ضرورت انحلال سپاه پاسداران -قسمت ۱۰
سپاه علاوه بر سرکوب مردم ایران، در ۴ دهه گذشته به وسیله قرارگاه خاتم‌الانبیاء تمامی پروژه‌های زیرساختی کشور را در اختیار گرفته و تبدیل به بزرگترین کارتل اقتصادی کشور و فراتر از دولت موجود در ساختار نظام شده است.
در مطلب پیشین(انحلال سپاه؛ نقش بسیج در سرکوب مردم ایران) نقش بسیج سپاه پاسداران در سرکوب مردم ایران مورد بررسی قرار گرفت در این مطلب نقش قرارگاه خاتم‌الانبیاء سپاه در چنگ‌اندازی به تمامیت اقتصاد ایران مورد بررسی قرار می‌گیرد.
پیشینه ورود سپاه در ورود به فعالیتهای اقتصادی
بنا به وظایفی که بعد از انقلاب ۱۳۵۷ بر عهده سپاه گذاشته و در دوران جنگ ایران و عراق بسط داده شد، سپاه تا پایان جنگ، به نیرویی تبدیل شد که انبوهی بودجه و ماشین‌آلات سنگین در اختیار گرفت.
اگر به این بودجه و امکانات، روابط و رانت ناشی از نورچشمی‌بودن سپاه برای ولایت فقیه را بیافزاییم، می‌توان نقطه‌ی آغاز ورود سپاه به فعالیتهای اقتصادی در سال‌های بعد از جنگ ایران و عراق را تبیین کرد.
جعفری فرمانده پیشین سپاه در مورد امکاناتی که بعد از جنگ در دست سپاه مانده بود گفت: «بیش از ۱۰ گروه مهندسی با هزاران دستگاه و ماشین‌آلات که در طول جنگ تهیه شده بود در اختیار سپاه قرار داشت، سپاه با چنین امکاناتی وارد عرصه اقتصادی کشور شد.»
در آن روزها کسی فکر نمی‌کرد قرارگاه تازه‌تاسیس خاتم‌الانبیاء؛ روزی به بزرگترین کارتل اقتصادی و پولساز کشور برای سپاه و خامنه‌ای تبدیل شود.
در آن سال‌ها رفسنجانی پس از فروپاشی شوروی و برای همراهی با سیاست جهانی خصوصی‌سازی، این نقش را به جای بخش خصوصی واقعی در ایران به سپاه سپرد.
این کار ۲ نتیجه برای سپاه و ولایت فقیه داشت. اول اینکه پروژه‌های کلان سدسازی سود هنگفتی از بودجه کشور را به سوی سپاه سرازیر می‌کرد و دوم آنکه هر آنچه به نام خصوصی‌سازی از تحت کنترل دولت خارج می‌شد در اختیار سپاه و به تبع آن در اختیار ولی فقیه قرار می‌گرفت که برای ادامه سلطه به آن نیاز داشت.
برای این کار نیاز به یک اهرم بود که فعالیتهای اقتصادی را در سپاه پیش ببرد، از اینجا بود که قرارگاه خاتم‌الانبیاء سپاه تاسیس شد بی‌آنکه هیچ سررشته‌ای در فعالیتهای اقتصادی و صنعتی داشته باشد و به تدریج بخش خصوصی را در ایران نابود کرد.
اذعان فرمانده وقت سپاه به حذف بخش خصوصی توسط سپاه
در اردیبهشت ۱۳۹۰، جعفری؛ فرمانده وقت سپاه در گفت‌وگو با فارس مدعی شد که «سپاه وارد پروژهای زیر ۱۰۰ میلیارد تومان نمی‌شود. حتی اگر پروژه بالاتر از ۱۰۰ میلیارد تومان باشد اما شرکت‌های خصوصی بتوانند آن را انجام دهند، سپاه از آن پروژه صرف نظر خواهد. مگر آنکه شرکت خصوصی بخواهد اجحافی کند که در این صورت سپاه برای ایجاد رقابت و تعدیل قیمت وارد خواهد شد.»
در سال ۱۳۹۳ نیز پاسدار سالار آبنوش، معاون هماهنگ‌کننده‌ی وقت قرارگاه خاتم‌الانبیاء اعلام کرد که «قرارگاه خاتم‌الانبیاء تنها به پروژه‌هایی ورود می‌کند که رقم قرارداد آن بالای ۱۵۰ میلیارد تومان باشد.»
