این سوال خیلی از هموطنان‌مان در این روزهاست. چون الان گله‌های پاسدار و بسیجی در ترس از گسترش قیام به خانه‌های مردم می ریزند و جوانان را با بهانه و بی بهانه بازداشت می‌کنند؟ برخی جوانان هم موقع تظاهرات دستگیر می شوند و برخی نیز از طریق دوربین‌های شناسایی شناخته می شوند و نیروهای امنیتی به بازداشت شان اقدام می‌کنند.
اکنون سوال بسیاری از خانواده‌ها و دوستان افراد دستگیر شده این است که ما می‌خواهیم به عزیزان دستگیر شده کمک کنیم، بهترین راه کدام است؟ سکوت کنیم یا خبر را علنی کنیم؟ به مراجع حکومتی مراجعه کنیم یا در خانه منتظر بمانیم؟ به هر در و دیواری بزنیم یا بگذاریم خودشان سیر قانونی‌شان را طی کنند؟
اینها و خیلی سوالات دیگر دغدغه‌های اصلی این روزهای خانواده افراد دستگیر شده و دوستان آنان است. ما تلاش داریم در این آموزش خاص قیام به این پرسش‌ها پاسخ بدهیم. تاکید می‌شود که پاسخ‌ها حاصل تجربیات جمعی از زندانیان است که در سال‌های اخیر دستگیر و زندان را تجربه کردند و به شگردهای دستگاه اطلاعات حکومت آشنایی دارند؛
روزها و ساعات اولیه یک زندانی
۱. نخستین روز و نخستین ساعات بازداشت برای یک فرد دستگیر شده، تعیین کننده‌ترین لحظات است. سمت‌گیری نهایی و نوع برخورد فرد دستگیر شده با مسایل پیش رو را همین ساعات اولیه بازداشت و فشارهای اولیه بازجویی تعیین می‌کند.
۲. در ساعات و روزهای نخست پس از دستگیری فرد بازداشت شده هنوز موقعیت دقیق خود را تشخیص نداده و با آن اخت نشده است. بازجو و زندانبان برای همین تلاش دارند در همان ساعات و روزهای اولیه فرد بازداشت شده را درهم بشکنند.
۳. به همین دلیل فرد در ساعات و روزهای اولیه پس از بازداشت بیش از هر زمانی نیازمند حمایت است. او می‌خواهد خانواده او، دوستان او و همشهریان او بدانند که او بازداشت شده است. این دانستن به لحاظ روحی و روانی به فرد بازداشت شده قوت قلب می‌دهد که دیگران از وضعیت او خبر دارند و می دانند او در زیر فشار و شکنجه است. گمنام نیست و رد او را خانواده دارند. این امر خیال زندانی را تا حدودی راحت می‌کند.
بیشتر بخوانید
خانواده بازداشت شدگان در جلوی اوین خواهان آزادی عزیزان خود شدند
از علنی کردن خبر بازداشت نترسید!
۴. به همان نسبت که علنی شدن خبر بازداشت برای زندانی مفید است برای زندانبان و بازجو ناخوشایند است. چرا که فهم می‌کند اولا: دستش در شکنجه و ناپدید سازی زندانی باز نیست و خانواده‌اش پیگیر سرنوشت عزیزشان هستند. در ثانی اگر دوست یا آشنایی مرتبط با پرونده فرد بازداشت شده باشد حواسش جمع می‌شود و مخفی می‌گردد و دیگر امکان پیگرد و بازداشت او وجود ندارد.
۵. به همین دلیل رژیم و دستگاه اطلاعات این را تبلیغ می‌کنند که اگر کسی از افراد خانواده‌تان دستگیر شده، آن را علنی نکنید! علنی شدن به ضرر زندانی شما تمام می‌شود. اگر خبر را به رسانه‌های خارجی بخصوص بدهید، برای زندانی شما پرونده سازی می‌شود و الخ…
۶. اما واقعیت چیست؟ تجربه این را ثابت کرده است که زندانی که بازداشتش مستند شده و یا توسط خانواده‌اش علنی شده، اولین بهره‌اش را زندانی و خانواده او می‌برد. چون جان و سلامتش تضمین شده است. دیگر سپاه و اطلاعات نمی توانند زندانی‌تان را سر به نیست کنند. چون بازداشتش اعلام شده است.
چگونه می توانید به فرد دستگیر شده کمک کنید؟
۷. تجربه نشان داده است که اعلام خبر دستگیری توسط خانواده و یا سکوت خانواده دو دنیای متفاوتی را برای زندانی رقم می‌زند. زندانی که در بی‌خبری مطلق در زندان است، بازجو و زندانبان هر بلایی ممکن است سرش بیاورد و بعد زندانی را مفقودالاثر اعلام کند و یا آنچنان زیر شکنجه قرار بدهد که بخواهد زندانی را در هم بشکند.
۸. بنابراین با توجه به نکاتی که در بالا به آن اشاره کردیم، اولین کار ضروری برای خانواده و دوستان فرد دستگیر شده، رسانه‌ای کردن خبر بازداشت است. و لو با کمترین اطلاعات، خبر بازداشت در فضای مجازی و حتی‌الامکان رسانه‌های مقاومت و اگر نشد به رسانه‌های معتبر فارسی زبان بدهید.
۹. از تهدیدات و زنگ زدن‌های اطلاعات یا اطلاعات سپاه نترسید. آنها برای مرعوب کردن و ساکت کردن شما به چنین شیوه‌هایی متوسل می‌شوند.
۱۰. علاوه بر رسانه‌ای کردن خبر، مراجعه به زندان، دادسرا و دادگاه‌های مربوطه را در دستور کار قرار بدهید. مقامات قضایی و زندان را زیر فشار بگذارید و بی گناهی عزیزتان را همه جا فریاد کنید.
۱۱. به یک بار رسانه‌ای کردن خبر اکتفا نکنید. هر روز درمورد فشارها و محدودیت‌هایی که بر عزیزتان وارد می شود از نداشتن وکیل تا عدم رسیدگی به بیماری تا ندادن حق تلفن و ملاقات و تمامی حق و حقوق‌شان اطلاع رسانی بکنید. از این کار خسته نشوید.
۱۲. شما در حقیقت با این اقدامات‌تان بخشی از فشار زندانی‌تان را از روی او برداشته و به روی خودتان منتقل کرده‌اید. بازجوها به شدت از زندانی روی اکران خبرگزاری‌ها و فضای مجازی می ترسند. این طوری شما در روزهای سخت و دشوار عزیزتان یا دوستتان در کنارش هستید و او را یاری می کنید.