بهرام قاسمی سخنگوی وزارت خارجه نظام ایران اعلام کرد، تروریست‌های سپاه که قبل از انجام عملیات تروریستی علیه مجاهدین در اروپا دستگیر شده‌اند، «اعضای مجاهدین» بوده‌اند. به نظر می‌رسد نظام برای گریز از مکافات عملش نیروهای دستگیر شده‌اش را تنها گذاشته است.
به‌دنبال کشف و خنثی‌سازی توطئه بمب‌گذاری در گردهمایی بیش از ۱۰۰ هزار ایرانی در پاریس، سخنگوی وزارت خارجه نظام اعلام کرد، افراد بازداشت شده در این رابطه از «اعضای شناخته شده و عملیاتی آن سازمان تروریستی محسوب می‌شوند و مقامات ذیصلاح ایران آمادگی دارند تا با ارائه اسناد و مدارک لازم در جهت روشن ساختن ابعاد واقعی این سناریوی از پیش طراحی شده گروه مزبور همکاری‌های لازم را به عمل آورد.»
قاسمی عملیات شکست خورده‌ی سپاه در اروپا علیه سازمان مجاهدین را به خود اعضای مجاهدین نسبت می‌دهد. روز ۹ تیر یعنی در همان روزی که گردهمایی ایرانیان در پاریس برگزار می‌شد شماری از افراد سپاه در کشورهای مختلف دستگیر شدند. در این میان نظام تنها به دفاع از دیپلمات دستگیر شده‌ی خود پرداخته و دستگیری او را توطئه نامیده است. واضح است که نظام نمی‌تواند این دیپلمات را هم عضو مجاهدین معرفی کند؛ اما آنچه برای تروریست‌های سپاه درس آموز می‌تواند باشد، رها کردن آنها توسط نظام بعد از شکست عملیات است، زیرا به هر ترتیب این افراد مهره‌های سوخته محسوب می‌شوند.
موضع رسمی-تحلیلی قاسمی و البته وزارت خارجه نظام که در برابر رسانه‌ها اعلام می‌کنند این است که مجاهدین به دنبال «ناکامی در نشست سالانه خود و برای جبران شکست در کسب حمایت سیاسی» و «با توجه به سفر موفق ریاست جمهوری اسلامی ایران به دو کشور اروپایی همانند گذشته مبادرت به برنامه ریزی و اجرای سناریوی دیگری کردند تا بتوانند ضمن تاثیرگذاری بر این سفر اروپایی نسبت به تخریب جایگاه» نظام «در این مقطع حساس کنونی تلاش کنند.»
واقعیت اما آن است که دستگیری‌ها روز شنبه ۹ تیر یعنی همزمان یا در همان حدود برگزاری نشست سالانه مجاهدین صورت گرفت پس نمی‌توانست نتیجه «شکست سیاسی» نشستی با حضور بیش از ۱۰۰ هزار ایرانی و صفی از برجسته‌ترین مقامات و کارشناسان آمریکایی، اروپایی و عرب باشد. افزون بر آن اعلام این خبر توسط پلیس بلژیک پیش از سفر روحانی به اروپا صورت گرفت پس نمی‌توانست به دنبال موفقیت موهوم آن سفر باشد.
در این میان قاسمی مدعی شده است که نظام «هرگونه خشونت و اقدام تروریستی در هر نقطه از جهان و در هر شکل آن را محکوم و مردود می‌داند». [فارس ۱۲ تیر ۹۷] اگر سلطنت ولایت مطلقه فقیه دست از خشونت و ترور بر می‌داشت هرگز نمی‌توانست ۴۰ سال بر ایران حکومت کند و اگر اکنون هم از این دو وسیله ضروری برای حیاتش صرف نظر کند به‌مانند زمانی می‌شود که شاه شکنجه و اعدام را متوقف کرد؛ این بزرگترین جام زهر برای خلیفه تهران خواهد بود که بین نوشیدنش و پایان نظام فاصله چندانی وجود نخواهد داشت.
