اصرار بر سیاست غارتگرانه سد سازی و انتقال آب، رودخانه دز را هم خشکاند
چشمه‌های قالیکوه و اشترانکوه زاگرس، باعث جاری شدن رودخانه‌های سزار و بختیاری می‌شوند.
از بهم پیوستن دو رودخانه سزار و بختیاری در استان لرستان، رودخانه دز در استان خوزستان شکل گرفته است. این رود در مسیر حرکت خود از شهرستان اندیمشک، دزفول، شوش، شوشتر می‌گذرد و زمین‌های کشاورزی و آب شرب این مناطق را تامین می‌کند و در بالادست اهواز به رود کارون بزرگ ملحق می‌گردد.
عوامل اصلی بحران خشک شدن رودخانه دز
اکنون بنا به نوشته کارشناسان رسانه‌های حکومتی، سدسازی‌های بی‌رویه و غیر استاندارد و غیرعلمی، منجر به خشک شدن کرخه گردید.
در این رابطه خبرگزاری مهر گزارشی از وضعیت رودکرخه درج نموده است؛ «سوءمدیریت منابع آبی و برداشت در بالادست رودخانه و همچنین سدسازی‌های بی‌رویه نقش اصلی را در خشک شدن کرخه ایفا می‌کند». با بحرانی شدن شرایط رودخانه کرخه برای دومین سال پیاپی، طرح آب‌رسانی به شهرها و روستاهای خوزستان طبق «طرح غدیر» از رودخانه دز تامین می‌شد. حالا این بحران آب، پس از کرخه به رود دز رسیده است و این رودخانه هم خشکید.
ایران در همین رابطه می نویسد: «در روزهای اخیرفعالان محیط زیست و اهالی حاشیه پایین دست رودخانه دز در بخش شعیبیه از توابع شوشتر در شمال خوزستان، با انتشار ویدیوهایی فاجعه خشکیدگی رودخانه دز را به تصویر کشیدند. آنها با انتقاد از کاهش خروجی سد دز در بالادست این رودخانه، هشتگ ” #حقابه_دز_را_آزاد_کنید ” را راه‌اندازی و جاری شدن آب در رود دز را مطالبه کردند».
یکی دیگر ازعوامل کاهش آب، مصرف زیاد کارخانه‌های صنعتی است که با طرح خصوصی سازی در تیول باندهای مافیایی حکومتی است.
دراین رابطه رسانه فرارو می‌نویسد: «افزایش برداشت آب کشت و صنعت‌های نیشکر شامل کشت و صنعت نیشکر هفت تپه، میان‌آب، دهخدا و شعیبیه در فصل تابستان این رودخانه را با کم آبی روبه رو می‌کند». از عوامل دیگر خشک شدن رودخانه دز طرح انتقال آب از سرشاخه‌های دز به قم و اراک می‌باشد که تا کنون سه طرح انتقال آب اجرا شده است و به طرح قمرود ۱ و ۲ و سد کمال صالح با حجم ۳۶۵ میلیون مترمعکب نامیده می‌شود.
سایت العربیه به نقل ازمردم منطقه می‌نویسد: «اهالی شوشتر و روستاهای توابع آن، احداث پروژه‌های انتقال آب را عامل اصلی خشک شدن دز می‌دانند و ضمن اعتراض، خواستار آزادسازی فوری حقابه رودخانه دز و جاری شدن آب در بستر آن هستند».
العربیه به نقل از یک نماینده مجلس حکومتی می نویسد: «احمد آوایی، نماینده مجلس ایران نیز انتقال آب از پایین‌دست دز را اقدامی غیرکارشناسی خوانده و به‌نقل از متخصصان هشدار داده بود، این امر منجر به نابودی بخشی از جلگه خوزستان خواهد شد».
درباره؛
آثار و عوارض خشک شدن رودخانه دز
خشک شدن رودخانه دز، کشاورزی این مناطق را با بحران مواجه می‌سازد. روستاهای زیادی در معرض بی آبی قرار گرفته‌اند.
در این رابطه فرارو می‌نویسد: «بخش شعیبیه از توابع شوشتر بیش از ۵۰ روستا دارد که حدود ۱۰روستای پایین دست آن از جمله روستاهای “چویس”، “ابوطیور” و “بیت فنیان” با خشکی کامل رودخانه روبرو شده‌اند».
مدیر انجمن محیط زیستی رمانه در رابطه با خشک شدن رودخانه دز به خبرگزاری ایرنا می‌گوید: «حدود یک هفته است که رودخانه دز در روستاهای پایین دست بخش شعیبیه کاملا خشک شده و کف رودخانه مشخص است».
این مدیر انجمن محیط زیستی می‌گوید که شرایط رودخانه دز یک فاجعه زیست محیطی و ناشی از سوء مدیریت در بخش آب است. او در ادامه گفت و گو با خبرگزاری ایرنا گفت: «چند سال است که با کمبود آب روبه‌رو هستیم و آب رودخانه دز در ماه‌های اخیر هم بسیار کاهش یافته است اما این نخستین بار است که رودخانه کاملا خشک می‌شود».
هم اکنون آب لوله کشی روستاهای این بخش قطع شده است. پمپ‌های آب روستایی امکان برداشت آب را ندارند و مردم مجبور هستند برای شستشو و بهداشت از ته مانده آب کف رودخانه استفاده کنند.
اقدامات حکومت ولایت فقیه
بنا به گزارش رسانه‌ها تا کنون هیچ اقدامی جز وعده و وعید از جانب حکومت ولایت فقیه صورت نگرفته است.
فرماندار شوشتر در گفت‌وگو با خبرگزاری ایرنا می‌گوید: «برای مدیرعامل سازمان آب و برق خوزستان پیغامی ارسال و درخواست کردم که این موضوع را بررسی و نتیجه را اعلام کند چرا که متولی آب این سازمان است، البته هنوز پاسخی نداده‌اند».
در رابطه با این بحران صرفا قول‌ها و وعده‌هایی داده شده است که نتیجه آن ازپیش مشخص است و این مردم منطقه هستند که باید تاوان بی عملی و عجز و درماندگی حکومت در حل این بحران را بپردازند.
بنا به گزارش رسانه‌ها مردم خوزستان بارها نسبت به سوءمدیریت در مسئله آب به خیابان‌ها آماده و اعتراض خود را نشان داده‌اند، اما این اعتراضات همواره با سرکوب نیروهای امنیتی مواجه شده است.
