بحران های رژیم به کجا میرود؟گفتگو با اصغر ادیبی

اصغر ادیبی: خدمتتان عرض کردم ببینید شما وقتی مثلاً درکشور فرانسه زندگی می‌کنید،  حداقل من شاهد بودم در طی این ۱۰ سال چندین سیل اینجا آمد که بمراتب شدت آن از این سیلی که در ایران آمد که من اسم آنرا اصلاً سیل هم نمی‌گذارم چون یک بارندگی بود حتماً با معیار سالهای قبل خیلی شدیدتر بود ولی اگر این رودخانه‌ها و مسیل‌ها یا این سدهایی که ساخته بودند با شیوه‌های علمی و درست ، اصلاً چنین فاجعه‌ای بوجود نمی‌آمد آن‌ها مثلاً سد ساختند بعد دریچه‌های سد طی این سال‌ها اصلاً به فکرشان هم نرسیده است که ممکن است سطح آب بالا بیاید و این دریچه‌ها یک روزی احتیاج داشته باشد که باز شود یا رودخانه‌هایی که آمدند در دروازه قرآن شیراز که در حقیقت تلفات خیلی زیادی هم داشت آمدند مسیل سیل را، چیزی که سال‌ها وجود داشته و عکس‌های تاریخی آن هست جاده ساختند و پارک درست کردند آن هم با توجه به اینکه کوچکترین امکانات ایمنی را در نظر نگرفتند، مثلاً جاده‌ای که ساختند اصلاً فکر نکردند که آب کجا باید برود، یا مثلاً زیر جاده را پل بزنند یا چنین کارهایی بکنند درست است که امسال بارندگی با سالهای قبل اصلاً قابل مقایسه نبود ولی این چیزی نبود که یک چنین خسارات مالی و جانی عجیب و غریب داشته باشد، شما نگاه می‌کردید بسیاری از ماشین‌ها وقتی که در آن مسیر می‌رفتند، سؤال این است که مثلاً آیا امکان نداشت آن ماشینها را از آن مسیر خارج بکنند چون همانموقع آدم شاهد بود که مردم کنار آن ایستاده‌اند و دارند تماشا می‌کنند آن هم در شرایطی که امروز براحتی قابل پیش بینی است که وضعیت جوی چه طوری هست، شما نگاه کنید وقتی که یک رژیم ضد بشری وقتی یک رژیم مرتجع به جای این که اینها یک کمیته‌ای دارند برای پیشگیری از سوانح، شما نگاه می‌کنید بودجه‌ای که برای این سازمان در نظر گرفتند با توجه به اینکه کشور ما یک کشور زلزله خیز است آن را مقایسه کنید با مثلاً بودجه حوزه علمیه قم آنوقت آن‌ها می‌روند با این آخوندهای شیاد در قم قرارداد می‌بندند برای اینکه آنها پیشگیری بکنند که چنین سوانحی بوجود نیاید، آخر واقعاً قرن بیست و یکم وقتی آدم این حرفها را می‌شنود واقعاً نمی‌دانم چه حالتی آدم پیدا می‌کند حالا مردمی که با این جانورها طرف هستند که جز چپاول و جز جیب خودشان را پر کردن هدف دیگری ندارند، آن وقت برای آدم چیزی برای گفتن واقعاً باقی نمی‌ماند.

