ضرورت انحلال سپاه پاسداران- قسمت دوم
تاسیس سپاه پاسداران چه روندی را طی کرد و این نیرو با چه هدفی تاسیس شد؟
تاریخچه و هدف تاسیس سپاه
در نخستین روزهای پس از انقلاب ضد سلطنتی، حسن لاهوتی حکمی از خمینی برای تشکیل سپاه برای حفاظت از انقلاب دریافت کرد. با پیشنهاد محمد توسلی نام «سپاه پاسداران انقلاب اسلامی» برای آن برگزیده شد. در حکم خمینی تاکید شده بود که سپاه پاسداران زیر نظر دولت موقت فعالیت خواهد کرد.
دولت موقت ابراهیم یزدی را به عنوان معاون نخست‌وزیر در امور انقلاب، مامور کرد که با لاهوتی برای تشکیل این نیرو همکاری کند.
به گفته محسن سازگارا اساسنامه سپاه را وی و حسن لاهوتی در اواخر بهمن ۱۳۵۷ در باغشاه تکمیل کردند.
در همین زمینه
ضرورت انحلال سپاه؛چه چیز تاکنون مانع سرنگونی حکومت شد؟
تشکیل‌دهندگان اولیه سپاه
در ۹ اسفند ۱۳۵۷ جلسه‌ای در پادگان عباس‌آباد با حضور محسن سازگارا، محسن رفیقدوست، مرتضی الویری، علی‌محمد بشارتی، محمد غرضی، حسن جعفری، علی فرزین، ضرابی، اصغر صباغیان، تهرانچی و علی دانش‌منفرد تشکیل شده و علی دانش‌منفرد به عنوان فرمانده سپاه پاسداران انتخاب می‌شود.
محسن رفیقدوست مسوول تدارکات، بشارتی مسوول اطلاعات و مرتضی الویری مسوول روابط عمومی سپاه می‌شوند.
آنها با جلب همکاری عده‌ای، ساختمان اداره چهارم ساواک در خیابان سلطنت‌آباد (پاسداران کنونی) را مقر اصلی فعالیت سپاه پاسداران قرار می‌دهند.
ترکیب گروه‌های سپاه در بدو تاسیس
سپاه پاسداران، در ابتدای تشکیل خود ترکیبی از گروه‌های مسلح موازی بود. از جمله:
گارد انقلاب در پادگان جمشیدیه به سرپرستی عباس آقازمانی (ابو شریف) تحت حمایت موسوی اردبیلی.
نیرویی به نام پاسا به سرپرستی محمد منتظری تحت حمایت بهشتی که در دانشگاه مستقر بود. این گروه عده‌ای از عناصر مذهبی که در لبنان آموزش چریکی دیده بودند را، دربر می‌گرفت.
افراد سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی به سرپرستی محمد بروجردی، تحت حمایت مرتضی مطهری.
اختلافات در سپاه
وجود این سه گروه مسلح موازی، اختلاف‌ها و تنش‌هایی را در پی داشت. این مسأله در شورای انقلاب طرح و سرانجام تصمیم گرفته می‌شود که رفسنجانی با هماهنگ و یک‌پارچه‌کردن آنها، سپاه پاسداران را شکل دهد.
پس از تخصیص بودجه ۱۲۰ میلیون تومانی به سپاه، در تاریخ ۱۸ فروردین ۱۳۵۸، همه این گروه‌ها در سپاه پاسداران ادغام شده و جواد منصوری به عنوان فرمانده سپاه انتخاب می‌شود.
به فاصله اندکی، عباس آقازمانی مشهور به (ابوشریف) فرماندهی را بر عهده می‌گیرد.
درخواست استقلال سپاه از دولت موقت
پس از ادغام، محسن رضایی، محسن رفیقدوست و عباس دوزدوزانی در اواخر فروردین ۱۳۵۸ به دیدار خمینی در قم رفته و خواستار استقلال سپاه از دولت موقت می‌شوند و خمینی دستور تشکیل «سپاه پاسداران انقلاب اسلامی» زیر نظر شورای انقلاب را صادر می‌کند.
این نخستین گام مخرب در تشکیل نیرویی بود که کسی پیش‌بینی نمی‌کرد در چند دهه آینده همه هست و نیست کشور را در اختیار بگیرد.
