خمینی چگونه زنان امیدوار ایرانی را خانه نشین کرد
انقلاب ضد سلطنتی ۱۳۵۷، حس مشارکت را در میان مردان و زنان ایران از همه طبقات ایجاد کرد. در راهپیمایی‌های منتهی به انقلاب، زنان بی حجاب و زنانی که روسری بسر داشتند و زنانی که بصورت سنتی چادر داشتند همه حضور داشتند. زنانی از خانواده‌های طبقه پایین و متوسط به همراه همسر و فرزندان‌شان حضور داشتند. همه این زنان دوش به دوش هم راه می رفتند، به این امید که انقلاب باعث بهبود وضعیت اقتصادی و اجتماعی آنها و بالاتر از همه ارتقای وضعیت حقوقی آنها شود.
انقلاب ۱۳۵۷ توده‌های زیادی از زنان را بیرون آورد که برای الغای سلطنت و برای جمهوری اسلامی تظاهرات می کردند. آنها فکر می‌کردند که یک جمهوری اسلامی به آنها برابری کامل می‌دهد و همه موانع موجود برای مشارکت زنان در امور کشورشان را از بین می برد. در شور و هیجان انقلاب و امید به تغییر، کمتر به سخنان خمینی در زمان اقامت در پاریس توجه شد. خمینی می‌گفت که، زنان در جامعه نقش خواهند داشت اما در چارچوب «اسلامی». با اعتماد به او به عنوان یک مرد موعود و امید، آن روزها کسی به خود زحمت نمی داد که بپرسد چارچوب اسلامی یعنی چه؟ و چگونه در جامعه اجرا می شود؟
[زنان سرپرست خانوار و تحمل استثمار مضاعف]
قوانین زن ستیز ایران
در طول چهار دهه گذشته، حکومت ایران بسیاری از قوانینی را که در مورد حقوق زنان تصویب شده بود لغو کرد تا تلاش زنان ایرانی برای حقوق برابر، برابری جنسیتی و عدالت را کنترل کند. قانون حمایت از خانواده بلافاصله پس از به قدرت رسیدن خمینی در سال ۱۳۵۷ به حالت تعلیق درآمد. لغو به این معنی بود که مردان بار دیگر می‌توانند همسران خود را طلاق دهند و فقط از طریق پست به آنها اطلاع دهند. حضانت فرزندان از زنان گرفته شد. مردان می‌توانستند با بیش از یک زن دائم و هر تعداد زن موقت که می خواستند ازدواج کنند. مردها می توانستند همسرشان را از بیرون رفتن در خیابان و کار کردن باز دارند. ازدواج های زودهنگام، محرومیت از تحصیل، خشونت خانگی، عدم آگاهی از حقوق قانونی و اجتماعی خود، عدم دسترسی به امکانات بهداشتی و آب تمیز از جمله ده ها چالشی است که زنان روستایی ایران با آن روبرو هستند. این مشکلات مانع از پیشرفت زنان روستایی در ایران شده است و خلاقیت را از آنها گرفته است. فرهنگ مردسالاری ترویج شده توسط حکومت ولایت فقیه در روستاها ، فرهنگ کنترل مردسالار سنتی در روستا را تقویت و هر دوی آنها مشارکت اجتماعی زنان را ممنوع می کند. در ایدئولوژی آخوندها، زن «خوب» باید همه سختی ها را تحمل کند. او باید سخت کار کند و به همه اعضای خانواده خدمت کند. او باید با وجود زوال جسمی و روانی خود از خانواده محافظت کند. این فرهنگ همراه با فقر و صدها مشکل دیگر که توسط حکومت منحط ولایت فقیه بر ملت تحمیل شده ، وضعیت غیرقابل تصوری را برای زنان ایرانی از پیر و جوان ایجاد کرده است.
زنان ایرانی، نیروی تغییر
امروز، در حالی که جهان روز جهانی زن را جشن می گیرد و به زنانی که دنیا را به مکانی بهتر تبدیل کرده اند، احترام می گذارد، ضروری است که زنان بی گناه ایران را به یاد بیاوریم و آنچه را که آنها به دست حکومت شریر آخوندها از دست داده اند، به یاد بیاوریم.
داستان زنان در ایران، داستان قهرمانی، فداکاری، مقاومت، یکپارچگی، امید و خوش بینی است. امروز ده‌ها هزار زن شجاع فعال سیاسی و حقوق بشر و دختران دلیر ایرانی که به همنوعان خود پیوسته‌اند تا خشونت را نفی کنند و به طرق و روش‌های مختلف خواستار آزادی شوند. زنان ایران امروز در خط مقدم اکثر تظاهرات و قیام های اجتماعی در سراسر ایران هستند. امروز بیش از هر زمان دیگری حکومت ولایت فقیه از پتانسیل های پنهان زنان ایران که شجاع تر از همیشه و مصمم تر از همیشه تبدیل به مرگبارترین سلاح علیه حکومت او شده اند، بیم دارد. امروز زنان ایران ورق را علیه رژیم زن ستیز آیت الله ها برگردانده و به کابوس آنها تبدیل شده اند.
در این مبارزه برای برابری و عدالت، زنان ایران انتظار دارند که جهان به کمک آنها بیاید. این را می‌توان یکی از مهم‌ترین تصمیم‌های زمانه ما دانست. آیا غرب به بازگشت دموکراسی و آزادی در ایران کمک خواهد کرد یا به نام مصونیت از شرط بندی ما تسلیم حکومت قاتل تهران خواهد شد؟ هرچند که زنان ایران در درجه اول روی پای خود تکیه کرده اند ولی آنها می‌توانند از حمایت غرب سود ببرند. کشورهای غربی با ایستادن در کنار مردم ایران، می‌تواند به وظیفه خود برای دفاع از امنیت جهان آزاد کمک کنند.
نزول تدریجی دموکراسی و حقوق زنان در ایران اکنون در وضعیتی خطیری قرار دارد. زنان ایران مصمم هستند که درهای بی عدالتی و نابرابری را برای همیشه ببندند. واحدهای مقاومت فعال در ایران متشکل از زنان جوانی است که یک هدف را در سر دارند: آزادی، دموکراسی و برابری جنسیتی برای همه زنان ایران و فراتر از آن. مدتی است که باد تغییر در فضای ایران می وزد. با گذشت روزها، هفته ها و ماه ها، این باد شدیدتر احساس خواهد شد و به زودی تبدیل به طوفانی می‌شود که رژیم زن ستیز آخوندها را به زباله دان تاریخ، جایی که واقعاً به آن تعلق دارد، خواهد برد.
حسین بیضایی
