مجید طوس پرور: یاد گرفتم که قوی باشم
مجید طوس پرور جوان ورزشکار و مبارزی بود که فقط بجرم آتش زدن یک بنر حکومتی در اسلامشهر دستگیر و زیر شکنجه دژخیمان خامنه‌ای بشهادت رسید. مجید قهرمان که از طرف اطلاعات آخوندی در حین آتش زدن بنر حکومتی شناسایی شده بود به مدت دو ماه مخفی بود اما روز ۲بهمن دستگیر و همان روز بشهادت رسید. روز جمعه ۱۲اسفندماه ۱۴۰۱ مراسم چهلم شهید مجید طوس پرور بر مزار او برگزار شد.
مجید طوس پرور و پرواز قهرمانانه‌اش
شهید قیام مجید طوس پرور جوانی ۲۷ساله از شهر اسلامشهر، شهرک امام حسین بود. دیپلم حسابداری داشت و در بانک ملی کار می‌کرد. جوانی دلسوز بود و به همه کمک می‌کرد. بخاطر همین ویژگی بود که عضو کمک رسان‌های خانه سالمندان شده بود و در زمینه ورزش هم مربی نوجوانان شده بود تا بتواند در این زمینه به آنها کمک کند.
مجید طوس پرور که آخرین بچه خانواده بود بعد از فوت پدرش جای خالی پدرش را در خانواده پر کرده بود. او مایه دلگرمی مادر و خواهرش بود.
مجید در جریان اعتراضات جوانان اسلامشهر فعالانه شرکت کرد. دو ماه قبل از آنکه بشهادت برسد، مزدوران رژیم مجید را از طریق یک ویدئویی که در حال آتش زدن بنر حکومتی بود؛ شناسایی کردند و مجید مجبور شد که مخفی شود. اما محل مجید از طریق مزدوران حکومتی لو رفته و دستگیر شد. روز ۲بهمن دژخیمان خامنه‌ای مجید قهرمان را در زیر شکنجه بشهادت رساندند و بعد با خانواده‌اش تماس گرفته و با تکرار سناریوی نخ نمای تصادف اعلام کردند که جسد مجید در جاده احمدآبادـ اسلامشهر پیدا شده‌است!
اما وقتی خانواده‌اش برای تحویل گرفتن پیکر مجید به بیمارستان مراجعه کردند، با حضور مامورینی مواجه شدند که آنها را تهدید و وادار به سکوت کردند و از آنها تعهد گرفتند تا مراسمی برگزار نکنند.
در همین رابطه
زانیار الله مرادی: هفت بار سقوط کن، هشت بار بایست!
و مجید روز ۳بهمن۱۴۰۱ در حلقه نزدیکانش بخاک سپرده شد.
پزشک قانونی در گواهی فوت علت مرگ را نامعلوم نوشته بود، حال آنکه حتی به خانواده اجازه دیدن پیکر فرزندشان را هم ندادند.
مجید جوانی ورزشکار و قوی بنیه بود اما هنگام تحویل پیکرش به خانواده، گفته بودند به پاهایش فشار نیاورید چون خون میاید. این خود گواهیست براینکه تن رشید او را زیر شکنجه شرحه شرحه کرده بودند.
مجید قهرمان در یکی از پست‌های اینستاگرامش نوشته بود «در مسیری قدم بردار که برای خانواده‌ات افتخار، برای دشمنانت حسادت و برای خودت حس خوب داشته باشد.»
و او در مسیر مبارزه برای آزادی قدم برداشته و با شهادت قهرمانانه‌اش، باعث افتخار خانواده و تاریخ مبارزان و دلاوران ایران شد. یادش گرامی و راهش پر روهرو باد!