اصغر ادیبی: هر اتفاقی که در کشور ما بیفتد برای رژیم قبل از هر چیز مسئله امنیتی است، شما شاهد هستید پول مردم را نمی‌دهند و مردم به خیابان‌ها می‌آیند، مسئله تبدیل به امنیت می‌شود، کارگرهای زحمتکش ما کار کردند و ماه‌ها حقوق‌شان را نمی‌دهند، چیزی ندارند پیش زن و بچه‌هایشان ببرند در واقع سفره‌ها خالی است، این‌ها به نشانه اعتراض بیرون می‌آیند ولی نیروی امنیتی اینها را مورد ضرب وشتم قرار می‌دهد، دستگیر می‌کند و انواع و اقسام بلاها سرشان می‌آورند، زنان آزاده ما به حجاب اجباری اعتراض دارند در خیابان تبدیل به یک مسئله امنیتی می‌شود، در این مدت ادعاهای اینها را که ما چهار پایتخت در اختیار داریم و نیروهای ما فلان جا فلان کار را کردند و این همه امکاناتی که خرج سپاه غارتگر کردند . در بسیاری کشورها وقتی چنین اتفاقاتی میافتد نیروهای نظامی با تمام قوا و تمام امکاناتشان به یاری مردم می‌آیند، از هلی کوپتر، قایق و وسیله نقلیه تا غیره، این فیلمها را نگاه کنید، من بدون اغراق ۷ تا ۸ ساعت در روز این فیلمها را نگاه کردم جاهایی که قایق آمده، قایق‌های خود مردم هستند جوانان غیور ایرانی هستند، که به کمک هموطنانشان آمدند، ما کوچکترین نشانه‌ای از این غارتگران نمی‌بینیم، فرمانده جنایتکار سپاه با چکمه وسط آب می‌رود، واقعاً فکر نمی‌کنند دنیا چنین فیلمهای را می‌بیند کسی که مسئول و فرمانده یک سپاهی است، با این همه امکانات بجای اینکه برنامه بریزند و طرح بریزند و پیشگیری کنند کارهای مسخره را انجام می‌دهند، با چنین وضعیتی شما نباید توقع داشته باشید اینها به کمک مردم بیایند، آخرین اقدام جنایتکارانه‌شان را دیدید، این‌ها ادعا می‌کنند دو میلیون بسیجی داریم و این مقدار سپاهی داریم ولی امروز به دلیل ترسی که از قیام مردم دارند، ترسی که از نارضایتی مردم دارند، مجبور به وارد کردن جنایتکارهای حشدالشعبی شدند، این یک لکه ننگی برای رژیم آخوندی هست که جنایتکارهایی که در سوریه، عراق این فجایع را به بار آوردند امروز با پرچم عراق داخل خاک ما می‌شوند، آن هم با وسائل سرکوب نه وسائل کمک به سیلزدگان.

اصغر ادیبی بینید این رژیم به واقع از روزی که این شیاد برزگ خمینی دجال با سوء استفاده از انقلاب ایران به حاکمیت رسید شما اگر به عملکردش را نگاه بکنید دائم در بحران بوده در تمامی این چهل سال زمانی نبوده که این رژیم دربحران نباشد ، نگاه کنید خودشان با صراحت اعلام می‌کنند مثلاً زمانیکه انقلاب به پیروزی رسید ما شاهد بودیم تمام ایرانیان که در اقصی نقاط دنیا زندگی می‌کردند بدون کوچکترین چشمداشتی به ایران برگشتند و همه می‌خواستند خدمت بکنند، من خودم آن زمان ۳۶ الی ۳۷ سالم بیشتر نبود واقعاً تنها چیزی که مدنظرم بود این بود که چه طوری می‌توانم مملکتم را به سر بلندی برسانم و جایگاهی که لیاقتش را دارد برسانم درعوض این رژیم چه در سرش بود؟ این رژیم که بر سر کارآمد اولین کشوری که تبریک به اینها گفت عراق بود، پیام تبریک پیروزی انقلاب داده بود اما کشور عراق را اولین جا به عنوان یک سیبل و هدف انتخاب کرد.  گفت حالا که مفت مجانی حاکم ایران شدیم این برای ما کافی نیست باید به عراق برویم اگرعراق را بگیریم دو کشور نیرومند مسلمان بقیه کشورها در اختیارما قرار خواهند گرفت، عملکرد اینها را نگاه کنید رفتن به عراق، رفتن به سوریه، رفتن به لبنان و رفتن به یمن واقعاً اینها طی این مدت چکاری برای مردم ایران انجام دادند، امروز ما شاهد هستیم که دوسال هست که در اقصی نقاط شهرهای ایران بر علیه اینها تظاهرات شده شعارهایی که خود مردم میگویند .

