ایران سوریه نمیشود اما یونان شد! : دیر زمانی بود که مدافعان سینه چاک حکومت ایران،مردم را از این می ترساندند که اگر اعتراض کنید، ایران به سوریه تبدیل می شود. سوریه مظهر یک کشور ویرانه شده و آشوب زده است. که البته به یمن دخالت همین حضرات سینه چاک حاصل شد. اما آن شعبده نگرفت. قیام آبان خونین ۹۸ تاریخ ایران را ورق زد. ایران سوریه نشد و هرگز نمی شود.اما خامنهای و روحانی در یک پروژه مشترک، ایران را به یونان تبدیل کردند.
یونان یکی از بدهکارترین کشورهای دنیاست. از ۱۳۸۰ و در آستانه پیوستن به حوزه یورو، خرج و مخارج خود را بالا برد. در آن زمان یونان بیش از امکانات مالیاش هزینه کرد. بعد از سالها ولخرجی، کسر بودجه این کشور از کنترل خارج شد.
این کشور آنقدر در ناترازی بودجه خود پیش رفت که در سال۱۳۹۴ مجموعه بدهیهایش بالغ بر ۳۲۳میلیارد یورو رسید. سطح بدهی یونان به حدی بالا رفت که دیگر نتوانست وام هایش را پرداخت کند و در آستانه سقوط قرار گرفت.
نتیجه این فرایند برای مردم عادی، افزایش بیکاری به ویژه در میان جوانان بود.صدای طلبکاران بینالمللی یونان درآمد. مذاکران سختی شروع شد و ریاضت اقتصادی بر یونان تحمیل شد. این سابقه باعث شدکه از این پس دولتهای دارای بدهکاری هنگفت که قادر به حفظ نظم اقتصادی خود نیستند، اصطلاحا «یونانی» بنامند.
گامهای بلند روحانی در مسیر یونانی شدن
بدون تردید روحانی در بین دولتهایی که در خدمت دیکتاتوری ولایت فقیه بودند، یک سر و گردن در افزایش و گسترش خرابیها بالاترست. بیش از دولت های پیشین بدهی کلان بالا آورده است .در زمینه رشد تورم و نقدینگی، دیگر کسی به گرد پای او نمیرسد. رشد منفی اقتصادی دهه نود که بخش اعظم آن در اختیار دولت بر خواسته از حمایت اصلاحطلبان قلابی بود، مایه شرمساری شده است. مدیریت کرونا این دولت هم رسوایی عالمگیر شد.
اوراق بدهی روحانی
یکی از شاهکارهای مالی روحانی! انتشار غول آسای اوراق بدهی برای تامین مخارج مالی دولت است.مجموع اوراق مالی مصوب این دولت ۲۳۰ هزار میلیادر تومان بالع می شود. معنای انتشار چنین حجمی از اوراق مالی به معنای آن است که دولت در زمان سر رسید سالانه باید مبالغ بالاتری را برای پرداخت اصل و سود اوراق پرداخت کند.
دولت روحانی برای جبران کسریها و تأمین مخارج و هزینههایش به سوی افزایش مالیات، واگذاری اموال دولتی با قیمت پایین، نرخهای بالای بهره بانکی روی آورد. آخرین اقدام این دولت، فروش سهام شرکتهای دولتی در بازار بورسی است که نقش قلک برای ولخرجیهای دولت و تأمین پول برای بنگاههای ورشکسته دارد.
اما این ویرانگرترین گام دولت نبود. بلکه ویرانگرترین گام این دولت شیاد فروش بیشتر اوراق بدهی و روی آوردن به «بازی پانزی» است. یعنی فروش اوراق بدهی برای باز پرداخت بدهیهای قبلی، فروش باز هم بیشتر این اوراق برای پرداخت بدهیهای جدید و بهره روزافزون این اوراق که تهدید جدی برای یونانی شدن اقتصاد ایران! است.
بیشتر بخوانید:
تورم ۱۰۵درصدی اقتصاد ایران و ادعاهای دروغین روحانی
اقتصاد حکومت ایران بازهم کوچکتر شد!
آینده فروشی
بر اساس لایحه بودجه سال ۹۹ دولت میتواند ۸۰هزار میلیارد تومان اوراق مالی منتشر کند. با توجه به وضعیت وخیم اقتصادی، شورایعالی هماهنگی اقتصادی اجازه انتشار ۱۵۰هزار میلیارد تومان اوراق مازاد بر اوراق بودجه را نیز صادر کرد. مجموع اوراق قابل فروش دولت به ۲۳۰هزار میلیارد تومان رسید. بسیاری از کارشناسان بر اهمیت تأمین مالی از این محل خط بطلان کشیده و معتقدند که این رویکرد نتیجهیی جز آیندهفروشی ندارد
کارشناسان حکومتی چه می گویند؟
کارشناسان بر این باورند مسیری که روحانی میپیماید، همان مسیری است که یونانیها در دو دهه پیش رفتند .مسیری که جز ورشکستگی و سرشکستگی به بار نیاوردند. آنقدر بدهی بالا آوردند که دیگر چارهای جز تسلیم به طلبکاران نداشتند.
بدهی ۱۰۰۰هزار میلیارد تومانی دولت
طبق آمارهای رسمی در مورد بدهی دولت و فرزندان ناخلفش یعنی شرکتهای دولتی در سال گذشته، این رقم بالای یک تریلیون تومان (هزار هزار میلیارد تومان) رسیده است.
سر از باتلاق در میآوریم!
فرشاد مومنی یکی از اقتصاددانان حکومتی در این مورد درزمستان سال ۹۸ به حکومت هشدار داده بود:
«به نظام تصمیمگیریهای اساسی گوشزد میکنیم که این مسیر یعنی تکیه بر بدهکاریهای ارزی و ریالی ما را در مسیر باتلاق قرار میدهد… این رویه پیشروی در باتلاق یک مسیر خطرناک برای ما پدید خواهد آورد».
به نظر می رسد باتلاقی که این کارشناسی حکومتی پیش بینی کرده بود، بسیار عمیقتر و خفه کنندهتر از آن چیزی است که تصور می شد. روحانی و دولتش الان شبیه اسب لنگی شدند که آخرین رمقهای شان را برای رساندن خود به سال ۱۴۰۰ به کار گرفتند. مجموع بحرانهای اقتصادی و اجتماعی و سیاسی چنان عرصه را بر آنها تنگ کرده است که امیدی به برون رفت ندارند. یونانی شدن اسم شیکی برای چنین وضعیتی است.