انقلاب عراق در بوته آزمایش

انقلاب عراق در بوته آزمایش

پس از استعفای عادل عبدالمهدی از سمت نخست وزیری، اکنون این پارلمان عراق است که موظف شده است تا روند انتخاب نخست وزیر جدید را آغاز کند. نکته حائز اهمیت اینکه؛ مردمی که با استعفای عبدالمهدی در میدان تحریر به جشن پیروزی برخاسته بودند، خیلی سریع خواسته اصلی خودشان را بیان کردند و گفتند آنها با کل حاکمیت سیاسی موجود، و قانون اساسی و قانون انتخابات فعلی مخالف هستند و باید همگی آنها عوض شوند. در واقع، مسیر پیش‌رو برای انقلاب عراق، بوته آزمایشی است که آیا این انقلاب با پیروزی به پایان می‌رسد، و یا در نیمه‌راه، دچار آفت می‌شود؟

اصلی‌ترین دشمن و مانع پیروزی مردم عراق، رژیم آخوندی در تهران است که برای حفظ بقای خود، ملتهای منطقه و خصوصا ملت عراق را به گروگان گرفته است.حاکمان تهران، از شروع تظاهرات مردم عراق، سعی در سیاه نمائی تظاهرات مردمی داشتند و رسانه‌های دولتی ایران به طور مرتب آن را «شورش» یا «آشوب» خوانده و کوشیدند تا این اعتراض‌ها را به دوایر سیاسی، امنیتی و رسانه‌ای بیگانه پیوند دهند. خامنه‌ای، ولی‌فقیه ترسیده و در‌گل مانده ارتجاع، اعتراضات در عراق را «توطئه دشمنان» به هدف ایجاد جدائی میان ایران و عراق توصیف کرد.

ثائر البیاتی دبیرکل شورای عشایر عرب عراق، عصر شنبه۹آذر در مصاحبه با «الحدث»، از ورود قاسم سلیمانی به همراه ۵۲۰ تا‌۵۳۰ تن از عناصر سپاه پاسداران به عراق خبر داد و گفت: « قاسم سلیمانی با رهبران حشد‌الشعبی‌، شبه نظامیان و فرماندهان نظامی دیدار کرده است».

چنین لشگرکشی و سفرهای عجولانه، از طرف گماشته خامنه‌ای به عراق، قابل درک است. زیرا در هفته گذشته، مردم دلیر عراق، در نبردی قهرمانانه، شهر ناصریه را از وجود عناصر مزدور حشد الشعبی پاک نموده و آنرا آزاد کردند. بدنبال آن، مردم بپاخواسته نجف نیز پس از جنگی نابرابر و سه روزه توانستند کنسولگری رژیم در نجف را، که نماد نفوذ رژیم آخوندی در تمامیت عراق بود، به آتش کشیده و هیبت پوشالی خامنه‌ای در این شهر فرو ریخت. و این برگی نو و طلیعه فرو ریختن عمق راهبردی رژیم در عراق و در سراسر منطقه بود.

ایرج مسجدی سفیر رژیم در عراق که از به آتش کشیده شدن کنسولگریشان در نجف حیرت کرده بود گفت: «ما در بصره هم این را شاهد بودیم. در کربلا هم همین اوضاع و احوال را شما شاهد بودید که چه پیش آمد. متأسفانه دیشب نیز همچین اتفاقی در نجف رخ داده است».

از طرف دیگر مردم عراق، از خیزشهای آتشین ایران در قیام آبان، که بانکها و مراکز سرکوب رژیم را به آتش کشیدند، درس خوبی گرفته و حمله به مراکز دولتی و به آتش کشیدن آنها را وسعت بخشیده‌اند که آتش زدن قبر محمد باقر حکیم در نجف، سمبل این تغییر تاکتیک در پیشبرد خواسته‌‌های انقلابی آنهاست. به همین دلایل است که خامنه‌ای دوباره، به سلیمانی ماموریت داده است تا با پاسداران سرکوبگرش به عراق رفته و جلوی پیشروی انقلاب عراق را سد نمایند. نگرانی خامنه‌ای و حاکمان آخوندی خیلی بجا و قابل فهم است، زیرا با از دست دادن عراق، دیگر نمی‌توانند در آنجا جنگهای نیابتی خود را پیش ببرند و خاکریز استراتژیکشان را از دست خواهند داد.

