جمعی از رانندگان شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه دوشنبه ۱۰ آذرماه و حومه در اعتراض به عدم تحویل لباس فرم و کاپشن تجمع کردند.
به گفته رانندگان معترض، در سالهای ۹۷، ۹۸ و ۹۹ لباس فرم بطور کامل پرداخت نشده و در هر کدام از این سال‌ها بخشی از این پرداخت‌ها از جمله کاپشن، لباس فرم، کمربند و جوراب کسر شده است. رانندگان معتقدند این کسر کردن بخش‌هایی از لباس کار، کاملا هدفمند صورت گرفته است. تا بتوانند به مرور زمینه حذف آن را فراهم کنند. گفتنی است لباس فرم از خواسته‌های رانندگان شرکت واحد در موج اعتراضات و اعتصابات‌شان در سال ۸۴ بود.
به گزارش کانال سندیکای کارگران اتوبوسرانی تهران و حومه لباس فرم از خواسته‌های رانندگان شرکت واحد در موج اعتراضات و اعتصابات‌شان در سال ۸۴ بود. و پس از آن هر ساله دو دست شلوار و پیراهن فرم، یک کمربند، یک جفت کفش و یک جفت جوراب به رانندگان داده شد.
معوق شدن کارت اعتباری
در سالیان اخیر بارها شارژ کارت اعتباری کارگران و شیر کیک معوق شده و آنجا که رانندگان و کارگران در برپایی اعتراض قدری تعلل کردند آن مزایا پرداخت نشده. و البته برنامه مدیریت است که پرداخت‌های مختلف به کارگران را از اساس قطع کند. و اگر تا امروز محقق نشده به دلیل اعتراضات رانندگان در مقاطع زمانی مختلف بوده است.
بیشتر بخوانید
ایران و کارنامه یک ساله مبارزه با کرونا
تاخیر در پرداخت‌های که باید پرداخته می‌شد.
تاخیر در پرداخت پاداش عدم تصادف،
عدم پرداخت بن دانش آموزی،
معوق شدت لباس فرم رانندگان و لباس کار کارگران تعمیرگاه و توقفگاه،
تاخیر چندین ماهه در پرداخت چهار درصد حق بیمه کارگران در زمان بازنشستگی،
تاخیر در پرداخت حق سنوات بازنشستگان تا یکسال و پرداخت اقساطی آن و در ماه‌های گذشته،
و در آخر تاخیر در پرداخت حقوق و عیدی، همه در راستای برنامه مدیریت برای محدود کردن مزایای مستمر و حقوق کارگران بوده است.
دعوت سندیکا به مقاومت
سندیکا، رانندگان و کارگران را به مقابله با برنامه مدیریت برای حذف مزایا و محدود کردن حقوق، فرامی‌خواند. کارگران نباید به حرف‌های تفرقه انگیز مدیریت توجه کنند. مدیریت با فریب به گروهی از کارگران می‌گوید تاخیر در پرداخت سنوات و حق بیمه چهار درصد که مشکل شما نیست. به گروهی دیگر می‌گوید شما در آستانه بازنشستگی هستید. بخاطر لباس کار، شیر و کیک و شارژ کارت اعتباری خودتان را به دردسر نیندازید.
کارگران غافل نباشند که برای مقابله با برنامه محدودسازی مزایای مستمر و حقوق باید اتحاد سراسری داشته باشند. فراموش نکنیم که در سال ۸۴ حضور حداکثری کارگران در سندیکا موجب برقراری همه این مزایا و افزایش حقوق شد. برای حفظ مزایا همچنین افزایش آن کارگران باید با جدیت سندیکای خودشان را حمایت و در فعالیت‌ها مشارکت حداکثری داشته باشند.
