نقش حشمت الله حیات الغیب در جنایات سال‌های اخیر در تهران
بدنبال انتشار نامه افشاگرانه سعید ماسوری از وضعیت هولناک زندان قزلحصار، توجه زیادی به وضعیت این زندان مخوف جلب شده است. یکی از افرادی که در نامه سعید ماسوری از آنان نام برده شده است که نقش اصلی را در جنایات قزلحصار و زندان گوهر دشت داشته مزدوری است به نام حشمت الله حیات الغیب. او اکنون مدیرکل زندان‌های استان تهران است. در اینجا به معرفی این جنایتکار می‌پردازیم؛
سید حشمت الله حیات الغیب در سال ۹۸ به عنوان مدیرکل زندان‌های تهران به کارگماشته شد. وی پیشتر از این مدیرکل زندان‌های استان فارس و یزد بود.
سید حشمت الله حیات الغیب در مقام مدیرکل زندان های استان تهران در نقض حقوق بشر صورت گرفته در زندان های این استان و دو زندان گوهردشت و قزلحصار واقع در استان البرز (که زیر نظر اداره کل زندان‌های استان تهران اداره میشوند) در زمان مسئولیت خود نقش داشته است.
تراکم بالای جمعیت، عدم رعایت اصل تفکیک جرائم، پرونده سازی برای زندانیان، عدم رسیدگی پزشکی به وضعیت زندانیان، نبود آب آشامیدنی و تهویه مطبوع برای زندانیان و ضرب و شتم و تیراندازی منجر به مرگ به زندانیان از جمله موارد نقض حقوق بشر صورت گرفته در زندان های این استان در زمان ریاست حشمت الله حیات الغیب است.
حشمت الله حیات الغیب به عنوان مدیرکل زندان‌های استان تهران و زندان‌های گوهردشت و قزلحصار، مسئولیت نظارت بر شرایط زندان‌ها و چگونگی اجرای آیین نامه سازمان زندان‌ها را بر عهده دارد. او هم‌چنین در اجرای احکام اعدام در تمام زندان‌های استان تهران و دو زندان رجایی‌شهر و قزلحصار نقش دارد.
نظارت بر اجرای اصل طبقه بندی زندانیان، تهیه برنامه غذایی زندانیان و نظارت بر رعایت شئون انسانی زندانیان از جمله سایر مواردی است که مطابقه آیین نامه سازمان زندان‌ها بر عهده حشمت الله حیات الغیب مدیرکل زندان های استان است.
برخی از جنایت‌های صورت گرفته در زمان ریاست حشمت الله حیات الغیب
۴ مهر ۱۳۹۸: احکام ۸ زندانی از جمله یک زن که هویت یکی از آنها داوود سمکار احراز شده و پیشتر همگی در پرونده های جداگانه به اتهام قتل به اعدام محکوم شده بوند، اجرا شد.
۲۷ آذر ۱۳۹۸: عشرت نظری، فاطمه غزل صفرلو (قزلسفلو)، نرگس السادات طبایی و مهدی زارعی به همراه دستکم یک تن دیگر در زندان رجایی شهر کرج اعدام شدند.
۱۷ بهمن ۱۳۹۸: در پی ضرب‌و شتم زندانیان توسط ماموران گارد زندان در اندرزگاه ۶ زندان رجایی شهر کرج یک زندانی با هویت محمد عامری، با افتادن بر زمین و ضربه به سر جان خود را از دست داد.
۱۴ بهمن ماه ۱۳۹۸: ده‌ها تن از بازداشت شدگان اعتراضات سراسری آبان ۹۸ به زندان تهران بزرگ منتقل شده و همچون سایرین با مشکلاتی چون عدم دسترسی به آب آشامیدنی سالم و غذای کافی، تهویه مناسب هوا در فصول گرم و سرد سال مواجه شدند.
۲۰ اسفندماه ۱۴۰۰: دو افسر نگهبان شاغل در زندان تهران بزرگ، با استفاده از الکل دستان یک زندانی را در این زندان سوزاندند. علیرغم شکایت زندانی به مسئولان زندان، این اقدام خشونت آمیز ماموران زندان تنها با تغییر محل پست آنان پاسخ داده شد.
