ابراهیم رییسی در پیامی به مناسبت روز بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی و پاسداشت زبان فارسی پیامی منتشر کرد! فردوسی زمانی سروده بود: بسی رنج بردم در این سال سی، عجم زنده کردم بدین پارسی. اکنون اگر فردوسی زنده بود و می‌دید که چگونه ایلغار خمینی چه بر سر فرهنگ و ادب فارسی آورده است، شاید امروز شعر دیگری می‌سرود.
آیا جای تعجب نیست اگر دفتر تلخ چهل ساله تاریخ ایران زمین که با خون نوشته شده و دیو خونخواری همچون رئیسی، که هزاران جوان را به قتل رسانده است از خالق اثری جاودانه تعریف و تمجید کند؟
جلاد و دیکتاتوری مثل رئیسی، چگونه می‌تواند از فردوسی و شاهنامه تعریف کند؟
حرف مردم ایران با رییسی جلاد
تو که خون مردم را ریخته‌ای، چگونه می‌توانی از شجاعت و اخلاق قهرمانان ایرانی سخن بگویی؟
تو که زبان و فرهنگ ملت را نادیده گرفته‌ای، چگونه می‌توانی از زینت و زرق و برق فارسی ستایش کنی؟
تو که از اسلام سوء استفاده کرده‌ای، چگونه می‌توانی از ایمان و عشق فردوسی به پیامبر و اهل بیت سخن بگویی؟
ای دیو، بدان که فردوسی نماد حکمت و تمدن ایران است. او با شاهنامه خود، زبان و تاریخ و فرهنگ ملت را زنده نگه‌داشت. او با اعتقاد به اسلام، شعر‌های زیبایی در ستایش پیامبر و خاندانش سرود. او با روح آزاد و تفکر عمیق خود، مردم را به بیداری و همبستگی فراخواند.
شاهنامه متعلق به تاریخ غنی مردم ایران است
ای دیو، بدان که شاهنامه مال تو نیست. شاهنامه مال ملت است. شاهنامه مال همه کسانی است که عشق به زبان و تاریخ و فرهنگ خود دارند. شاهنامه مال همه کسانی است که برای آزادی و عدالت مبارزه می‌کنند.
جلاد قتل عام تابستان ۶۷
ای دیو، تو که در سال ۱۳۶۷، به عنوان عضو کمیته مرگ تهران، هزاران زندانی سیاسی را بدون دادگاه و دفاع به دار آویختی، چگونه می‌توانی از فردوسی و شاهنامه سخن بگویی؟
تو که در سال ۱۳۹۸، به عنوان رئیس قوه قضاییه، حکم به شلاق و دار برای معترضان خیابانی دادی، چگونه می‌توانی آزادگی و عدالت را در شاهنامه نشان دهی؟
تو که در سال ۱۴۰۰، به عنوان رئیس جمهور منتخب خامنه‌ای، با حمایت نظام و رد صلاحیت حریفان، به قدرت رسیدی، چگونه می‌توانی به مردم و اراده آن‌ها احترام بگذاری؟
ای دیو، بدان که فردوسی نماد شکوه و شرافت ایران است. او با شاهنامه خود، داستان‌های پرمعنا و پرجذاب از قهرمانان ایران زمین را بازگو کرد. او با شاهنامه خود، نماد‌های فرهنگ و تمدن ایران را به نسل‌های آینده منتقل کرد. او با شاهنامه خود، آرمان‌های آزادگی و عدالت را برای ملت ایران زنده نگه‌داشت.
ای دیو، بدان که شاهنامه مال تو نیست. شاهنامه مال ملت است. شاهنامه مال همه کسانی است که عشق به زبان و تاریخ و فرهنگ خود دارند. شاهنامه مال همه کسانی است که برای آزادی و عدالت مبارزه می‌کنند.
در همین زمینه
فردوسی حماسه سرای ایرانی و سراینده شاهنامه حماسه ملی ایران
ماهیت ربیسی از زبان شاهنامه فردوسی
درختی که تلخ است وی را سرشت
اگر برنشانی به باغ بهشت
ور از جوی خلدش به هنگام آب
به بیخ انگبین ریزی و شهد ناب
سرانجام گوهر بکار آورد
همان میوه تلخ بار آورد