اینها طی این مدت همیشه سعی کردند یک دشمن غیر واقعی برای مردم به اسم آمریکا بسازند و از این سوء استفاده بکنند تا بتوانند حاکمیت ننگین خودشان را ادامه بدهند، در حقیقت این بحران مربوط به امروز نیست مربوط به این چهل سال است خوب یک مقدار سیاست‌های نادرست بین الملی که استنباط درستی از این رژیم و آخوندها نداشتند چون من با قاطیت میگویم در تمام طول تاریخ ایران زمین ما دشمنی بزرگتر ازاین آخوندهای شیاد نداشتیم. بلایی که اینها بر سر مملکت ما آوردند در تمام تاریخی که آدم مطالعه می‌کند از حمله چنگیز، حمله مغول، حمله اعراب هیچ کدام اینها بلای که اینها بر سر ملت ایران آورند آنها نیاورند و هنوز هم دست بردار نیستند، اگر فقط به چهاردیواری ایران شما نگاه کنید، این‌ها در آفریقا مداخله می‌کنند شما همین را در نظر بگیرید در این شرایط خط هواپیمایی بین ایران و آمریکا جنوبی کشور ونزوئلا با کدام عقل اقتصادی جور در می آید؟  در این شرایط هدفشان چیست؟ هدفشان اینکه مردم ونزوئلا جانشان از دیکتاتوری به لب رسیده به خیابانها آمدند، این‌ها بروند آنجا و همان جنایتی که در سوریه کردند اینجا هم تکرار بکنند،‌ یادم است مردم سوریه در یک قدمی پیروزی بودند و براحتی می‌توانستند یک حکومت مردمی و دمکراتیک در آنجا بوجود بیاورند این رژیم با تمام توانش و تمام سرمایه اش با تمام جنایتکارانش، به ایرانیها قانع نبود پاکستانی و افقانی وغیره گرفته اینها را هم گوشت دم توپ و گلوله کرد واینها را هم آنجا فرستاد و وضعیتی که بوجود آورده که ما امروز شاهدیم، آن وقت توی این شرایط که تمام دنیا هم این عمل را تقیبح می‌کند آن بشار اسد جنایتکار را فرمانده سپاه قدس،  آن هم دور از چشم به اصطلاح رئیس جمهور و دولت ، بر می‌دارد و به ایران می‌آورد، شما این چیزها را در کجای تاریخ معاصر ایران می‌توانید مشاهد کنید.

اصغر ادیبی: یک مثالی من بزنم، اگر خانه شما آتش بگیرد و بچه شما در خانه باشد، همسرتان در خانه باشد، مادرتان در خانه باشد، شما تلاش می‌کنید اگر طلا و جواهراتی در خانه داشته‌اید را نجات بدهید یا تلاش می‌کنید جان عزیرانتان را نجات بدهید؟

برای من بعنوان کسی که با تمام وجودش عاشق ورزش ایران بوده و هست، تمام آرزویم این است که در رشته ورزشی خودم در جهان به سربلندی برسیم، ۳۷ یا ۳۸ سال پیش من با چنین ایده‌ای وداع کردم چون به این نتیجه رسیدم که تا زمانی که حکومت آخوندی باشد، ما دراین زمنیه نمی‌توانیم جایگاه شایسته خودمان را پیدا بکنیم، حتی آن روزی که با دوستان قدیمی صحبتی می‌کردیم و حرفشان این بود که ما ورزشکار هستیم و سیاسی نیستیم، امروز عمل ما را تحسین می‌کنند، این برای من باعث افتخار است که راهی را در پیش گرفتیم، که راه سعادت مردم ایران است، فکر کنید فردا تیم فوتبال ایران قهرمان آسیا شد اصلاً قهرمان جهان هم شد، وقتی ۴۰ درصد مردم زیر خط فقر و فلاکت و بیچارگی هستند چنین چیزهای چه افتخاری دارد، به همین دلیل مثال ساده بزنم وقتی کشور یونان گرفتار دیکتاتوری سرهنگ‌ها شد تمام افراد سرشناس از جمله تئودراکیس یا خانم ملینو مرکورینا، این‌ها نگفتند ما هنرپیشه هستیم و برویم فیلم بسازیم تا در فستیوالهای جهانی برود، به کمک مردمشان آمدند، گفتند اول باید این بلا را از سر مملکتمان دور بکنیم بعد جا برای هنر، ورزش و هر چیزی خواهد بود، این چیزها که از بین رفتنی نیست، من قبل از هر چیز به فکر این هستم که ورزشکاران و هنرمندان به کمک مردم سیلزده بروند، باید به فکر این باشند که این بلا را بصورت اصولی از سر میهن ما دور بکنند، جنگ ایران و عراق تمام شد، این‌ها در این مدت چه گلی به سر مردم زدند، به شهرهای زلزله خیز بروید برای آبادانی آنجاها چکار کردند، اینجا هم درست است که باید با تمام قوا وارد شد اما باید اندیشه بزرگتری را در ذهن داشت و آن اندیشه این است که اگر این قوم جنایتکار به حاکمیتش ادامه بدهد، از ایران چیزی باقی نخواهد ماند، شما شاهد باشید من با صدای بلند اعلام می‌کنم، مملکت ما درحال نابودی است، شما وضعیت محیط زیست را نگاه کنید وضعیت کارخانه‌ها را نگاه کنید، وضعیت معیشتی مردم را نگاه کنید، ما با این حکومت محکوم به فنا هستیم، برای همین من باید این را توقع داشته باشم که همه اقشار به کمک هموطنانشان بروند ولی مسبب این قضایا را رژیم ضدبشری بدانند، گول ترفندهای این آخوندها که در این شغل استاد هستند نخورند و بدانند در حقیقت در آوردن سرزمین شیر، از دست این چپاولگران کار ما است.