۱۳ فروردین ماه ۱۴۰۱: مجید کشوری زندانی متهم به جرایم عمومی در تاریخ ۱۳و ۳۰فروردین در پی عدم رسیدگی پزشکی دست به خودکشی زد. به گفته یک منبع مطلع این خودکشی به دنبال عملی نشدن وعده‌های اعزام‌های درمانی او صورت گرفته بود.
۲۲تیرماه ۱۴۰۱: یک زندانی متهم به جرائم مالی به نام”سعید کاووسی پور” در پی عدم رسیدگی پزشکی و تعلل در اعزام به بیمارستان جان خود را از دست داد.
در تاریخ ۲۳مهر ۱۴۰۱بند هفت و هشت زندان اوین دچار آتش سوزی شده و در پی آن شماری از زندانیان سیاسی محبوس در بند هشت به زندان رجایی شهر کرج منتقل شدند. روایت‌های متناقضی در این رابطه از سوی مسئولان حکومتی مطرح شد. براساس گزارشات دریافتی ، روز شنبه ۲۳ مهرماه، تعدادی از زندانیان در حمایت از اعتراضات سراسری در هواخوری زندان شروع به سردادن شعار کرده که موجب درگیری بین زندانبانان و زندانیان شد.
در همین زمینه
رئیس زندان اوین حمید محمدی کیست؟
ماموران داخل بند زنان گاز اشک آور انداخته و تمام دربهای این بند را بستند. در بند ۷ و ۸ دژخیمان با استفاده از گلوله‌های ساچمه‌ای و جنگی با زندانیان درگیر شده سپس صدها زندانی را به هواخوری منتقل کردند که تا سحرگاه آنها را مورد ضرب و شتم و توهین قرار دادند. نهایتا قوه قضاییه از کشته شدن ۸ زندانی در جریان این وقایع خبر داد. اما زندانیان محبوس در اوین افشاگری‌های گسترده‌ای در مورد جنایات انجام شده کردند. مسئولیت جنایات انجام شده در اوین با حشمت الله حیات الغیب است.
۲ آبان ۱۴۰۱: بخشی از بازداشت شدگان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱که به زندان تهران بزرگ منتقل شده بودند از بسیاری از امکانات اولیه برای زندگی همچون آب آشامیدنی سالم، غذای باکیفیت و تهویه مطبوع محروم هستند و تراکم جمعیت بالا، عدم رسیدگی پزشکی، عدم رعایت اصل تفکیک جرائم و وفور مواد مخدر در زندان از مهمترین معضلات آنان است.
۶ دی ۱۴۰۱: فاطمه مثنی، زندانی سیاسی بیمار در زندان اوین، علیرغم حال نامساعد جسمانی و نیاز جدی به درمان تخصصی، از رسیدگی پزشکی و اعزام به بیمارستان محروم ماند.
۱۷ دی ۱۴۰۱: سامان صیدی (یاسین) از بازداشت شدگان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ که در زندان گوهردشت کرج بسر میبرد، علیرغم تایید پزشک معالج مبنی بر آسیب دیدگی از ناحیه بینی از رسیدگی پزشکی مناسب و اعزام به مراکز درمانی محروم ماند
۲۵اردیبهشت ۱۴۰۲: علی معزی، زندانی سیاسی سابق و از بازداشت شدگان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، علیرغم وضعیت نامناسب جسمانی و ابتلا به سرطان پروستات، به دلیل مخالفت وی با انتقال با دستبند و پوشیدن لباس زندان، با دستور مسئولان زندان از اعزام به بیمارستان محروم ماند.
۲۷ اردیبهشت ۱۴۰۲: کامیار فکور، فعال کارگری دوران محکومیت خود را بدون رعایت اصل تفکیک جرائم در زندان اوین سپری می‌کند. بنا بر این گزارش تعداد زیادی از زندانیان زندان تهران بزرگ به این بند انتقال داده شده‌اند و به دلیل تراکم جمعیت، بند مملو از جمعیت است.
