پانزده سازمان حقوق بشری اقدام حکومت را محکوم کردند
مقامات امنیتی و اطلاعاتی حکومت فشارهای خود را بر خانواده شهیدان آبان و نیز شاهدان دادگاه بینالمللی مردمی آبان افزایش دادند. براساس گزارشها و خبرهای رسیده برخی از این خانوادهها بازداشت شده و برخی تهدید شدند.
افزایش فشار بر خانوادهها و شاهدان دادگاه مردمی واکنش سازمانهای حقوق بشری را به دنبال داشت.
پیشینه و تاریخچه
به دنبال کشتار مردم و جوانان در آبان ۹۸ توسط نیروهای سرکوبگر انتظامی و سپاه پاسداران، دادگاه مردمی بین المللی آبان در سالگرد آن کشتار با همت برخی از فعالان حقوق بشری تشکیل شد.
از ۶ حقوقدان برجسته بینالمللی دعوت شد که به عنوان قضات در این دادگاه شرکت کنند. نخستین دور این دادگاه در آبان ۱۴۰۰ و دور دوم آن در بهمن ۱۴۰۰تشکیل شد.
در این دادگاهها جمعا ۳۰۰ نفر از خانوادههای شهیدان و کشته شدگان آبان و یا شاهدان وقایع آبان و یا بازداشت شدگان شهادت دادند و ابعاد فجیعی از جنایات نیروهای سرکوب افشا شد. برخی از این شاهدان به صورت ناشناس و با روی پوشیده و برخی به صورت علنی در این دادگاه شهادت دادند.
افزایش فشار بر خانواده ها و شاهدان دادگاه
از همان زمان تعقیب و فشار شاهدان دادگاه توسط عوامل امنیتی شروع شد.
برخی خانوادهها بازداشت و دستگیر شدند؛ مثل خانواده زنده یاد فرزاد انصاری فر، فرزانه انصاریفر، خواهر فرزاد در یک پروندهسازی آشکار به ۴ سال و نیم زندان محکوم شد. برادر و پدر خانواده نیز به مدت یک ماه بازداشت و به زندان و ممنوع الخروجی از کشور محکوم شدند.
همزمان وزارت اطلاعات به خانواده شهید پژمان قلی پور زنگ زدند و آنها را تهدید کردند. [جانباخته راه آزادی پژمان قلی پور ملاطی]
مادر پژمان قلی پور در پاسخ شان نوشت: «سینه همه خانوادهها آماده است برای جای گلوله شما، از تهدید و زندان و شکنجه نمیترسیم، پشیمانتان میکنیم.
به اندازه همه این جانهایی که در این سالها گرفتهاید پشیمانتان میکنیم».
پدر و برادر پژمان قلی پور هم نوشتند: «اگه اعتراض مدنی جرمه و تاوانش ۵ تا گلولهاس منم مجرمم!»
علاوه بر این، طبق خبرهای رسیده برخی از این خانوادهها و شاهدان دادگاه تحت فشار وزارت اطلاعات قرارگرفتند که در جلوی دوربین بیایند و علیه مواضع قبلی خودشان و یا دیگر افراد خانواده صحبت کنند.
واکنش ۱۵ سازمان حقوق بشری
۱۵ سازمان حقوق بشری ایرانی و غیر ایرانی از جمله عفو بینالملل علیه این فشارهای ضد انسانی علیه خانوادهها موضع گرفتند و از سازمان ملل و نهادهای بینالمللی خواستند که برای جلوگیری از آزار و اذیت شاهدان آبان توسط حکومت ایران اقدام ضروری انجام بدهند.
در این بیانیه تهدیدهای حکومت ایران علیه شاهدان دادگاه، به عنوان تخلفاتی یاد شده که در قواره شکنجه یا سایر رفتارهای ظالمانه و غیر انسانی و تحقیرآمیز دسته بندی میشود.
علاوه بر این عفو بین الملل فشارهای رژیم بر این خانوادهها را تکان دهنده خواند و خواهان فشار بر حکومت ایران برای توقف اذیت و آزار خانوادهها شد. عفو بین الملل این اقدامات را بخشی از یک کارزار گستردهتر فشار بر خانوادههای شهدای آبان دانست که سالهاست در ایران جریان دارد.
تداوم جنبش دادخواهی مادران آبان
خانوادههای جانباختگان آبان ۹۸ بر آرامگاه بهنام محجوبی
برخی از خانوادههای جانباختگان آبان ۹۸، بهمناسبت نوروز؛ اقدام به دیدار با دیگر خانوادههای دادخواه در شهرهای ایران کردهاند تا با آنان ابراز همدردی و همبستگی نمایند.
در این سفر خانوادههای شهیدان دامور، کتابدار، مجدم و شیر بیشه؛ به کرمان و بر آرامگاه بهنام محجوبی رفتهاند.
خانم بتول حسینی، مادر بهنام محجوبی که در مسافرت بود، ضمن همراهی و تشکر از مادران دادخواه در توییتر نوشت: قدمتان بر چشم من، خیلی متاسف شدم از اینکه کرمان نبودم تا در آغوش پر مهرتان جای گیرم و دستتان را به گرمی بفشارم؛ همگی ما یک روحیم در هزاران تن، دلمان به همدیگر گرم است و تا نفس داریم دادخواهیم.
خطر دیپورت یکی از شاهدان از ترکیه
فاطمه داوند، از بازداشتشدگان آبان ۹۸ و از شاهدان دادگاه مردمی آبان، گفته است که پلیس ترکیه او را بازداشت و به یکی از کمپهای ویژه دیپورت منتقل کرده است.
این زندانی سیاسی سابق روز پنجشنبه، ۱۸ فروردین، در ویدئویی این موضوع را اعلام کرده و در تماس با سایت حقوق بشری ههنگاو گفت که نیروهای پلیس امنیت ترکیه پس از بازداشت، او را به کمپ دیپورت مرکزی واقع در شهر کایسری منتقل و به او اعلام کردهاند که ساعت ۱۰ شب [پنجشنبه] او را خواهند برد.
خانم داوند در جریان اعتراضات آبان ۹۸ بازداشت و از سوی دادگاه به ۳ سال و ۹ ماه حبس محکوم شد. او آبان سال گذشته پس از سپری کردن یکسوم دوران محکومیت خود از زندان مرکزی ارومیه آزاد شد.