اصغر ادیبی: اولاً از این صندوق‌ها هیچ اطلاعی نداریم، چون شما در این ۸-۳۷ سال یک مقام پاسخگو به ملت را به من معرفی بکنید تا من از ایشان بپرسیم این صندوق کجا است؟ در زمان آن دلقک بزرگ که رئیس جمهور این مملکت شده بود، ایران بالاترین درآمد نفت را داشت، یک صندوق ذخیره ارزی درست کردند و مبالغ بسیار هنگفتی آنجا گذاشتند که صرف آبادانی مملکتشان یا برای کارهای ضروری، شما تا به حال از یکی از اینها شنیدید که این صندوق چه مقدار پول درآن هست، حالا این به آن پاس می‌دهد و آن یکی به این یکی، از آن طرف کسی که در حقیقت خودش را رهبر مملکت می‌داند برای سیلزدگان پاکستان گریست ولی در قضیه سیل مردم ایران گفت ممکن است از الطاف الهی باشد، حالا شما خواهید دید همانطور که به کمک مردم نرفتند به کمک مردم سیلزده هم نخواهند رفت، امروز بخاطر وحشتی که از شورش مردم دارند این وعده‌ها را می‌دهند و سر مردم را گرم می‌کنند که  از این صندوق دو میلیارد بدهد و فلان و بهمان، شما زمانی که به حاکمیت رسیدید یک آخوند یک لاقبا بودید، امروز بیایید ثروتتان را به مردم بگویید من بعضی از این آخوندها را می‌شناسم، ناطق نوری برادر او در زمانی که ما ایران بودیم تورنمنتهای ورزشی می‌گذاشت و از ما دعوت می‌کرد که برویم و جوایز را بدهیم، حرفش این بود که شما بیایید کمک کنید تا در این قضایا من هم ۱۰۰ تومانی گیرم بیاید تا خرج زن و بچه‌هایم بکنم، امروز این آدم رئیس فدراسیون بوکس است و گفتند این رئیس فدراسیون دو میلیون تومان کمک به فلان جا کرده است، خبرنگار با او مصاحبه می‌کرد که آقا این پول از کجا آمده؟ می‌گفت آقا من این پول را از پول شخصی خودم دادم به کسی مربوط نیست، این آدم در فقر مطلق الان در اثر چپاول سرمایه‌های این مملکت ثروتهای نجومی بدست آورده است، این مسائل هم که شروع می‌شود اینطوری سر مردم را شیره می‌مالند، حقه بازی و شارلاتان بازی می‌کنند، چون اگر می‌خواستند به کمک مردم بروند، اول از همه امکانات می‌آورند تا مردم زندگی‌شان را از آب بیرون بکشند، شما دیدید جائی امکانات سپاه وارد شده باشد، اول باید از این وضعیت ملت را نجات داد تا بعد به فکر سازندگی باشید، یا حرفهای که این شیخک بنفش و شارلاتان میزند، که ما این کار را می‌کنیم، من حرف دلم را بزنم مملکت ما بخاطر این آخوندها گرفتار مذهبی شد که در واقعیت با آن مذهب واقعی کوچکترین مطابقتی ندارد، اسلام با آخوند دو چیز کاملاً متفاوتی است، منتهی اینها از شرائط تاریخی که گیرشان آمد استفاده کردند و بعنوان یک انگل خودشان را به مردم ایران تحمیل کردند و این تحمیل تا به امروز ادامه دارد، تا ما این انگلها را از سر خودمان دور نکنیم حتی به مذهب واقعی خودمان نخواهیم رسید، اسلامی که اینها میگویند با شناختی که ما از اسلام داریم کاملاً متفاوت است و اینها با این دکانهای که درست کردند، آماری که خودشان می‌دهند، در اول انقلاب ۱۵۰۰ امامزاده بوده امروز ۲۵ و یا ۳۰ هزار امامزداده هست، این درد دجالگری را آدم کجا ببرد، هر کدام از اینها برای آخوند منبع درآمد است، از فقر و بیچارگی مردم سوءاستفاده می‌کنند و سعی می‌کنند با این قبیل اراجیف مردم را بیشتر بچاپند و خودشان را پروارتر بکنند.

