شهر شورش و قیام، اسلامشهر!
قدمت اسلامشهر به دوران قبل از انقلاب ۵۷ برمیگردد. این شهر از بههمپیوستگی چند روستا در جنوب غربی تهران بهوجود آمده است. در ابتدا نام آن «شادشهر» بود که بعد از سال ۵۷ به «اسلامشهر» تغییر یافت. بالای ۷۰ درصد جمعیت این شهرِ ۸۰۰ هزار نفری، خانوادههای کارگری و مزدبگیر هستند که در فقر شدید بسر میبرند.
از همان ساعات اولیه گران شدن بنزین، جوانان اسلامشهر به خیابانها آمدند. ۲۵ آبان، مردم با تظاهراتی مسالمتآمیز اعتراض خود را اعلام کردند اما با حمله نیروهای سرکوبگر مواجه شدند.
مردمی که سرکوب خونین تظاهرات فروردین۷۴ را تجربه کردهبودند، اینبار با تهاجم متقابل پاسخ دادند.
آنان برای بقای زندگی خود بپا خاسته بودند چرا که این بار حق زندگی کردن از آنان ضایع شده بود. نقطهای که طاقت طاق میشود و صبر لبریز. دهها تن از مردم جان باختند. اما در آن روی سکه، جوانان با آتش زدن بانکها، مراکز بسیج و نیروی انتظامی و تمامی نهادهای حکومتی نشان دادند که تسلیم نخواهند شد.
در همان ساعات اولیه، کیوسک نیروی انتظامی که بعنوان مقری برای حمله به تظاهر کنندگان استفاده می شد به آتش کشیده شد.
در میدان قائم، جوانان خشمگین در اعتراض به حملات نیروی انتظامی وشلیک های کور آنها به سمت مردم، پمپ بنزین «سرکُلمه» (sarkolmeh) را به آتش کشیدند.
اما صحنهای از قیام شکوهمند اسلامشهر به ثبت رسیده که عمق کینه و نفرت این مردم فقیر و رنجدیده از خامنهای را به نمایش میگذارد!
اگر در نبود ِ شبکههای اجتماعی و اینترنت، از کشتار ۵۰ تن از مردم در قیام فروردین۷۴، فقط یک عکس باقی مانده، اینبار حتی رسانههای رژیم هم مجبور به انتشار تصاویر قیام این شهر شدند.
در درگیرهای خونین اسلامشهر، مردم فقیر و زحمتکش این شهر، عده زیادی شهید و زخمی شدند. در میان شهیدان، یک دانشآموز ۱۳ ساله بچشم میخورد که گواهی است بر شرکت تمامی مردم در این قیام!
با ذکر اسامی برخی از شهیدان بخون خفته این شهرِ قیامی، برای استمرار قیام با آنان تجدید عهد میکنیم.
۱. ایمان رسولی-2- محسن جعفرپناه ۳۰ساله پدر یک پسر ۲ساله-
3 – آرش کهزادی نوجوان۱۶ساله-4- محمدمهدی حقگوی
۵. امیر رضا عبدالهی نوجوان ۱۳ساله-6. مهدی ولی پور
۷. محسن مظفری8. حسین قاسمی۱۹ساله دانشجوی حقوق9. کمال فرجی