مهرماه و هراس دستگاه سرکوب ازدانشجویان و دانش‌آموزان و آغاز مجدد قیام
مهرماه و سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ در حالی آغاز شده است که دانشگاه و مدرسه و دانش آموزان و دانشجویان بیش از هر زمانی توسط حکومت زخم خورده هستند. مطابق آن‌چه که در منابع رسمی حکومت اعلام شده است در سال تحصیلی جدید بیش از ۱۲میلیون دانش‌آموز در مقاطع مختلف به مدرسه خواهند رفت و یک میلیون معلم این دانش آموزان را همراهی خواهند کرد. همچنین طبق ارزیابی وزارت علوم حکومت در سال تحصیلی جدید بالغ بر ۳ میلیون و ۳۰۰ هزار دانشجو تحصیل‌شان را در دانشگاه‌ها آغاز خواهند کرد که بیش از ۸۰ هزار استاد در کلاس درس دانشگاه‌ها حاضر خواهند بود.
خامنه‌ای و دستگاه سرکوب آن پنهان نمی‌کنند که دغدغه و ترس اصلی‌شان از قیام و خیزش دوباره مردم در سالروز قیام و آغاز سال تحصیلی است. خامنه‌ای ثابت کرده است که حتی ماموریت اصلی رییسی و اعزام او به نیویورک را نیز تلاشی برای خنثی کردن قیام و کنار زدن مانع اصلی بقای‌شان یعنی مقاومت ایران تعریف کرده است. بنابر این ناگفته پیداست که در شروع سال تحصیلی نیز اصلی‌ترین دغدغه حکومت چگونگی مقابله با خیزش و قیام در آغاز سال تحصیلی است.
جایگاه مدارس و دانشگاه‌ها در استراتژی امنیتی حکومت
۱. دانشگاه و دانشجویان و بخصوص دانشجویان دختر در قیام ۱۴۰۱ نقش اصلی و پیشتاز را داشتند . در اولین روزهای پس از شهادت مهسا امینی این دانشگاه‌ها و دانشجویان تهران بودند که قیام را گسترش دادند و زنگ بیداری و واکنش دیگر دانشگاه‌ها را به صدا در آوردند. در تمام روزهای قیام نیز دانشجویان نقش پیشتازی خود را حفظ کردند.
۲. دانش‌آموزان نیز در ادامه دانشجویان به شورش اجتماعی و قیام مردمی پیوستند و در بسیاری از شهرها بازهم این دانش‌آموزان دختر بودند که با کنار زدن هنجارهای خود ساخته حکومتی شعار مرگ بر خامنه‌ای سر دادند و هیبت پوشالی ولی فقیه را نادیده گرفتند.
۳. در تمام روزهای قیام حکومت در مقابل دانشجویان و دانش‌آموزان منفعل بود.برغم حملات بی سابقه نظیر آن‌چه در دانشگاه شریف یا برخی مدارس شاهد آن بودیم به دلیل سازمان یافتگی و تجمع دانشجویان و دانش‌آموزان حکومت توان و قدرت مقابله با آن را نداشته و ندارد.
در همین زمینه
بیست و چهارمین روز قیام با اعتراضات در دانشگاه و مدارس آغاز شد
استراتژی سرکوب دانشگاه‌ها و مدارس
رژیم در حین قیام و بعد از خاموشی نسبی قیام برای زهر چشم گرفتن از دانشجویان و دانش‌آموزان و منفعل کردن این دو کانون خاموشی ناپذیری قیام دست به مجموعه وسیعی از اقدامات زد
۱. بازداشت گسترده دانشجویان و پرونده سازی و محکومیت‌های سنگین برای آنان
۲. اخراج بدون ضابطه دانشجویان و یا محرومیت‌های تحصیلی گتره‌ای برای آنان
۳. اخراج اساتید و کادرهای دانشگاهی که کمترین همراهی با قیام داشتند
۴. امنیتی کردن دانشگاه‌ها و اختیارات گسترده به حراست و نیروهای سرکوبگر دیگر
۵. حملات شیمیایی ادامه دار به مدارس دخترانه با هدف زهر چشم گرفتن از دختران دانش آموز و ترساندن آنان.
۶. اخراج دانشجویان از خوابگاه‌ها و پولی سازی دانشگاه‌ها
۷. پمپاژ مزدوران خودی به دانشگاه‌ها تحت عنوان کادر علمی باهدف کنترل دانشجویان
۸.. بازداشت گسترده معلمان و محکومیت‌های سنگین برای آنان به دلیل همراهی با قیام و دانش‌آموزان.
و…
نتیجه؛
در چنین شرایطی است که سال تحصیلی و ماه مهر فرا رسیده است . خامنه‌ای به خوبی می‌داند که تجمع دانشجویان و دانش‌آموزان برایش خطرناک است و هر لحظه ممکن است در نقطه‌ای جرقه قیام زده شود از همین رو تلاش دارد تا حد ممکن دانشگاه‌ها دیر شروع به کار بکنند و کلاس‌ها آنلاین باشد.
ورود ارتش۱۲میلیونی دانش‌آموزان و ارتش سه و نیم میلیونی دانشجویان به صحنه آموزش و تجمع برای خامنه‌ای بسیار دردناک است و قطعا تلاش خواهد کرد این فنر فشرده و پتانسیل انباشته شده خشم و نارضایتی را کنترل کند اما نباید تردید کرد که این مردم و قشر پیشتاز هستند که برنده این نبرد هستند. وجود یک مقاومت سراسری با تمرکز و تشکیلات پولادین که الهام بخش مقاومت و ایستادگی است، کابوس خامنه‌ای است و می‌داند که دانش‌آموزان و دانشجویان در پیوند با این مقاومت است که به سیل بنیان کن سرنگونی تبدیل خواهند شد.