ایران سرزمین اعتراضات مستمر
روز دوشنبه ۵ اردیبهشت مردم دلیر و آزاده یاسوج با مقاومت جانانه خود مانع از بازداشت یک معلم آزاده به نام علی حسن بهامین شدند. درپی مقاومت مردم و معلمان در برابر وحشیگری سپاه پاسداران، آنان ابتدا عقب نشستند و دست از بازداشت و تعقیب دکتر بهامین برداشتند.
اما در فرصتی دیگر لباس شخصی‌های اطلاعات سپاه دست به ربودن این معلم زدند. اما این پایان ماجرا نبود. مردم و معلمان شبانه به جلوی در اطلاعات سپاه فتح رفتند و نسبت به دستگیری این معلم جسور اعتراض کردند.
طوری که سپاه پاسداران مجبور شد عقب نشینی کند و ساعت ۲ نیمه شب این معلم یاسوجی را آزاد کند. این تنها عقب نشینی سپاه پاسداران و نیروهای امنیتی طی روزهای اخیر نبود.
نمودهایی از مقاومت مردم در مقابل حکومت
روز پنجشنبه اول اردیبهشت ۱۴۰۱ معلمان و فرهنگیان شاغل و بازنشسته در سراسر کشور طبق فراخوان از پیش اعلام شده و در اعتراض به عدم رسیدگی به مطالبات‌شان مجدداً دست به اعتراض زدند. [خیزش سراسری معلمان ایران؛ نماد جامعه آماده انفجار]
معلمان و فرهنگیان در بسیای از شهرهای میهن به خیابان آمدند و نسبت به عدم پاسخ به خواسته‌های‌شان دست به تجمع اعتراضی زدند. دستگاههای سرکوب حکومت تلاش کردند با دستگیری و تهدید معلمان را وادار به عقب نشینی کنند، اما معلمان ذره‌ای پا پس نکشیدند و مقاومت را حق خود دانستند. [خیزش معلمان در سراسر کشور با خواست آزادی معلمان زندانی + فیلم]
بعد از معلمان نوبت به بازنشستگان تامین اجتماعی رسید و سپس دانشجویان دانشگاه علم و صنعت تهران در مقابل فضای پلیسی و امنیتی ایجاد شده توسط حراست دانشگاه دست به اعتراض زدند و ولو به طور موقت خواسته‌های خود را به کرسی نشاندند و از دیروز دوشنبه ۵ اردیبهشت نوبت به کارگران قراردادی پتروشیمی ونفت در جنوب رسید و…
افزایش مقاومت در جامعه و جسارتی که در اعتراضات و تجمعات دیده می‌شود، تا حدود زیاد از یک عامل دیگر نیز متاثر است و کارکرد این پارامتر قابل انکار نیست. عملیات اختناق شکن و جسورانه‌ای که جوانان شورشی در سطح شهرها و کوچه پس‌کوچه‌های ایران انجام می‌دهند، درحال ثمر دادن و گل دادن است و اثراتش را بر مردم گذاشته است.
در آخرین نمونه این اقدامات ضد اختناق که در بهشت سکینه کرج انجام شد، فریادهای مرگ برخامنه‌ای و لعنت بر خمینی توسط جوانان با غیرت این شهر در فضای عمومی مزار طنین افکن شد و برای مردم و خانواده‌هایی که بر گرد مزار عزیزان‌شان جمع شده بودند، تداعی قیام‌های پیروزمند آبان ۹۸ و دی ۹۶ شد. [بهشت سکینه کرج؛ طنین فریاد مرگ برخامنه ای لعنت برخمینی]
کما اینکه همین اثر را تسخیر گسترده سایت‌ها و سامانه‌های وزارت جهاد کشاورزی داشت. روز دوشنبه ۵ اردیبهشت ده‌ها سایت و سامانه اینترنتی وابسته به وزارت جهاد کشاورزی به تسخیر جوانان در آمد و با عکس رهبران اپوزیسیون ایران آراسته شد. [سایت‌ها و سامانه‌های وزارت جهاد کشاورزی به تسخیر در آمد+ فیلم]
شکی نیست که برای خامنه‌ای که با آوردن ابراهیم رییسی به عنوان راه حل تلاش دارد سرنگونی را به عقب بیندازد، این اقدامات و سر برآوردن عنصر ضد اختناق و ترس بسیار هولناک است.
درباره؛ مقاومت مردمی برای دفاع از یک معلم بیشتر بخوانید
وحشت در اردوگاه خامنه‌ای
تلویزیون آستان قدس رضوی با وحشت از شنیده شدن صدای اپوزیسیون در ایران چنین راه حلی می دهد: «نباید شما اوزون باشی همه‌اش گوش‌ات باز باشه هی به تو بگویند بالاخره تو نفس تأثیر می‌گذارد»! (تلویزیون آستان قدس رضوی. ۳اردیبهشت ۱۴۰۱)
آخوندی به نام محمد باقر فرزانه با کلافگی از وضعیت کنونی رو به عناصر وارفته حکومت می‌گوید: «خیلی خطرناک است، خیلی خطرناک است، این نظام، این حکومت برادران! محصول هزار سال تلاش انسان‌های مخلص در حوزه‌های علمیه (است)… اگر ما غافل شویم، امر به معروف نکنیم، نهی از منکر نکنیم، معاویه‌های دیروز هستند امروز نفوذ می‌کنند (مجاهدین) هستند… یک وقتی دیدید سر از خواب برمی‌داریم که همه چیز از دست‌مان رفته است… خصومت دشمن را نگاه کنید آخه چرا؟ دشمن ۴۳سال است به هیچ قیمتی دست بردار نیست از اینکه بتواند یک لطمه‌یی یک صدمه‌یی یک ضربه‌یی به این نظام به این مردم بزند».
به این ترتیب اوج‌گیری مقاومت همه جانبه مردم در برابر استبدادی دینی خامنه ای ، هراس و سراسیمگی را برای اردوگاه او به ارمغان آورده است.
چون آنان به خوبی می‌دانند حاکمیت ولایت فقیه دیگر روی هیچ مشروعیت مردمی استوار نیست بلکه تنها به ارعاب و سرکوب استوار است و اوج‌گیری روح مقاومت و ایستادگی در جبهه مردم، به سرعت خیمه‌گاه استبداد را بر باد می‌دهد.
خشم فراگیر جامعه محروم و فقر زده ایران و شنیده شدن طنین اعتراض در هر سو و مقاومت در خیابان و زندان و شکنجه‌گاه، تصویرنگاری از واقعیت جامعه ای است که رییسی برای مهار آن آمده است. اما پایان ظالمان دردناک‌تر از آن چیزی است که تصور می کنند.
ما بارگه دادیم این رفت ستم بر ما
بر کاخ ستمکاران تا خود چه رسد خذلان
