آخوند شهاب الدین حائری از آخوندهای ریزشی است که عمامه از سر برداشت
بعد از اعترافات و عمدتا داستان بافی‌های بازجو مستند سازی بنام موگویی در مورد قتل عام ۶۷ ، اینکه نوبت به یک آخوند ریزشی بنام شهاب‌الدین حائری رسید که اعتراف کند خمینی در سال ۶۷ بیش از ۳۰ هزار زندانی سیاسی را قتل عام کرد. عددی که تاکنون فقط سازمان مجاهدین خلق و شورای ملی مقاومت روی آن تاکید داشتند، اکنون این یک آخوند حکومتی است که به آن اعتراف می کند.
البته شهاب‌الدین حائری برای اینکه حکم ارتداد نخورد و زیاد از دایره نظام مقدس پرتاب نشود مجاهدین و سربداران ۶۷ را با خوارج مقایسه می کند. خوارجی که نیای تاریخی خمینی و خامنه ای محسوب می شوند و در تقس مآبی و دگماتیسم اجداد آرمانی آخوندهای حاکم بر ایران محسوب می شوند.
از این مقوله اگر بگذریم اعترافات آخوند شهاب‌الدین حائری می‌تواند یک سرفصل تازه از اعترافات درون حکومتی در مورد قتل عام ۶۷ باشد.
البته نباید از یاد ببریم که شهاب‌الدین حائری پسریک آخوند دانه درشت به نام آیت‌الله حائری شیرازی است که نماینده ولی‌فقیه در شیراز پس از کیفر یافتن دستغیب بود.
شهاب‌الدین حائری در جریان قیام۱۴۰۱، لباسهای آخوندی خود را در آورده و در سبد گذاشت و گفت از خشم مردم می‌ترسد این لباسها را به تن کند.
در همین زمینه
جواد موگویی؛ نگاهی به تناقضات یک بازجوی مستندساز!
متن اعترافات شهاب‌الدین حائری شیرازی:
«آقا در سال۶۷ در مملکت ۳۰هزار زندانی که داشتند حبس خود را می‌گذراندند بردند دار زدند. این جنایته، این با هیچ فقهی جور درنمیاد. می‌گویند آقا اینها تروریست بودند. اینها تروریست بودند. اینها باغی بودند باشه، باغی بودند قاضی حکم بهشون بده همه اینها با سخت‌ترین وجه دادرسی شده بودند چون دادگاههای انقلاب سخت‌گیر بودند.
اونهایی که قابل اعدام بودند اعدام شده بودند. آقا این روزنامه پخش کرده بود. این روزنامه خوانده بود. اینها سه سال دو سال زندان داشتند. به چه حقی بردی بازجویی کردی که آقا سر موضع است؟ مگر سر موضع بودن جرمه؟
سر موضع بودند یک رفتار قلبی است جرم اصلاً نیست. یک موضع قلبی داره جرم نیست.
امیرالمومنین در نهروان خوارج رو که خصوصیاتشون شبیه همین منافقین بود منافقین بسیار شبیه خوارج بودند. اونها هم خون‌ریز بودند. خوارج بسیار خون‌ریز بودند. اصلاً تا وقتی که اینها قتل رو شروع نکرده بودند امیرالمومنین با اونها نجنگید. در صحنه جنگ هم تا اونها شروع نکرده بودند با اونها نجنگید باهاشون. اونها اومدند شکم یک زنی رو پاره کردند چون محب علی بود شوهرش خون‌ریز بودند.
تو می‌آیی اینجا زندانی می‌کشی؟ کی گفته کسی که سر موضع است تو حق دار بکشیش؟ دارش بزنی. اینها انحرافات جمهوری اسلامیه. اینها را باید با صدای رسا گفت، اگر می‌بینید توی خیابون معترض کشته میشه به‌خاطر این است که این سنگ‌بنای کج در دهه شصت گذاشته شده بود. تا یک حرفی می‌زنی دفتر حفظ آثار امام از تو شکایت می‌کنه، به درک شکایت بکنه، بابا اشتباه است این کارها، این کار امام اشتباه بوده. من هر جا خواستید اثبات می‌کنم که اشتباه بود.»
