بازداشت دهها تن از جوانان تحت عنوان اراذل و اوباش
دولت رییسی بعد از شکست در سرکوب زنان و دختران ایران، حالا به سمت جوانان هجوم آورد. نیروی انتظامی که بازوی اصلی سرکوب دولت است اعلام کرد برای «عبرت» دیگر «اشرار»، مجرمان را در خیابان‌ها می‌گرداند، اقدامی که با انتقادهای داخلی و خارجی گسترده‌ای مواجه شده است.
رئیس پلیس تهران روز چهارشنبه، ۲۶ مردادماه، از بازداشت ۳۰۴ نفر از افرادی که آنها را «اراذل و اوباش سطح‌دار» نامید خبر داد. اصطلاح اراذل و اوباش سطح دار، در اصطلاح نیروهای سرکوب کسانی هستند که بیش از یک بار اقدام مجرمانه انجام دادند و براساس میزان تخلف خود در سطوح یک تا سه طبقه بندی می‌شوند.
مقامات حکومتی جوانانی را که در قیام‌های ۹۶ و۹۸ هم بازداشت کرده بودند تحت همین عنوان کذایی اراذل و اوباش طبقه بندی می‌کردند.
رییس پلیس تهران روز چهارشنبه اعلام کرد که این افراد در قالب سومین طرح موسوم به «اقتدار پلیس اطلاعات، امنیت و فتا» بازداشت شدند و به گفته رحیمی رییس پلیس تهران آنان عاملان تخریب اموال مردم! عاملان نزاع! و درگیری بوده‌اند.
بیشتر بخوانید
جوانان اراذل و اوباشند یا نیروهای سرکوبگر؟
البته این مشخصاتی که رییس پلیس تهران داده است بیشتر با خود عوامل سرکوب و نیروهای انتظامی همخوانی دارد تا با جوانان! چون کسانی که به اذعان شبکه‌های مجازی درحال خراب کردن خانه مردم یا شلیک به مردم و ایجاد درگیری و نزاع با مردم هستند، عوامل سرکوب حکومتی هستند.
رییس پلیس تهران افزود: ماموران پلیس امنیت در این طرح، ۱۶۵ مزاحم نوامیس، ۴۴ فروشنده مواد مخدر، ۸ نفر توزیع مشروبات الکلی، ۲۴ نفر از حمل‌کنندگان سلاح غیرمجاز و ۶۳ نفر از عاملان تخریب و شرارت و نزاع را بازداشت کردند!
او همچنین از کشف ۵۱ قبضه سلاح جنگی و بادی به همراه ۱۹۲۴ فشنگ و صدها قبضه سلاح سرد خبر داد.
به این ترتیب مشخص می‌شود که این مانورها و دستگیری‌ها نه برای جمع کردن اراذل و اوباش واقعی بلکه برای مقابله با جوانان قیام و شورش است که اکنون به سمت جمع آوری سلاح برای مقابله با نیروهای سرکوب پیش می‌روند.
در همین حال روز ۲۴ مرداد، سعید راستی، معاون عملیات پلیس اطلاعات و امنیت عمومی تهران از بازداشت ۸نفر از «اراذل و اوباش خطرناک» جنوب تهران و گرداندن ۴نفر از آنها در خیابان مرتضوی خبر داد.
تسنیم نوشت که این ۴ نفر برای درس عبرت دیگر اشرار در محل مورد نظر گردانده شدند!
گرداندن جوانان در معابر عمومی تحت عنوان اشرار، روی دیگر سکه اعترافات اجباری از زندانیان و فعالان است تا روح شکست و تسلیم به جامعه تزریق شود و اینکه کسی جرات اعتراض به خود راه ندهد.
