در رسانه عربی «السؤال الان لبنان» مطلبی درج گردیده است تحت عنوان «غیر ممکنی که خامنه ای برای آن تلاش می‌کند». این مقاله توسط حسین عابدینی از اعضای مقاومت ایران نوشته شده است. در قسمتی از این مقاله آمده است «اگرچه سرکردگان و مقامات رژیم ایران به منظور رفع خطرات و تهدیدهای رژیم و یافتن راه‌هایی برای تضمین خروج آن از بحران عمیقی که درگیر آن است، هر کاری که از دستشان بر می‌آید، انجام می‌دهند، اما مسلماً در میان سرکردگان و مقامات رژیم، هیچ کس نیست که مانند خامنه ای به دنبال یافتن راه‌هایی برای رفع همه مخاطرات رژیم باشد».
مسئول اصلی اوضاع و احوال و فجایع کیست؟
بی تردید مردم ایران مسول این فجایع را شخص خامنه ای می‌دانند و دراین مقاله هم به صراحت این نکته تاکید شده است «این شخص[خامنه ای] برای مردم ایران مسئول اصلی اوضاع و احوال و اینکه بیش از 70درصد آنها زیر خط فقر زندگی می‌کنند، شناخته می‌شود… و قیام ۱۶سپتامبر۲۰۲۲(۲۵شهریور ۱۴۰۱)به خامنه ای فهمانده است که رژیم (وی) دیگر نمی‌تواند ضربه مشابه دیگری را تحمل کند».
خامنه ای به دلیل ترس و دلهره مفرط از آینده حکومت و حتی به سرنوشت شخصی خود، که به بیماری‌ها و مشکلات خاصی مبتلامی‌باشد، به همان اندازه که به حفظ حکومتش فکر می‌کند شاید به وضع خود اهمیت ندهد.
در همین زمینه
خامنه ای از عفو زندانیان پشیمان شد!
خامنه ای و حکومت ولایت فقیه در نقطه ضعف و استیصال
درقسمتی دیگر از این مقاله آمده است: «واقعیت اینکه خامنه ای هر کاری که بکند و هر تلاشی که بخرج دهد، در نهایت خود را محصور در دایره نظریه ولایت فقیه می‌بیند.که تغییر بردار نیست و بنابراین خواه ناخواه در یک دور باطل می‌چرخد و گویی منتظر معجزه است، تا رژیم خود را از مصیبت و بحران خارج کند».البته ضعف و استیصال بشدت حاکمیت او را در معرض انقراض قرار داده است، به نحوی که حتی هیچ معجزه‌ای هم نمی‌تواند باعث نجات حاکمیت او شود و هرگونه انتظاری سرابی بیش نیست.
ر همین زمینه
فروپاشی و سقوط، بخصوص که قیام ۲۵ شهریور ۲۰۲۲به او فهماند که حکومت او در سراشیبی سقوط قرار گرفته است، از این رو می‌خواهد راه و روش جدیدی را در پیش گیرد تا مانع از قیام مجدد مردم شود و اصلی ترین روش به راه اندازی ماشین کشتار و اعدام است که نفرت و برانگیختگی بیشتری را نتیجه خواهد داد. این همان بن بستی است که حکومت خامنه ای دچار آن گردیده و نه راه پیش دارد و نه راه پس، که از مهلکه سرنگونی بگریزد.
مقاومت، تنها نیروی سازمان یافته برای سرنگونی حکومت ولایت فقیه
در قسمت دیگری از این مقاله آمده است که «درس و آموزه فوق العاده‌ای که خامنه ای خود را رو در روی آن می‌بیند، این است‌که نقش سازمان مجاهدین خلق بر روند حوادث و تحولات، به شکلی قوی‌تر و تاثیرگذارتر از گذشته مشهود است و این بدان معناست که مردم ایران به تمامی کارزارهای سیاسی و فکری و روانی برای شیطان سازی از سازمان مجاهدین خلق ترتیب اثر نداده و افزایش نقش و فعالیت کانون‌های شورشی در سراسر ایران گواه آن است که مردم ایران تمامی امید خود را به سازمان مجاهدین خلق ایران معطوف کرده اند و از آن انتظار دارند که همانطور که قبلا با رژیم شاه عمل کرد، عاملی برای تسریع روند سرنگونی رژیم باشند»
شکست در انتظار حکومت خامنه ای
در این مقاله با یادآوری تجربه مبارزات آزادیخواهان در دوران سلطنت شاه که بین مردم و مقاومت و مجاهدین رابطه گسست ناپذیر دیالکتیکی قرار داشت، سلطنت ولایت فقیه هم نمی‌تواند این رابطه را از مخدوش کند و اقدامات حکومت خامنه ای تکرار سناریوی سلطنت شاه است که پیشاپیش او و حکومتش محتوم به شکست می‌باشد. حال در این راه خیلی از مبارزین هم جان شان را فدیه آزادی کرده باشند. به نوشته این مقاله آنان که در این مسیر خون شان را فدیه رهایی از چنگال حکومت ستمگر ولایت فقیه کردند آنها نمرده اند بلکه «همچون اخگرانی سوزان زیر خاکستر باقی می‌مانند و هر لحظه شعله‌ها، شعله‌ور می‌شوند».
شرایط بحرانی اقتصادی حکومت ولایت فقیه از زبان سجاد پادام
سجاد پادام مدیر کل بیمه‌های اجتماعی، وضعیت اقتصادی حکومت را توصیف کرد. این مقاله در این رابطه می‌نویسد«بحران خفقان‌آور و ریشه‌ای که نظام از آن رنج می‌برد، به‌ویژه پس از اظهارات مفتضحانه سجاد پادام، مبنی بر شرایط بد اقتصادی و اینکه رژیم در آستانه ورشکستگی قرار گرفته است. او گفت «وضعیت به جایی رسیده است که برای پرداخت حقوق بازنشستگان مجبوریم جزایر قشم و کیش و استان خوزستان را بفروشیم و اظهار داشت حتی اگر تحریم های بین المللی برداشته شود و 3 میلیون بشکه نفت بدون تحریم فروخته شود، این نمی‌تواند بحران شدید رژیم را حل کند». لازم به یادآوری است که بلافاصله بعد از اظهارات این کارگزار حکومتی، رئیسی او را از کار برکنار کرد.
این مقاله در انتها اینگونه نتیجه گیری می کند که «خامنه ای در نهایت در نقش دن کیشوت ظاهر می‌شود و در توهم رهایی حکومت از بحران ریشه‌دار زندگی می‌کند، اما همانطور که پیداست، این امر دقیقاً غیرممکن است».
