دومین گزارش جاوید رحمان گزارشگر ویژه حقوق بشری سازمان ملل متحد در امور ایران، که بر اساس یک قطعنامه شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد تهیه شده است منتشرشده است:
جاوید رحمان دراین گزارش ، بار دیگر از حکومت ایران می خواهد که اجازه دهد برای انجام وظایفش، به ایران سفر کند.
دراین گزارش آمده است. حکومت ایران در ده سال گذشته به هیچکدام از سه گزارشگر ویژه ای که برای گزارش به سازمان ملل انتخاب شدند، اجازه نداد برای بررسی وضعیت حقوق بشر، به ایران سفر کنند.
گزارشگر سازمان ملل برای تهیه گزارش وضعیت حقوق بشر ایران، اطلاعات و نوشته های ارائه شده از منابع مختلف از جمله نهادهای غیردولتی، مدافعان حقوق بشر، دولت ها، سازمان های رسانه ای را منطبق با مقررات شورای حقوق بشر بررسی کرده است. گزارش می گوید نمایندگان جمهوری اسلامی ایران نیز برای تهیه این گزارش، تماس داشته اند.
درگزارش جاوید رحمان درمورد آزادی بیان آمده است. افزایش محدودیت ها بر آزادی بیان و روند نقض حق زندگی، حق آزادی و حق دسترسی به محاکمه عادلانه در ایران، اثر داشته است و مقامات قضایی ایران به ادامه اجرای مجازات اعدام، دست زده اند، از جمله اعدام کسانی که در زمان ارتکاب جرم، کودک بوده اند.
گزارش با اشاره به آزادی نزار زکا، شهروند لبنانی، از ایران می گوید، هیچ پیشرفت دیگری در بازداشت های خودسرانه شهروندان خارجی و یا دو ملیتی در ایران صورت نگرفته است.
این گزارش می گوید مدافعان حقوق بشر، اعضای جوامع اقلیت، وکلا، روزنامه نگاران، از جمله روزنامه نگاران بخش فارسی بی بی سی، فعالان اتحادیه های کارگری و بازرگانی، و زنانی که به حجاب اجباری معترض هستند، همچنان تحت آزار قرار دارند، دستگیر و بازداشت می شوند و تلاش برای ارعاب آنها ادامه دارد.
در این گزارش، گزارشگر ویژه سازمان ملل همچنان نسبت به استفاده از حکم اعدام در ایران عمیقا ابراز نگرانی کرده و اضافه کرده است که در سال ۲۰۱۸ هفت مورد اعدام افرادی که در کودکی جرم مرتکب شده اند، گزارش شده است و حدود ۹۰ نفر نیز که در زمان ارتکاب جرم کودک بودند، با خطر اعدام مواجه هستند.
گزارش سازمان ملل می گوید اقدام ایران در اعدام چنین افرادی کاملا ممنوع است و ایران باید فورا به اجرای آن پایان دهد.
جاوید رحمان در این گزارش درمورد فعالان مدنی می گوید: مقامات در سال گذشته فشارها علیه فعالان اتحادیه های کارگری، رانندگان کامیون، معلمان، و کارگران کارخانه ها را افزایش دادند، کسانی که به شرایط موجود معترض هستند و آنها را به زندان و شلاق محکوم کرده اند.
دراین گزارش در ارتباط با زنان مخالف حجاب اجباری، از پرونده های یاسمن آریانی، منیره عربشاهی، مژگان کشاورز یاد کرده است که این بازداشت ها، به نوشته این گزارش، مصداق سرکوب زنانی است که به طور مسالمت آمیز در پی حقوق خود هستند.
اقلیت های قومی و مذهبی
گزارش جاوید رحمان درباره حقوق اقلیت های قومی و مذهبی می گوید :«در جمهوری اسلامی ایران، حتی برای آن دسته از مذاهب که به رسمیت شناخته شده اند، ماده قانونی وجود ندارد که اجازه گرویدن به آنها از دین اسلام را بدهد و به همین خاطر مسیحیانی که قبلا مسلمان بوده اند با خطر اتهام ارتداد مواجه هستند که در جمهوی اسلامی، مجازات اعدام دارد. » بهائیان
جاوید رحمان درگزارش خود با اشاره به آزار اذیت علیه بهاییان می نویسد« بهاییان از ۴۰ سال گذشته تاکنون، بزرگترین گروه غیرمسلمانی هستند که جمهوری اسلامی آنها را به رسمیت نشناخته است … از زمان آغاز جمهوری اسلامی بیش از ۲۰۰ بهایی صرفا به خاطر عقاید مذهبی خود، اعدام شده اند. »
دراین گزارش همچنین از نقض حقوق و تبعیض علیه سنی ها، دراویش گنابادی، اهل حق، و اعضای عرفان حلقه سخن گفته است. به نوشته این گزارش، عرب های اهوازی از جمله در ماجرای سیل خوزستان مورد برخورد قرار گرفتند.
همچنین این گزارش می گوید «مناطق بلوچ ها که حدود ۲ تا ۳ میلیون نفر جمعیت دارند از توسعه نیافته ترین مناطق کشور است و مناطق کردنشین نیز که در استان های مختلف از جمله آذربایجان غربی، کردستان و کرمانشاه قرار دارد، توسعه نیافته و دارای نرخ بالای بیکاری است. … گزارشگر ویژه سازمان ملل از استفاده از نیروی بیش از حد و کشتارهای غیرقانونی علیه حمل کنندگان کالا بین مرزی مناطق کردستان، کرمانشاه، سیستان و بلوچستان، و آذربایجان غربی ابراز نگرانی کرده است.»
درهمین زمینه:
عفو بین‌الملل: سخنان شوکه کننده پورمحمدی گویای مصونیت عاملان اعدام‌های ۶۷ استجاو
