برنده و بازنده صحنه امروز ایران کیست؟
نگاهی به وضعیت مفلوک رژیم آخوندی و موقعیت مردم و مقاومت ایران(۳-۳)
به قلم عبدالرحمن گورکی، نویسنده و تحلیلگر سیاسی
اظهارات نماینده علی خامنه‌ای در مشهد، یعنی آخوند علم‌الهدی یادآور دوره نخست نمایش انتخاباتی مجلس در سال ۱۳۵۸ نیز هست که خمینی با تمامی ترفند‌ها و دسیسه‌های آخوندی، حتی حضور یک نماینده از مجاهدین خلق در مجلس را بر نتافت. با این تفاوت که اکنون اشاره علم‌الهدی به کاندیدهای باند روحانی است و نه مجاهدین، که خصم این رژیم و برانداز رژیمند. باندی که وقیحانه پابوس و متحد و همپالکی ولی فقیه است و اخیرا یکی از مهره‌‌هایش (صادق خرازی ۲۳ بهمن ۹۸) گفت: «هر کی که این انتخابات را تحریم کند متعلق به این مردم نیست. هر کی انتخابات را تحریم کند متعلق به بیگانگانی است که می‌خواهند این (نظام) به‌سمت نابودی برود… برای استمرار و حیات و ثبات سیاسی در ایران چاره‌ای نداریم که همدیگر را تحمل کنیم گزینه دومی در مقابل ما قرار ندارد!».
حال تصور کنید در طول ۴۱ سال گذشته، در برابر این رژیم سفاک و خونریز، اگر مجاهدین نمی‌بودند چه بر سر ایران و ایرانی می‌آمد و منطقه و جامعه جهانی را چه سرنوشت دردناک و تیره و تاری در انتظار بود.
پس به حق باید به چنین نیروی جدی و بالنده‌یی بالید که در تمام این سالیان در برابر رژیم بنیادگرای اسلامی و تروریستی ایستادند و از اصول و از خواسته اصلی مردم خود کوتاه نیامدند و همانگونه که رهبر مقاومتش گفت: سرنگونی سرنگونی!
خمینی و آخوندهای پس‌مانده از او خیز برداشته بودند تا با برخورداری از تمرکز قدرت سیاسی و مذهبی و با مشروعیت ناشی از یک انقلاب عظیم مردمی، نه‌تنها سلطه خود بر مقدرات مردم ایران را ابدی کنند، بلکه سودای آن را داشتند که خلافت مذهبی و سلطنت مطلقه خود را در سراسر کشورهای اسلامی بسط دهند و بر اساس پندارهای ارتجاعی خود، مناسبات یک جامعه بدوی مربوط به ۱۴۰۰سال پیش را تحت عنوان دجالگرانه اسلام، بر جوامع معاصر حاکم نمایند. همان الگویی که داعش آن را از پدرخوانده خود، خمینی و آخوندهای حاکم بر ایران فراگرفته بود و عجولانه می‌خواست جامه عمل بپوشاند.
اما مجاهدین بنا به وظیفه و رسالت تاریخی خود در این رژیم ایستادند و نه تنها هرگونه راه تثبیت‌شدگی را بر روی این رژیم جنایتکار بستند و برایش قیمت گزاف دادند و سختی‌‌هایش را به جان خریدند، بلکه سوگند یادکردند که تا سرنگونی‌اش دمی نیاسایند و آنگونه که رئیس جمهور برگزیده مقاومت گفت، دست از همه چیز خود بکشند تا همه چیز را برای خلقشان به ارمغان بیاوردند.
در پرتوی چنین رسالت و اصالتی است که «مبارزه برای آزادی» در ایران، حتی برای یک روز متوقف نشده و در تداوم آن اکنون «قیام‌های براندازی» در سراسر ایران با قامت‌های برافراشته زنان و مردان ایرانزمین پا گرفته و تا رسیدن به قله پیروزی سر بازایستادن ندارد. قیام‌هایی که بساط دجالیت آخوندها را جمع و به جامعه بین‌الملل نشان داد که آخوندها به‌هیچ‌وجه مردم ایران را نمایندگی نمی‌کنند. بلکه آنها مقاومت و آلترناتیوی قدرتمند دارند که طی ۴۱ سال، برای آزادی مردم و میهن‌شان از پرداخت هیچ بهایی روی‌گردان نبوده و نیستند. آن‌چنان‌که امروز، این مهره‌های رژیم هستند که اعتراف می‌کنند «ما در اداره کشور به‌طور کامل شکست‌خورده‌ایم» و در آبان‌‌ماه امسال، آخوند جنایتکار، مصطفی پورمحمدی، عضو هیات مرگ در قتل عام زندانیان سیاسی در سال ۱۳۹۸ و وزیر سابق اطلاعات این رژیم گفت: مجاهدین در تمام دنیا چهره نظام را تخریب کرده‌اند. هیچ تخریبی تا امروز در این چهل سال گذشته برای نظام اتفاق نیافتاده مگر آنکه مجاهدین خلق پای اصلی آن هستند».
و چه افتخاری فراتر از این که نیرویی باشی هرگز دشمن فراموشت نکند و علیه‌ات به خشم نباشد. به گفته چه‌گوارا، از روزی بترس که دشمن ترا به هیچ نشمارد. روزی که دیکتاتور به خشم است، آنروز مردم و مقاومت به جنگ و رزم است و لاغیر!
گو رژیم هرچه علیه مردم و مقاومت ایران بگوید و مستند‌سازی کند. فیلم سینمایی درست کند و بر بوق کرنای شیطان‌سازی بدمد. توطئه بچیند و علیه مقاومت بی‌رحمانه عمل کند. در گوش هر ایرانی این فریاد سردار شهید موسی خیابانی طنین انداز است که «آینده از آن انقلابیون است. نیروهای میرا از صحنه محو خواهند شد».
سخن آخر..
وضعیت کنونی ایران بعد از چهل و اندی سال در حال برگشتن به مسیر واقعی خودش است. مبارزه مردم ایران برای آزادی و نفی هرگونه دیکتاتوری شاه و آخوندها. اگر رهبری انقلاب قبلی علیه رژیم شاه توسط خمینی به سرقت رفت و دیکتاتوری بدتری بر ایران حاکم شد اما این بار به یمن مقاومتی ریشه‌دار که تجربه انقلاب قبلی را دارد تکرار نخواهد شد. این مقاومت که اکنون توسط خانم مریم رجوی رهبری می‌شود از هر نظر یگانه جایگزینی واقعی و دمکراتیک و مورد پسند مردم ایران و مورد حمایت طیف وسیعی از جامعه بین‌الملل است. تحولات چند سال اخیر گواه این حقیقت است که ستاره بخت رژیم رو به افول و غروب است و خورشید آزادی مردم در آستانه طلوع است.
پایان
بیشتر بخوانید:
زندانیان سیاسی ایران در محاصره کرونا
ورزشکاران ایرانی قربانی کرونای نظام خامنه‌ای
ویروس کشنده کرونا، تهدید جان زندانیان در زندان حاکمیت آخوندی
فاجعه کرونا..سخنرانی تکان‌دهنده دکتر بهروز کلیدری، اصفهان
