راه حل سرنگونی
جدی‌ترین سئؤالی که بعد از قیام دیماه۹۶ در اذهان بسیاری، در داخل و خارج کشور مطرح شده است و همواره همه طرفهای درگیر، دنبال آن بوده‌اند، آنست که بطور جدی و عملی راه حل سرنگونی رژیم حاکم بر ایران چیست؟ اگرچه تاکنون از جانب طرفهای گوناگون مدعی سرنگونی این رژیم، راه حلهای مختلفی ارائه شده است، اما قیام آبان۹۸ صحنه آزمایش همه راه حلهای مطرح شده بود و بروشنی نشان داده شده که تنها و تنها راه حل سرنگونی این رژیم، برخورد قهرآمیز و نیروی خروشان ملت است و جز این راه حل، راه دیگری متصور نیست و همگی سراب هستند.
در طول حاکمیت ۴۰ساله این رژیم، بحث سرنگونی و رهایی از حاکمیت آخوندی همواره در جامعه ایران مطرح بوده و همواره محلی برای مناقشه برای بهترین و موثرترین راه حل بوده و هست.
در دوسال و نیم ابتدای انقلاب، هنوز فضای نیمه‌باز سیاسی وجود داشت، و بحثی از سرنگونی در میان نبود. اما از ۳۰خرداد سال۶۰، خمینی کمر به نابودی تمامی جریانات سیاسی کشور بست. بعضی جریانات به مقابله و مقاومت برخاسته و بعضی راه همکاری با رژیم، و بعضی هم سیاست سکوت را اختیار کردند و به مرور زمان، نابود شده و از دور خارج شدند.
با نگاهی بسیار کلی و گذرا به تاریخ ۳۸سال گذشته، این دوران طولانی را می‌توان به دو مرحله تقسیم نمود. ۱- فعالیت خارج از شبکه مجازی ۲- فعالیت با استفاده از شبکه مجازی.
در مرحله اول که از سال۱۳۶۰ تا اوایل۱۳۹۰ می‌باشد، نیروهای اصلی مخالف رژیم، که معتقد به براندازی و سرنگونی آن باشند، عمدتا در تشکلی بنام «شورای ملی مقاومت ایران» گرد آمده و به فعالیت خود ادامه می‌دادند. در طی این سالیان، حزب یا جریان برانداز دیگری وجود نداشت که برای سرنگونی این رژیم در صحنه باشد. البته بعضی جریانات کردی در منطقه غرب کشور فعالیت می‌کردند که فقط خواهان خودمختاری کردستان بوده‌اند.
از ابتدای سال۹۰شمسی فعالیت در فضای مجازی، با فیس‌بوک در دنیا و ایران عام شد. اما بعد از دوسال، پیام رسانهای دیگری مانند تلگرام، اینستاگرام، توئیتر، وات‌ساب و غیره… در صحنه مجازی مطرح شدند. اصلی‌ترین آنها تلگرام است و بواقع، ارتباطات اجتماعی با استفاده از تلگرام، در جهان امروزی تغییری جدی ایجاد کرده است. این امکان جهانی، سبب شده تا هر فردی بتواند با ساختن کانال وگروه در صحنه سیاسی ایران مستقیما نقش بازی کنند.
تلگرام ابتدا در انقلاب تونس نقش جدی ایفا کرد که به پیروزی آنها منجر شد. سپس در انقلاب مصر و حرکتهای اجتماعی روسیه، تکانهای جدیدی را موجب شد. در قیام دیماه۹۶ تلگرام در انتشار و گسترش حرکت اعتراضی مردم ایران نیز نقشی جدی داشت. به همین دلیل، رژیم از چند سال پیش، ارتش سایبری خود را ساخته است تا بتواند با هرگونه اطلاع رسانی و جهت‌دهی حرکتهای مردمی از طریق مجازی مقابله نماید.
در فاصله همین دو الی سه سال گذشته، رژیم انواع و اقسام کانالها و چهره‌هایی را در تلگرام علم کرده است که آنها نقش مدعی سرنگونی را ایفا می‌کنند. اما نقش اصلی آنها، انحراف افکار عمومی، و تخریب دشمن اصلی براندازی است.
بطور کلی، راه حلهایی که در این شرایط برای سرنگونی رژیم مطرح می‌شود دو دسته هستند: یا به شیوه نرم که آنرا «اعتراضات مدنی» نامگذاری کرده‌اند، و یا «حرکتهای قهرآمیز» که معتقدند این رژیم جز با قهر انقلابی و آتش خشم توده‌ها، از بین نخواهد رفت.
