امیرکبیر، بانی ناکام ایران نوین. بیستم دی سالروز شهادت امیرکبیر است. به همین مناسبت نگاهی داریم به زندگی و تاثیر امیرکبیر در تاریخ ایران.
امیرکبیر در سال ۱۱۸۶ هجری شمسی، در هزاوه فراهان به دنیا آمد و از نوجوانی تحت تعلیمات قائم‌مقام فراهانی، وطن دوستی و دفاع از مردم و میهن خود، در برابر استعمار و دربار را آموخت و در جوانی، توسط قائم‌مقام فراهانی به عنوان امیر نظام در آذربایجان منصوب شد. پس از اینکه ناصرالدین شاه به سلطنت رسید. در همان روز اول منصب صدراعظمی ایران را به امیرکبیر سپرد.
امیر کبیر در روز ۲۹مهر ۱۲۲۷ در سن ۴۱سالگی بعنوان صدراعظم ایران زمام امور کشوری و لشکری را بدست گرفت.
در آن دوران دول استعمارگر روس و انگلیس در ایران تاخت و تاز می‌کردند. سیاستمداران و افراد با نفوذ همگی یا عامل روس بودند یا عامل انگلیس.
امیرکبیر در مدت زمامداری خود که سه سال و نه ماه بطول انجامید. دست به اصلاحات بزرگی به سود مردم ایران زد. از جمله تغییرات بزرگی که ایجاد کرد:
ایجاد صنایع ملی و احداث کارخانه‌های بلورسازی و چلواربافی.
ساخت چندین کارخانه اسلحه سازی در شهرهای مختلف ایران.
تغییر نظام مالیاتی بر اساس میزان درآمد که مردم محروم را از پرداخت مالیات معاف و فئودالها را مجبور به پرداخت مالیات می‌کرد.
ممنوع کردن استخراج معادن ایران توسط خارجیها.
تاسیس اولین روزنامه ایران بنام روزنامه وقایع اتفاقیه.
تعطیل کردن دادگاههای شرعی که دکان آخوندها بود و محول کردن کار آنها به دیوان عدالت.
تاسیس مدرسه دارالفنون.
سیاست میهن‌پرستانه و ضداستعماری
خدمات امیرکبیر به ایران بیشمار بود. اما مهمترین اقدام امیرکبیر، سیاست میهن‌پرستانه و ضداستعماری موازنه منفی بود. او رسما اعلام کرد که نه به روس، نه به انگلیس و نه به هیچ قدرت دیگری، امتیازی که خلاف منافع ملی ایران باشد، نخواهیم داد.
همه اقدامات سیاسی و اقتصادی امیرکبیر در راستای رشد بورژوازی ملی ایران و کوتاه کردن دست استعمارگران بود. همین سیاست گناهی نابخشودنی نزد دربار و قدرتهای استعماری آن روزگار مخصوصا انگلیس بود. این اقدامات باعث شد که دست به توطئه برای عزل و قتل او بزنند. زیرا رشد بورژوازی ملی در ایران با منافع آنها سازگار نبود و برای سلطه بر ایران خواهان تقویت نظام فئودالی و دربار بودند و با حذف امیرکبیر عملا برای یک دوران طولانی مانع رشد و پیشرفت اقتصادی و اجتماعی ایران شدند.
نکته قابل توجه در این میان، شرکت آخوندهای مرتجع در توطئه عزل و قتل امیرکبیراست. آنها که همواره بر علیه مردم ایران، متحد دربار و استعمار بوده‌اند، این بار با مادر شاه و مزدوران روس و انگلیس همدست شدند و آخوند ابوالقاسم تهرانی (امام جمعه وقت تهران) درتمام جلسات توطئه شرکت داشت و توجیه گر این جنایت بود.
در سالروز شهادت این رجل نامدار ملی، که جانش را فدیه راه استقلال و پیشرفت ایران و ایرانی کرد، به روان پاک او درود می‌فرستیم.
امیرکبیر، بانی ناکام ایران نوین.
