چرا واقعه ورزشگاه مشهد به سرعت به یک بحران حکومتی تبدیل شد؟
فیفا فدراسیون جهانی فوتبال از فدراسیون فوتبال ایران در خصوص وقایع ورزشگاه مشهد توضیح خواست. اشاره فیفا به وقایع روز سه شنبه ۹فروردین ۱۴۰۱ است که در جریان مسابقه فوتبال بین ایران و لبنان زنان دارای بلیت در پشت درهای ورزشگاه مشهد ماندند و بدتر آنکه با گاز فلفل از سوی نیروی انتظامی مورد حمله قرار گرفتند.
فیفا درنامه خود آورده است که: ما اخبار نگران کننده ای دریافت کرده‌‌ایم که دیروز به زنان اجازه حضور در مسابقه شهر مشهد داده نشده و از فدراسیون فوتبال ایران خواسته‌ایم که در این خصوص توضیحات و اطلاعات بیشتری بدهند!
فیفا افزود که موضع فیفا در قبال حضور زنان در ورزشگاه روشن است و در ادامه با برشمردن چند بار حضور زنان در ورزشگاه که برای نخستین بار در سال ۲۰۱۹ بعد از ۴۰ سال صورت گرفت، افزود: «پیشرفت تاریخی حاصل شده و راه برگشتی نیست».
درهمین فدراسیون حکومتی فوتبال ایران در یک بیانیه توضیحی درخصوص وقایع ورزشگاه مشهد آب پاکی روی دست فیفا ریخت و واضح بود که اصلا اراده‌ای برای راه دادن زنان فوتبال دوست به استادیوم وجود نداشته است. این فدراسیون در بیانیه خود نوشت: «حضور زنان در ورزشگاه غیرممکن و بحران ساز» بود![اسپری فلفل به زنان در ورزشگاه مشهد و یک رسوایی جهانی برای فوتبال ایران! + فیلم]
بحران ورزشگاه مشهد چگونه بالا گرفت؟
وقتی اولین تصاویر از حضور دختران و زنان مشهدی پشت در استادیوم فوتبال منتشر شد، خبر به سرعت همه گیر شد. بخصوص وقتی صحنه زدن گاز اشک آور و اسپری فلفل به سمت زنان انتشار یافت، واکنش جامعه خشمناک بود.
انتشار گزارش‌های متعدد از مشهد و انتشار گسترده آن در فضای مجازی مقامات حکومتی را به واکنش سراسیمه واداشت. ابتدا فدراسیون فوتبال بیانیه داد و مدعی شد که اصلا به زنان بلیتی نفروخته است و تنها به ۹ زن! بلیت داده بود که هزینه آن ۴۸ ساعته عودت داده خواهد شد! این ادعای فدراسیون از سوی رسانه های حکومتی به شدت مورد تمسخر قرار گرفت.
بر اساس همان روش شناخته شده مقامات حکومتی ایران، فدراسیون فوتبال نیز وقایع تلخ مشهد را حاصل شیطنت و سودجویی افرادی دانست که با چاپ و فروش بلیت جعلی نظم و امنیت ورزشگاه را به خطر انداخته اند.
واکنش‌های هراس آلود از وقایع ورزشگاه مشهد
ترس از تبدیل یک «حاشیه!» در ورزشگاه مشهد به یک بحران فراگیر و قیام، مقامات حکومتی را وادار به واکنش فوری کرد؛
رئیسی جلاد ۶۷ در جلسه هیأت دولت این حوادث را «حاشیه‌های تلخ» نامید و وزیر کشور خود را مأمور پیگیری موضوع کرد. قالیباف این بحران را «غیر منطقی و دور از شأن» نامید و کمیسیون داخلی مجلس را مأمور حل وفصل آن کرد. دادستان کل تهران یعنی منتظری هم عقل خود را به رخ دیگران کشید و گفت: مسئولان باید عقل‌شان را به کار می انداختند تا نظام را دچار چنین چالشی نکنند!
برخی چهره‌های سابق حکومتی مثل عباس عبدی این اقدام را تلاشی برای محروم کردن فوتبال ایران از مسابقات جام جهانی ارزیابی کردند.
اکنون با ورود فیفا به این موضوع، مسأله از یک بحران داخلی به یک موضوع دارای واکنش جهانی تبدیل شده است.
در ورزشگاه مشهد چه اتفاقی افتاد؟
با توجه به موارد بر شمرده شده باید چنین نتیجه گیری کرد که:
۱.اساسا فروش بلیت به زنان و دختران در مشهد یک طرح فریبکارانه برای فریب فیفا بوده است چرا که طبق نامه پیشین فیفا به ایران، مقامات حکومت ایران موظف شدند که از تاریخ خرداد ۹۹ امکان حضور بانوان در بازیهای لیگ فوتبال را مهیا کنند. در صورت سرپیچی با محرومیت از حضور در مسابقات جهانی روبرو خواهند شد.
۲. همانطور که برخی چهره‌های باند مغلوب گفتند انتقال بازی از تهران به مشهد نیز بخشی از همین سناریو بود تا در مشهد جلوگیری از ورود زنان به ورزشگاه را به عوامل خودسر نسبت بدهند و این گونه مفری برای خود بیابند. اما مصاحبه فرماندار مشهد در این مورد این تاکتیک فریب را هم سوزاند؛ وی گفت که ما مجری دستورات تهران بودیم! به عبارتی آن چه که اتفاق افتاد یک تلاش شکست خورده برای فریب فیفا از یک طرف و از طرف دیگر محروم کردن زنان از حضور در یک مسابقه فوتبال است.
به همین دلیل است که عباس عبدی این طراحی را یک «دودوزه بازی» نامید که نه جرأت دارند که بگویند زنان را راه نمی‌دهیم و نه شهامت دارند به تعهدات داده شده به فیفا عمل کنند.
۳. این اقدام و اعتراض زنان یک رسوایی ایدئولوژیک نیز برای خامنه ای ببار آورد. همان طور که علی مطهری به سران حکومت یاد آور شد، به جای سرزنش طالبان در موضوع رفتار با زنان، نظام رفتار آنان را تقلید می کند. به این ترتیب خامنه‌ای یک بار دیگر ثابت کرد که ولو به بهای محرومیت‌های جهانی و بی آبرویی داخلی، حاضر نیست از کارکرد زن ستیزانه خود دست بردارد. ماهیت ضد زن در این حکومت اکنون در سایه ارتباطات و فضای مجازی بیش از گذشته چهره‌اش آشکار شده است.