لیدرهای تلگرامی، اساسا روی یک فرد سوار شده است که با انبوه ممبرهای فیک در صحنه مجازی ایران مطرح شده‌اند، و تاکنون هم بنابر عملکردها و مواضعشان، نشان دادهاند که ساخته و پرداخته خود رژیم هستند.
راه حل سرنگونی
اما با بررسی همه جریانات واقعی و مجازی که در صحنه سیاسی ایران حرف می‌زنند، درمی‌یابیم که تنها نیروی واقعی در صحنه سیاسی، شورای ملی مقاومت و مجاهدین هستند، اما درفضای مجازی طیفی از سلطنت طلب، جمهوری‌خواه و یا سکولاریست و… هستند که بزرگنمایی شده‌اند و از وزن سیاسی چندانی برخوردار نیستند. سردمداران آنها نیز، تنها سرمایه‌شان سابقه گویندگی در بعضی از تلویزیونهای انگلیسی یا آمریکایی است و یا فقط یک کانال وگروه تلگرامی یا اینستاگرام دارند.
مهم اینست که هر یک از جریانهای مدعی سرنگونی، چه راه حل عملی را برای سرنگونی ارائه دادهاند و دنبال می‌کنند؟ مجاهدین و شورای ملی مقاومت، از ۳۰خرداد سال۶۰ تاکنون، بر این اعتقاد بوده‌اند که تنها راه سرنگونی این رژیم، جنگ مسلحانه است و بدنبال آن، ارتش آزادی بخش ملی را در سال ۱۳۶۵ تاسیس کردند.
ارتش آزادی بخش در مسیر تکاملش از جنگ مسلحانه شهری و چریک روستایی و ارتش پیاده و زرهی عبور کرد و در سال۱۳۶۷ توانست عملیات فروغ جاویدان را رقم بزند. هرچند این عملیات به پیروزی نظامی نائل نشد، اما توانست تواناتر از قبل، به حیات خود ادامه داده و در فاصله سالهای ۷۷ تا۷۹ با عملیاتهای مرزی و شهری، بسیاری از پایگاههای سرکوب و اطلاعاتی رژیم را زیر ضربات خود بگیرد.
در ۱۰شهریور سال۱۳۹۲ که رژیم ایران، توسط مزدوران عراقیش، به اشرف۱حمله کرد و ۵۲تن از آنان را شهید کرد، اشرف۱ از مجاهدین تخلیه شد. اما همانزمان رهبری جنبش و مسئول شورای ملی مقاومت، خط تشکیل ۱۰۰۰ اشرف و بدنبال آن تشکیل کانونهای شورشی، در سراسر کشور را اعلام نمود.
راه حل سرنگونی حکومت پلید خامنه‌ای
در طی دوسال گذشته، کانونهای شورشی در همه استانهای کشور تشکیل شده و فعالیتهای خود را عمق بخشیده‌اند. طی۸ماه گذشته نیز، کانونهای شورشی با به آتش کشیدن عکسهای خمینی و خامنه‌ای و پایگاههای بسیج، خامنه‌ای را وادار کردند تا به صحنه آمده و بگوید دشمن اصلی او مجاهدین وکانونهای شورشی آنهاست. [اعتراف مقامات حاکمیت آخوندی از قیام سراسری آبان ماه مردم ایران]
در یکسالی که از شروع تحریمهای آمریکا گذشته، لیدرهای مجازی مدعی سرنگونی، انواع و اقسام راه حلهای «مبارزه مدنی»، مانند اسکناس نویسی یا آب‌پاشی به همدیگر در پارکها و یا بوق زدن ماشینها در شروع تاریکی شب و غیره را در دستور کار خود قرار دادهاند و چنین مبارزاتی را راهکار مقابله با رژیم و مسیر سرنگونی نشان دادهاند.
قیام آبان۹۸ بخوبی همه این خطوط و مسیرهای سرنگونی را به چالش کشید. قیام برعلیه گرانی بنزین، در عرض ۲شب به بیش از ۱۵۰ شهر کشیده شد و جوانان دلیر در صحنه، در عمل ثابت کردند که راه زدن ضربه جدی به این رژیم، به آتش کشیدن و نابودی همه ارگانهای سرکوب آنست.
این آزمایش، نشان داد مسیر و راه حل سرنگونی از طریق کانونهای شورشی و قهر آتشین هموار می‌شود و در مسیر تکامل آن نیز، آزادی ایران، تنها و تنها با دست توانای ارتش آزادی بخش حاصل می‌شود. هرگونه راه حلی غیر از این، باطل و فرصت دادن بیشتر به این رژیم ضد مردمی است.