اعلام موجودیت رسمی سپاه
در پی این فرمان، گروه دوازده نفره اساسنامه‌ای را در ۹ ماده و ۹ تبصره تهیه کرده و به تصویب شورای انقلاب می‌رسانند.
به دنبال آن شورای فرماندهی سپاه تشکیل و اعضای آن، احکام خود را از شورای انقلاب دریافت کرده و به این ترتیب در ۲ اردیبهشت ۱۳۵۸ «سپاه پاسداران انقلاب اسلامی» با انتشار بیانیه‌ای رسما اعلام موجودیت می‌کند.
هدف از تشکیل سپاه پاسداران
برای پاسخ به این سوال باید کمی تامل کرد. در حالی که کشور در آن زمان دارای یک ارتش منسجم و قوی به جا مانده از دوران سلطنتی بود، چرا حکومت ولایت فقیه دست به تشکیل سپاه پاسداران زد.
برای پاسخ به این سوال باید ابتدا به ماهیت علت پرداخت و نه معلول؛ یعنی ماهیت حکومت ولایت فقیه.
ماهیت حکومت ولایت فقیه
طبق قانون اساسی نظام، حکومت ولایت فقیه: «با توجه به محتوای اسلامی انقلاب… زمینه تداوم این انقلاب را در داخل و خارج کشور فراهم می‌کند بویژه… می‌کوشد تا راه تشکیل امت واحد جهانی را هموار کند.»
سپاه پاسداران با تئوری وام‌گرفته از خلفای عباسی و ارائه‌شده توسط مصباح یزدی و اجرایی‌شده توسط خمینی و خامنه‌ای تحت عنوان «النصر بالرعب» بنا نهاده شده و تقویت می‌گردد.
شرح وظایف سپاه طبق قانون اساسی نظام
در «اصل یکصد و پنجاهم» قانون اساسی نظام آمده است: «سپاه پاسداران انقلاب اسلامی که در نخستین روزهای پیروزی این انقلاب تشکیل شد، برای ادامه نقش خود در نگهبانی از انقلاب و دستاوردهای آن پابرجا می‌ماند.»
پاسدار محمد جعفری، فرمانده پیشین سپاه، در مصاحبه با روزنامه شرق در سال ۱۳۹۵ اعلام کرده بود: «این نهاد را نباید صرفاً یک نیروی مسلح عادی تلقی کرد. مهم‌ترین مأموریت این نهاد حفاظت از ولایت فقیه و برخورد مسلحانه با نیروهای ضدانقلاب است.»
ترجمان ساده این سطور، وظیفه و غایت تشکیل سپاه را نه حفاظت و نگاهبانی از مرزها و تمامیت ارزی کشور و مردم، مانند تمامی نیروهای نظامی و ارتش‌های کشورهای دیگر، بلکه تداوم حکومت ولایت فقیه و گسترش آن به تمامی جهان می‌داند.
به عبارت دیگر سپاه پاسداران مهم‌ترین نهاد نظامی-امنیتی-اقتصادی حکومت ولایت فقیه به شمار می‌رود و مسئولیت حفاظت از ولایت فقیه و تأمین بقای این حکومت و گسترش ایدئولوژی آن به اقصی‌نقاط جهان را بر عهده دارد و هیچ مسئولیتی در قبال مردم ایران ندارد.
سپاه ستون فقرات و رگ نظام
نذیر سلامی عضو مجلس خبرگان نظام در ۲۳ آذر ۱۳۹۶ در مصاحبه با تسنیم گفته بود: «سپاه ستون فقرات و رگ حیات نظام جمهوری اسلامی ایران است و نقش سپاه از دیگر ارگانها برجسته‌تر است… چون در بعد از انقلاب اسلامی… اما اگر سپاه نبود معلوم نبود چه می‌شد.»
یک سوال!
سوالی که در این جا خود را بروز می‌دهد این است که سود و نفع مردم ایران از تشکیل سپاه، آنهم وقتی که در جهت منافع آنها نیست اما تمامی هزینه‌ها و ثروت خود را از اموال مردم ایران تامین می‌کند چیست؟
ادامه دارد…
