در دو شماره قبلی این نوشته توصیه‌هایی را برای افرادی که برای بار اول بازداشت می‌شوند، آوردیم. این توصیه‌ها حاصل کار چندین زندانی است که طی سالیان اخیر توسط نیروهای امنیتی حکومت، مشابه وضعیت کنونی بازداشت شدند. با توجه به استمرار قیام مردم ایران و تکیه اصلی نیروی سرکوبگر بر دستگیری‌های گسترده و فله‌ای، بجاست که همه نیروهای قیامی خود را برای مواجهه با شقوق مختلف آماده سازند. از همین رو، این تجربیات می‌تواند به فرد بازداشت شده یک تصویری ولو ساده از چیزی که ممکن است با آن مواجه شود بدهد. تا خود را برای آن آماده کند. اما بازهم تاکید اصلی ما این است که تلاش کنید که هرگز دستگیر نشوید!
تلفن و ملاقات؛
روش‌های مختلفی برای اعمال فشار وجود دارد. محروم کردن شما از تماس با خانواده و ملاقات، اولین اهرم فشاری است که بلافاصله پس از بازداشت فعال می‌شود. نگرانی برای خانواده و یا اطرافیان، تنها شما را ضعیف‌تر و شکننده‌تر می‌کند، چون نه شما می‌توانید شرایط را تغییر دهید و نه خانواده‌تان. هرچند همیشه می‌توانید درخواست تلفن با خانواده‌تان را داشته باشید، تماس تلفنی و ملاقات با خانواده و نزدیکان از حقوق ابتدایی شماست که باید برآن پافشاری کنید اما در عین حال آگاه باشید که به نقطه ضعف شما در بازداشت تبدیل نشود. خود را نیازمند تلفن و ملاقات با خانواده نشان ندهید، چون زندانبان یا بازجو از همین نقطه شروع به فشار به شما خواهد کرد.
بیشتر بخوانید
گر بازداشت شدم چه کار کنم؟ (قسمت دوم)
رهنمودهایی تجربه شده برای بازداشت شدگان
مصاحبه؛
تا مصاحبه ندهی آزاد نمی‌شوی: این یکی از تهدیدات معمول است که تقریبا در مورد اکثر دستگیرشدگان تمام دوران‌ها در این حکومت به کار رفته. ممکن است به شما بگویند که این مصاحبه‌ها را پخش نمی‌کنند و تنها برای نهادهای بالادستی نیاز دارند. بخاطر داشته باشید که این مصاحبه‌ها می‌تواند در زمان‌های مختلف با هدف‌های مختلف مورد استفاده قرار گیرد. درخواست این مصاحبه‌ها از اساس طبق قوانین خودشان هم غیر قانونی است. پس اصلا زیر بار این مصاحبه‌ها نروید و این را بدانید که پیش از شما هزاران یا صدها هزار زندانی بدون مصاحبه آزاد شده‌اند.
انواع بازجو:
ممکن است در طول بازداشت با چندین بازجوی مختلف سر و کار پیدا کنید. همان سوال‌های بازجویی قبلی تکرار شود با این قید که «اون حرف‌هایی که قبلا زدی که چرت و پرت بود حالا واقعیت رو بگو!».
بازجویی پیاپی برای فشار بیشتر و پیدا کردن تناقض در حرف‌های شماست. همان حرفی که از ابتدا گفته‌اید را تکرار کنید. به بلوف و یکدستی زدن بازجو توجه نکنید. «فیلمت رو داریم، عکست رو داریم، دوستات در موردت فلان چیز رو گفته‌اند، خودت بگی برات بهتره وگرنه ما ازت مدرک داریم». کوتاه و مختصر جواب دهید. ممکن است اسم‌هایی را از گوشی یا کامپیوتر شما پیدا کنند و از شما بخواهند درباره‌شان تک به تک بنویسید. کوتاه و مختصر و بدون اینکه برای خودتان یا دوست‌تان مشکلی ایجاد کند فقط نسبت‌تان را با طرف بنویسید و نحوه آشنایی‌تان. شماره تماس یا نشانی افراد را تا جایی که ممکن است با «یادم نمی‌آید یا بلد نیستم» رد کنید.
در مورد بازجو که خودشان باصطلاح به او کارشناس می‌گویند یک چیز را بخاطر داشته باشید. با چشم بسته ودر محیط زندان تلاش دارند از بازجو برای زندانی یک آدم کارکشته و خبره بسازند. بیاد داشته باشید که قدرت بازجو تنها در استفاده از ابزار فشار و شکنجه است و گرنه در عالم واقع بازجوها همان پاسدارها و بسیجی‌های نفهمی هستند که خوب با درجه هوشی‌شان آشنا هستید.
بازداشتگاه غیررسمی:
در جریان اعتراضات اخیر، بسیاری از دستگیرشدگان به بازداشتگاه‌های غیررسمی منتقل می‌شوند که نظارت کمتری روی آنها وجود دارد و در نتیجه شرایط نگهداری و بازجویی از افراد سخت‌تر است. بازداشتگاه‌های غیررسمی برای فشار بیشتر روی بازداشتی است. تمام نکاتی که برای دوران دستگیری و بازجویی وجود دارد برای بازداشتگاه‌های غیررسمی هم کاربرد دارد.. تحت فشار (چه تهدید چه رفتارِ به ظاهر دلسوزانه) چه شفاهی چه کتبی اتهامی علیه خودتان را نپذیرید. متوجه باشید هیچ کس در بازداشتگاه قابل اعتماد نیست، چه بازجو، چه نگهبان، چه سرباز. بنابراین هر روایتی را که ممکن است به ضررتان باشد، برای هیچکس تعریف نکنید، حتی همسلولیهایی که ممکن است افراد امنی به نظر برسند اما بهرحال آنان را نمی‌شناسید.
پایان