حذف کامل بخش خصوصی توسط قرارگاه خاتم‌الانبیاء
در یک نزاع درونی نظام سایت «الف» با مدیر مسئولی احمد توکلی در مهر ۱۳۹۳، نوشت: «اساسا بخش خصوصی هیچ‌گاه نمی‌تواند خود را به قرارگاه خاتم‌الانبیاء برساند. علت این است که این مسابقه از یک نقطه برابر شروع نشده است. قرارگاه با استفاده از تمرکز امکانات لجستیک انباشت‌شده در سپاه (به دلیل شرایط جنگ) فرسنگ‌ها جلوتر می‌دود و هرچه می‌گذرد فاصله بیشتری از بخش خصوصی می‌گیرد».
با این همه سپاه از ایفای نقش «بخش خصوصی» کوتاه نیامد. تصحیحات اعمال‌شده از طرف خامنه‌ای بر اصل ۴۴ قانون اساسی ولایت فقیه راه را برای انتقال مالکیت از دولت به سپاه، تحت عنوان «خصوصی‌سازی» هموار کرد.
پهنه‌هایی که قرارگاه خاتم‌الانبیاء سپاه در اقتصاد ایران بر آن چنگ انداخت
برای پاسخ به این سوال باید از «برهان خلف» مساعدت جست، یعنی اینکه چه پهنه‌ای از اقتصاد ایران باقی مانده که سپاه و قرارگاه خاتم‌الانبیاء سپاه بر آن چنگ نیانداخته باشد؟ جواب این است؛ «هیچ پهنه‌ای باقی نمانده است.»
پس از جنگ شرکت‌های وابسته به قرارگاه خاتم الانبیاء، قراردادهای کلان و بدون برگزاری مناقصه را با توافق خامنه‌ای بدست آوردند.
شماری از این قراردادها عبارتند از:
قرارداد ۳ میلیارد دلاری شرکت ملی گاز با قرارگاه خاتم‌الانبیاء برای احداث یک خط لوله ۹۰۰ کیلومتری گاز منطقه عسلویه به ایرانشهر در سیستان و بلوچستان.
قرارداد ۴ میلیارد دلاری بین شرکت مترو تهران با قرارگاه خاتم‌الانبیاء.
توسعه فازهای ۱۵ و ۱۶ پارس جنوبی به مبلغ ۲.۵ میلیارد دلار.
واگذاری تمامی پروژه‌های آب و برق غرب کشور در استان‌های آذربایجان و خوزستان و لرستان و ایلام و کردستان و کرمانشاه به قرارگاه خاتم‌الانبیاء توسط وزارت نیروی احمدی‌نژاد در تیرماه ۱۳۸۵.
طرح توسعه سه فاز پارس جنوبی، ساخت خطوط انتقال نفت و گاز، توسعه پالایشگاه ایلام، توسعه میدان بزرگ نفتی سوسنگرد، احداث تونل در سراسر ایران، خط‌آهن تهران تبریز، ساخت سد کرخه، ورود به صنایع نظامی، پروژه سدسازی، واردات لوازم خانگی به رغم ممنوعیت آن، ورود به شرکت‌های خودروسازی مانند گروه بهمن (مزدا)، انتقال ترانزیتی نفت قزاقستان از ایران، قاچاق نفت عراق در زمان تحریم اقتصادی این کشور در اختیار قرارگاه خاتم الانبیا قرار گرفت.
همچنین اسکله‌های غیرقانونی برای قاچاق کالا، انتقال آب دریای خزر به استان سمنان، ساخت تاسیسات آبگیر پتروشیمی کاویان، مجتمع اوره و آمونیاک پتروشیمی پردیس، تلمبه‌خانه نفت چمران، تاسیسات آبگیر طرح توسعه میدان گازی کیش، طراحی و تامین واحد نمک‌زدایی و مبدل‌های طرح توسعه میدان گازی کیش، انبارهای مکانیزه و تسهیلات گوگرد، اسکله خدماتی پارس جنوبی… همه و همه پروژه‌هایی بود که سود آنها به جیب قرارگاه خاتم‌الانبیاء سپاه رفت.
ادامه دارد…
