتی حکومت از وقوع آبانی دوباره، حکایت از پتانسیل عظیم نارضایتی و خشم جامعه است طوری که حسن بیادی یک فعال سیاسی در گفتگو با روزنامه «انتخاب» به تاریخ ۹ شهریور ۹۹ به طور مؤکد می گوید:« تا پایان آذرماه احتمال وقوع حوادث غیر مترقبه سیاسی اجتماعی وجود دارد»
پس در آن چه که به حکومت بر میگردد خود را برای خیزشها و آبانهای عظیم دیگری آماده می کند ولی در آن چه که به ما یعنی حاشیه نشینان و فرو دستان و بیکاران و نادیده گرفته شدگان یعنی ۹۶ درصد جامعه بر میگردد باید به جد برای آبان دیگری به مراتب عظیم تر و کوبندهتر آماده شویم. باید این بار درسهای تازهیی بیاموزیم ودرسهای تازه تری به حکومت بدهیم. لازمه این کار آن است که هیچ فرصتی را از دست ندهیم. حکومت در ضعیفترین نقطه خود است و ما ضعیف انگاشتهشدگان در قویترین نقطه خود قرار داریم .