اصغر ادیبی: قبل ازاینکه بخواهم به سؤال شما جواب بدهم فکر می‌کنم شاید این شانس تاریخی مردم ایران بوده که یک نیرو در داخل ایران بنام سازمان مجاهدین خلق بوجود بیاید و وارد کارزار ازادی مردم ایران بشود .

امروز ما شاهد هستیم که دولت امریکا سپاه پاسداران را در لیست تروریستی گذاشته ولی ببیند تفاوتی که این داستان بود اینکه تمامی این سیاستی که امروز امریکا و تمام دنیا برعلیه این آخوندها می‌کنند، حاصل رنج، کوشش، فداکاری و خونی که مقاومت ایران پرداخته است من یادم هست سالهای قبل وقتی که مثلاً دوستانمان در عراق، درست مثل امریکائیها که می‌گفت شما فکر می‌کنید پشت هر درخت یک پاسدار یا آخونده هست،‌ دنیا امروز به این نتیجه رسیده که در اثر این چشم پوشی در اثر این سیاست غلطی که با آخوندها پیش گرفتند اینها مثل زالو به همه جا نفوذ کردند شما سیاستهای دولت آقای اوباما یادتان هست حتی پول برای اینها توی چمدان گذشت با هواپیما به داخل ایران فرستاد، نتیجه‌ش چی شد؟ نتیجه‌ش پول به مردم ایران رسید؟ وضعیت مردم ایران کوچکترین تغییری کرد؟ چه اتفاقی افتاد این پول خرج توسعه بنیادگرایی سپاه قدس و صدور تروریست و آدمکش در کشورهای اروپایی شد و امروز دنیا به حرف ما رسیده ، این برای من بعنوان یک عضو مقاومت باعث افتخار هست، اگریادتان باشد برادرمان مسعود می‌گفت افعی کبوتر نمی‌زاید امروز ماشاهد این هستیم که دنیا به این حرف رسیده، این اقدام بسیار بسیار مبارک برای مردم ایران از آن طرف مدعیان آزادی، آدم واقعاً وقتی عملکرد اینها را نگاه می‌کند یکسال، دوسال قبل سپاه پاسداران برادران قاچاقی، دزد و جنایتکار اینها بودند، حالا یکدفعه همه به جیغ و داد افتادند که قرار دادن سپاه پاسداران به روند دمکراتیک در داخل ایران صدمه میزند و از این قبیل اراجیف، ولی کی ایستاده؟ چه کسی ایستاد؟ حتماً شما برنامه آقای محدثین و دوتن از برادران و گزارشات مفصلی در مورد کوششهایی که این مقاومت برای اثبات این نظریه که این سپاه، سپاه جنایت و آدمکشی است را دیدید و نتیجه‌ش امروز می‌بینیم به همین دلیل من فکرمیکنم که شما اگر حرف حقی بزنید، شما اگر چیز درستی بگوئید بسیار ناملایماتی‌ها، خون‌ها، رنجها محتمل شدید، ولی بلاخره به نتیجه خواهید رسید، شما یک مرورکوتاهی به بلاهایی که طی این سالها چه در کشورهای اروپائی و چه درعراق، در اشرف و لیبرتی در همین کشور فرانسه، این‌ها با افکار احمقانه فکر می‌کردند که اگر به رژیم ملاها آوانس‌های بیشتری بدهند آن هم از جیب مقاومت ایران و از جیب مردم ایران، آخوندها به راه راست خواهند آمد، خوب ما شاهد بودیم که چنین سیاستهایی نه تنها نتیجه نداد بلکه همه دنیا را به این نتیجه رساند که برای دنیا یک خطر عمده وجود دارد آنهم رژیم اخوندی است.