دومین روز اعتصاب کارگران احیا صنعت واگن پارس در اعتراض به وضعیت کاریشان
روز چهارشنبه ۱۱ مهر۹۷ کارگران احیا صنعت واگن پارس اراک در اعتراض برای پاسخ نگرفتن به مطالبات شان، برای دومین روز دست به اعتصاب زدند و مقابل استانداری رژیم درا ین شهر تجمع کردند.
خبرگزاری ایرنا در مطلبی در مورد وضعیت کارگران احیا صنعت واگن پارس در روز ۱۱ مهر ۹۷ نوشت: «کار هر روز محمد حامدی عضو شورای کارگری شرکت احیا صنعت و دوستانش این است که به ملاقات مسئولان بروند و صدای کارگران نگران این شرکت تعمیرات و خدمات پس از فروش واگن قطار را به گوش مسئولان برسانند.
او که از وضعیت پیش آمده نگران است از برنده شدن شرکتی خصوصی در مزایده می‌گوید: «شرکت که زیرمجموعه شرکت واگن … و درنهایت شرکتی دولتی است ۱۷ سال پیش یک سایت بلا استفاده را از راه‌آهن گرفت و به پول آن موقع ۳۵۰ میلیون هزینه کرد تا راه‌اندازی شود. ما هم ۱۷ سال است که در این سوله کار می‌کنیم و سایت اول تعمیرات ریلی در سطح کشور بودیم. اما بتازگی در مزایده‌ای این سوله به شرکتی خصوصی واگذار شده و این برای ما جای تعجب دارد که چطور شرکتی دولتی که این همه سال درحال ارائه بهترین خدمات بوده و بارها مسئولان استان خواسته‌اند این تیم بماند، یکباره در مزایده به شرکتی خصوصی می‌رسد؟»
آنها از نامه‌های بسیاری که استانداری به وزیر راه نوشته و از نامه‌هایی که نماینده‌های مجلس به مقامات نوشته‌اند می‌گوید.
در یکی از این نامه‌ها که به دست ما رسیده استاندار استان مرکزی به وزیر راه و شهرسازی می‌نویسد: «واگذاری مرکز مذکور به متقاضیانی غیر از احیا صنعت اراک منجر به نابسامانی در امور کارگری کارکنان، تضعیف جایگاه صنعتی استان در تعمیر، نگهداری و بازسازی ناوگان ریلی کشور و در نهایت سبب تشدید بروز تنش‌های اجتماعی در سطح استان خواهد شد لذا به منظور جلوگیری از وقایع پیش گفته که در شرایط اقتصادی کشور و با توجه به اینکه مدیران شرکت احیا صنعت اراک درصدد جا به جایی و تجهیز مکان مناسب در همین راستا در سال‌های آتی است، استدعا دارد دستور فرمایید نسبت به ترک تشریفات مذکور و ادامه روند فعالیت گروه صنعتی احیا صنعت در محل سوله‌های فعلی اقدام نمایید.»
این یک نمونه از نامه‌های متعددی است که به دست ما رسیده؛ کارگران نگرانند و می‌گویند این جا‌به‌جایی منجر به بیکار شدن بیش از صد نفر با سابقه کار بالا و در آستانه بازنشستگی خواهد شد.
حامدی تبعات این اتفاق را این‌طور توصیف می‌کند: «کارخانه باید ۵ میلیارد سنوات بدهد که بار مالی سنگینی روی شرکت ما می‌گذارد. احتمال تعطیل شدن بقیه مجموعه هم وجود دارد. از فردای واگذاری به شرکت جدید نیروها حق خود را می‌خواهند. ۵۰ تا نیرو با ۱۷سال سابقه داریم که دو سه سال دیگر بازنشسته می‌شوند. حالا اگر بخواهند یکدفعه اخراج شوند چه لطمه‌ای به آنها و خانواده‌شان می‌خورد؟»
