آیا این حاکمان توان و اراده حل نان و جان مردم را دارند؟
روز یک شنبه در جلسه مجلس یکی از نمایندگان به نام ذاکر در تذکری یادآور شد؛ ما امروز مشکل معیشت داریم. آدم های کم برخوردار، آنهایی که توانایی مالی ندارند برای اداره زندگی به طور اورژانسی! ما چه برنامه‌ایی داریم؟
نان و جان حداقل نیاز جامعه
قالیباف رئیس مجلس در پاسخ به او گفت: «دولت و مجلس در این سال ۱۴۰۰ مصمم هستند، روان و راحت بگویم دو مشکل نان و جان را به طور جد به آن بپردازیم».
قالیباف در ادامه سخنانش گفت: در حوزه مسائل کرونا و سلامت و جان انصافا با همکاری هایی که انجام شد، اتفاق خوبی در حوزه واکسیناسیون انجام شده و با همین سرعت تا پایان این که همه واکسینه بشوند اعتبارات تأمین شده است.
درباره؛ تورم و گرانی نان بیشتر بخوانید
قالیباف سپس در مورد حوزه باصطلاح نان توضیح داد که: انشاءالله در بودجه ۱۴۰۱ با اصلاح ساختار بودجه و با هدف گذاری بر رشد اقتصادی کشور بتوانیم گام های اساسی تر و مهمتر برداریم.
آن چه که قالیباف گفت نوک کوه یخی از بحران‌های سهمگینی است که حکومت خامنه‌ای در حوزه اقتصاد با آن مواجه است. وضعیت اقتصادی آنچنان بغرنج شده است که مجلس ناچار شد روز یکشنبه ۱۸ مهر در مورد آن پشت درهای بسته جلسه بگذارد و چاره جویی کند.
برغم همه این مخفی کاری‌ها اما بحران فراتر از آن است که مخفی بماند.
– قادری عضو مجلس روز ۱۸مهر در مورد بحران اقتصادی گفت: بیش از ۵۰ درصد بودجه خواهیم داشت.
– ایلنا روز ۱۶مهر نوشت: «مردم به ضرب نان خودشان را سیر می کنند» و اکنون که «نان ۴۰درصد گران شد» معلوم نیست «چه بلایی بر سر کارگران و سفره‌های شان می آید».
– همدلی ۱۸ مهر نوشت: «حجم نقدینگی کولاک کرده و قیمت کالاهای اساسی روز به روز از جاهای ترسناک تری سر در می آورد».
– یادمان نرفته است که خود رئیسی در مراسم تنفیذ از تورم بیش از ۴۴درصدی، رشد نقدینگی ۶۸۰درصدی و کسری بودجه ۴۵۰هزار میلیارد تومانی سخن گفت.
تورم ۵۸درصدی پتکی بر سر فرودستان
– اکنون اما بانک مرکزی اعلام کرد که در پایان مرداد ۱۴۰۰ نرخ تورم به عدد هولناک ۵۸ درصد رسیده است که بالاترین نرخ تورم در تاریخ ایران است.
پس در چنین وضعیتی است که قالیباف از دو مشکل «نان و جان» سخن می گوید.
بنابراین باید به چند واقعیت اشاره کرد:
۱. حاکمیت ولایت فقیه که مدعی نجات مستضعفان عالم! بود اکنون بعد از ۴۳ سال حکومت، جامعه ایران را به چنان درجه سقوطی کشانده است که خواسته‌ها و مطالبات مردم به «کف» رسیده است. یعنی نان و جان. وقتی مطالبات و نیازهای اولیه جامعه‌ای به چنین نقطه ای رسیده باشد پر واضح است که جبهه بندی میان حاکم و محکوم و غنی و فقیر به مرحله رادیکال رسیده است. بقای حکومت به قیمت فنای مردم است و بالعکس. از این رو باید به حکوت حق داد که بترسد. از هر ریسمان سیاه و سفیدی هم بترسد.
۲. در حوزه جان برخلاف ادعای قالیباف حکومت کاری برای مردم نکرده است. نزدیک به یک سال تعلل عمدی در وارد کردن واکسن جان بیش از ۴۰۰ هزار تن از هموطنان را گرفت. اکنون هم که با فشار جامعه و تنها با هدف چهره سازی از رئیسی واکسن درحال وارد شدن است بازهم از واکسن معتبر خبری نیست. استفاده از واکسن‌های نامعتبری مثل برکت ایران و سینوفارم امارات معلوم نیست چه آینده ای را برای مردم ایران در این بیماری فراهم کرده است. [شکست ابراهیم رئیسی در جشن کرونا !! + ویدئو]
۳. اما مشکل جان تنها در بحران کرونا نیست که نمود پیدا می کند. حکومت به انحاء گوناگون مردم ایران را می کشد و یا به کشتن می دهد. طی یک سال گذشته ۳۱۴ تن را در زندان‌ها کشته است. بیش از ۲۰۰ نفر از کولبران و سوختبران را با آتش مستقیم پاسداران به قتل رساند. با هر سیل و با هر زلزله عده‌ای از هموطنان ما به دلیل نبود زیرساخت‌های لازم جانشان را از دست می‌دهند. به دلیل استاندارد نبودن جاده ها هرساله هزاران ایرانی در اثر تصادف کشته می شوند و… پس بحران جان بحرانی عمیق است. [زنان در بالای چوبه دار فریاد زدند؛ ما هم انسان هستیم!]
۴. غم نان که در مورد آن به حد کافی گفتیم و پر پیداست که حکومت قصدی برای کمک به مردم برای تأمین حداقل نیازها ندارد.
از این رو باید گفت که غم «نان و جان» دیگر بیش از این نمی‌تواند به صورت یک غم باقی بماند. بلکه از این پس به صورت یک مطالبه حداقلی در کف خیابان و در قیام و جنبش مردم پدیدار خواهد شد.