پس از گذشت بیش از دوماه از مقاومت شجاعانه مردم عراق، اکنون دولت عبدالمهدی سقوط کرده و پارلمان عراق باید که سریعا قانون انتخابات عراق را تصحیح کند و بدنبال آن قانون اساسی طایفی عراق نیز تغییر کند.

ولید فارس، سیاستمدار و تحلیل‌گر آمریکایی، با اشاره به اهمیت قیام ایران و پیوند آن با حوادثی که در خاورمیانه و خصوصا عراق رخ می‌دهد گفت: «آنچه ‌اکنون در ایران رخ می‌دهد، تنها یک قیام در داخل ایران نیست، بلکه انقلابی است علیه کنترل ایران بر بخشی از خاورمیانه. به آنچه که در منطقه علیه حزب‌الله و شبه‌نظامیان مورد حمایت ایران می‌گذرد بنگرید. اینها نشانه‌ای از آن است که امپراطوری رژیم خمینی دیگر پذیرفته نمی‌شود». به همین دلیل می‌توان با جرات گفت که این حوادث، طلیعه پایان نفوذ خلیفه ارتجاع و شکست عمق راهبردی رژیم در منطقه است.

گاردین، پس از سقوط دولت عبدالمهدی می‌نویسد: «عراق اکنون در بوته آزمایش قرار دارد و پرسش اساسی این است، آیا عراق پس از صدام و ساخته شده توسط ایالات متحده، هنوز می تواند دوام یابد».

گاردین می‌افزاید: « ایران پس از حمله آمریکا، نقش برجسته‌ای در امور عراق، بویژه پس از عقب نشینی آمریکا در سال ۲۰۱۱ ایفا کرده است. قاسم سلیمانی شخصیتی محوری در سرکوب‌های اخیر قلمداد می‌شود که از حدود یک ماه پیش، پاسخ مرگباری را علیه معترضین عراقی سامان داده است».

از جمله نامزدهای جایگزین عبدالمهدی، هادی العامری، فرمانده یگان های حشد الشعبی است که پس از داعش کنترل شمال عراق را به دست گرفته و از آن زمان، تبدیل به یکی از قدرتمندترین نهادهای عراق شده است.

در هر صورت پارلمان عراق ۱۵‌روز فرصت دارد تا نخست وزیر جدید را منصوب کند. اما تجارب گذشته نشان داده، که ممکن است معرفی نخست وزیران جدید ماه‌ها طول بکشد. مهمترآنکه مردم بپاخواسته عراق از روز اول همه بازیکنان فعلی صحنه سیاسی عراق را نفی کرده‌اند و خواهان آن هستند تا دولتی بدور از فرقه‌بندی و طایفه‌گرایی تشکیل شود. از سوی دیگر، عدم دستیابی به توافق میان جناح‌های قدرت، عراق به سوی پرتگاه فرو خواهد برد. اما آنچه مسلم است اینکه مرحله سیاسی و برگشت‌ناپذیری در عراق بوجود آمده که قطعا به لحاظ کیفی با گذشته بسیار متفاوت خواهد بود.

در پاسخ به این پرسش که روند حوادث در عراق چگونه خواهد بود؟ پاسخ به روشنی در جلوی چشم جهانیان قرار دارد. یعنی دشمنی که مردم عراق با آن می‌جنگند، همان دشمنی است که مردم ایران با آن در جنگ هستند. در لبنان نیز وضعیت همین است. در این برهه از زمان، منافع مردم منطقه کاملاٌ مشترک است، زیرا که دشمن‌ آنها مشترک است. ولایت فقیه مستقر در ایران، با داعیه‌ جهان شمولی، پنجه در جان و رگ و ریشه‌ مردم منطقه انداخته است و حالا، پاسخی در خور را از همان مردمان به ستوه آمده می‌گیرد.

اما شایسته‌ترین پاسخ را رهبر مقاومت ایران در پیام شماره ۱۸ خود داد که گفت: «انقلاب در عراق و لبنان و ایران، انقلابی است تا پیروزی!خلق‌های این منطقه از جهان، سرنگونی استبداد دینی و دست‌نشاندگان و مزدوران آن را اراده کرده‌اند. بر زنجیرهاست که گسسته شوند. بر تاریخ و سرنوشت است که اراده‌ پیروزمند خلقهایمان را بپذیرند».