فاجعه گسترش ابتلا به کرونا
اخباری که در این روزها از خبرگزاری‌های رسمی نظام آخوندی منتشر می‌شود، حاکی از رشد روز افزون مبتلایان به بیماری کرونا در همه استان‌های کشور است. در این میان، دولت ضد ایرانی روحانی، به‌طور غیر معمول و خارج از انتظاری، سیاست‌های ضد مردمی را ادامه می‌دهد که بیشتر و بیشتر به گسترش این بیماری دامن می‌زند.
حریرچی معاون وزارت بهداشت، روز گذشته عنوان نمود روزانه ۲۰۰نفر بر اثر ابتلا به بیماری کرونا جان می‌بازند. در مقایسه با زمان جنگ که روزانه ۶۰نفر جان باخته‌اند، این میزان فوتی بر اثر کرونا خیلی قابل توجه است. وی تاکید کرد؛ «باید بدانیم سالیان طولانی است که بیماری‌هایی همچون ایدز و مالاریا واکسنی برای آن کشف نشده است». یعنی می‌خواهد بگوید ممکن است برای کشف واکسن ضد کرونا سال‌های سال طول بکشد.
-در ۳روز گذشته ۲۵۰نفر در مشهد ۹۰نفر در سبزوار، ۶۰نفر در نیشابور و ۴۰نفر در قوچان در اثر کرونا فوت کرده‌اند.
-وزارت بهداشت؛ تعداد شهرستان‌هایی که در وضعیت هشدار قرار گرفتند ۴۰درصد افزایش داشته است. در مازندران آمار روزانه بستری ۳برابر افزایش یافته است.
-معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد گفت؛ وضعیت ما در مقابله با ویروس کرونا شکننده است و در بحث مقابله با این ویروس در چهارمحال و بختیاری به‌مرحله بحران رسیده است.
-رئیس دانشگاه علوم پزشکی مازندران وضعیت شهرستان آمل را قرمز اعلام کرد و گفت؛ تعداد بیماران در این شهرستان به‌حداکثر رسیده که شرایط را نگران‌کننده و از کنترل خارج کرده است.
-رئیس دانشگاه پزشکی اراک؛ میزان آمار بستری و مرگ و میر در اراک افزایش بسیاری پیدا کرده. اگر وضع به همین منوال باشد، در پاییز و زمستان امکان ارائه خدمات نخواهیم داشت.
– معاون دانشگاه علوم پزشکی تبریز گفت؛ «فوتی‌های آذربایجان شرقی به‌طور قابل توجهی افزایش یافته و طی روز گذشته بی‌سابقه بوده و رکورد شکسته شد» یک مقام دیگر این دانشگاه گفت؛ «از هر چهار کرونایی در استان، یک نفر در بخش مراقبتهای ویژه بستری است. ۱۵۰۰نفر از افرادی که در حوزه دانشگاه علوم پزشکی تبریز فعالیت می‌کنند، به کرونا مبتلا شده‌اند».
-زالی گفت؛ «در ۲۴ساعت گذشته ۷۶۷نفر در مجموعه بیمارستان‌های استان بستری شده‌اند».
در حالی‌که حکومت از اختصاص بودجه برای مقابله با کرونا خودداری می‌کند، وضعیت بیمارستان‌ها هر روز خراب‌تر می‌شود. شهبازی نماینده مجلس از نهاوند امروز گفت؛ «کمبود تجهیزات پزشکی از جمله سی تی اسکن، ام آر آی، آمبولانس و هم‌چنین کمبود کادر درمانی خصوصاً متخصص عفونی باعث شده مردم به ناچار برای درمان به شهرهای اطراف مراجعه کنند».
کار به آنجا رسیده که شادمهر نماینده مجلس حکومت از گنبد کاووس می‌گوید؛ «مسئولان یاد گرفتند همه چیز را به گردن مردم بیاندازند فقط مردم مردم می‌کنند، مسئولان گزارش بدهند که چه کار می‌کنند و چه کار کردند؟چقدر آی‌سی‌یو دادند؟ تا کی مردم در صف مرگ منتظر خالی‌شدن آی.سی.یو باشند؟ چقدر اکسیژن را تهیه کردند؟ مردم از بی‌اکسیژنی مردند. گزارش بدهند چقدر تمهید دارو کردند؟ داروهای نایاب در بازار سیاه به‌وفور با قیمت گزاف تهیه می‌شود، چقدر کانکس یا چادر برای اقشار ضعیف جامعه فراهم کردند؟ چقدر ماسک رایگان دادند؟ چقدر مواد ضدعفونی به مردم محروم و ضعیف دادند؟ مردم حتی توانایی خرید ماسک را هم ندارند، کمی به خود بیایند انگار قسم خورده‌اند که تمام مردم را بکشند! بیمه درمانی امان مردم را بریده است بیمه روستایی و سلامت برای تمدید برای هر نفر ۸۰۰هزار تومان پول می‌خواهد، فکری به این مردم بیچاره بکنید».
آخوند روحانی که تاکنون کمبودهای درمانی و بهداشتی را انکار می‌کرد گفت؛ «مشکل کرونا به این زودی‌ها حل نمی‌شود و راه باقی‌مانده ما بیشتر از آنی است که تا امروز عبور کردیم. در ماههای آینده بستری ما بیشتر از آن مقداری است که در این چهار یا پنج ماه بستری شدند. باید در این شرایط خودمان را از لحاظ بیمارستان، از لحاظ تخت، از لحاظ پزشک، از لحاظ پرستار آماده کنیم و بدانیم بار روی دوش ما در آینده هنوز هم پیش‌بینی می‌شود سنگین‌تر باشد».
مهمتر آنکه روحانی در ادامه سیاست‌های ضد‌مردمی که بدنبال گرفتن کلان تلفات انسانی با بحران کروناست، برای مراسم‌های ماه محرم تبلیغ هم نمود و گفت؛ « برگزاری مراسم ماه محرم یک نیاز روحی غیرقابل انکار و «یک ضرورت قطعی است». باید به این آخوند شیاد و جنایت‌کار که بر مسند بالاترین مقام اجرایی این مملکت تکیه زده گفت؛
نیاز روحی غیر قابل انکار و ضرورت قطعی مردم، نه اجرای مراسم محرم، که رفع مشکل بی‌کاری، بی‌خانمانی، گرانی، گرسنگی، فقر و فحشا و اعتیاد است. نیاز ضروری مردم همان است که بردیوارهای شهر کلیه و دیگر اندام بدنشان را برای مشکلات مالی به‌فروش گذاشته‌اند. نیاز ضروری این مملکت کار برای بیش از ۷میلیون جوان تحصیل‌کرده این مملکت است. و برای مقابله با کرونا هم، نیاز روحی و ضروری این مردم، در اختیار گذاشتن امکانات درمانی و مالی برای مقابله با این بیماریست. نه آنکه آنها مجبور شوند برای تهیه لقمه‌ای نان به هرکاری دست بزنند.
