رئیسی و قالیباف قاتلان دانشجوان حق ورود به دانشگاه ندارند
منابع حکومتی اعلام کردند که ابراهیم رئیسی جلاد ۶۷ قرار است به مناسبت ۱۶ آذر روز دانشجو به دانشگاه برود و با دانشجویان سخن بگوید! بر اساس این خبر رئیسی مدعی شد که قرار است در روز سه شنبه ۱۶ آذرماه به دانشگاه صنعتی شریف برود و در سالن آمفی تئاتر دانشکده مدیریت و اقتصاد دانشگاه صنعتی به صورت «صریح، شفاف و دانشجویی»! سخن بگوید. رئیسی که به دلیل اشتغال سالیان در کار شکنجه و اعدام موقع سخنرانی دچار خبط‌های عجیب و غریبی می شود، این بار قرار است در حضور دانشجویان صحبت کند.
اما همه مشکل ابراهیم رئیسی در ورود به دانشگاه این نیست. رئيسی عضو هیأت مرگ قتل عام ۶۷ و از دست اندرکاران اعدام‌های دهه ۶۰ بود. او در اعدام دانشجویان در زندان‌ها نقش بزرگی داشت و چه بسا شخصا در اعدام ده‌ها دانشجوی دانشگاه صنعتی شریف دست داشته باشد. در زیر لیست اسامی برخی دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف را یادآور می شویم که ابراهیم رئیسی به طور مستقیم یا غیر مستقیم در آن نقش داشت.
درباره؛ شهدای جنبش دانشجویی بیشتر بخوانید
دانشجویان دانشگاه شریف که توسط رئیسی و یا همدستانش اعدام شدند
– ناصر پیروززاده، تابستان ۱۳۶۷، اعدام مجاهد
– هوشنگ اسماعیلی، تابستان ۱۳۶۷، اعدام، فدائی
– کاظم اعتمادی عیدگاهی اردیبهشت ۱۳۶۲، اعدام پیکار
– محسن افشار بکشلو، ۱۳۶۳، اعدام راه کارگر
– حسن افشار نیکو، تابستان ۱۳۶۱، اعدام راه کارگر
– آمنه تیماجی، ۱۳۶۰، اعدام مجاهد
– ادنا ثابت، تابستان ۱۳۶۱، تیرباران فدائی
– حجت‌الله جباریان‌ها، آبان ۱۳۶۳، اعدام مجاهد
– حسین حدادی مقدم، اردیبهشت ۱۳۶۳، اعدام مجاهد
– احمد حسینی آرانی مرداد ۱۳۶۲، اعدام، راه کارگر
– مسعود رشتچیان، مرداد ۱۳۶۷، اعدام مجاهد
– علی رضائی ترکی، ۲۶ خرداد ۱۳۶۱، اعدام سهند
– صفرعلی رنجوری قایش قورشاق ،۳ مهر ۱۳۶۰، اعدام مجاهد
– احمدعلی روحانی، اردیبهشت ۱۳۶۲، اعدام پیکار
– بهمن سپاسی، ۱۳۶۲ مجاهد
– جلیل سوادی‌نژاد، ۱۳۶۱، اعدام، مجاهد
– جواد شفائی، ۱۳۶۱، زیر شکنجه، مجاهد
– ابراهیم شفیعی، مهر ۱۳۶۰، اعدام، راه کارگر
– علیرضا شکوهی، دی ۱۳۶۲، اعدام ،راه کارگر
– مجید شمس‌آبادی، تابستان ۱۳۶۷، اعدام مجاهد
– فریبرز صالحی، ۱۳۶۷، اعدام فدائی
– ابوالقاسم (محمد) فدائی،۱۳۶۰، اعدام مجاهد
– سید حسن فیوضی شجاعی، ۲۶ اسفند ۱۳۶۳ مجاهد
– سینا کارگر، ۲۴ تیر ۱۳۶۳، اعدام مجاهد
– سهیلا یاور زاده، آذر ۱۳۶۰، اعدام مجاهد…
این لیست را بی گمان می شود به چند هزار رساند. رئیسی یکی از بانیان و کارگردانان اصلی اعدام در شهر کرج و زندان‌های این شهرستان است. او در سال ۶۷ این نقش را به طور حرفه‌ای در هیئت مرگ بر عهده گرفت. رئیسی به گواهی بسیاری از شاهدان قتل عام و خانواده های شان نقش برجسته‌ای در این اعدامها داشت.
نقش ابراهیم رئیسی در اعدام جمعی زنان
یک گزارش از زندان اوین حاکی است که در ۵مردادماه ۱۳۶۷در بند۲ زنان، اشرف فدایی، منیر عابدینی، مژگان سربی، فرشته حمیدی و حدود ۲۰نفر از زندانیان زن را برای بازجویی صدا کردند. از بند ۳ هم تعدادی بردند. زندانیان چند ساعت بعد برگشتند. آنان گفتند همان سؤال‌های قدیمی بر سر مواضع و میزان محکومیت‌مان بود. همچنین گفتند یک تیربار در محوطه روبه‌روی در کار گذاشته اند.
همان گزارش چنین ادامه می دهد؛ ساعت ۱۱شب از بلندگوی بند اسامی مریم ساغری خداپرست، زهرا فلاحت‌پیشه، فریبا عمومی و هما رادمنش را خواندند. پاسداران سراسیمه افراد را از بند خارج کردند. نیمه شب تعدادی از زندانیان را از سلول‌های انفرادی خارج کردند. هنوز هیچکس نمیدانست موضوع چیست. اما این زنان هرگز برنگشتند.
صبح پنجشنبه ۶مرداد ۱۳۶۷ پس از شروع به کار هیئت مرگ در اوین، از سلول‌های انفرادی، تعدادی از زنان حلق آویز شدند. یکی از آنان سهیلا محمدرحیمی نام داشت. ابراهیم رئیسی در این هیئت مرگ بود.
روز پنجشنبه ۱۳مرداد ۱۳۶۷ شماری دیگر از زنان در اوین اعدام شدند. ملیحه اقوامی در شمار آنان بود. همچنین زندانیانی که دچار بیماری های جدی بودند نیز اعدام شدند.
گزارش دیگری حاکی است که طیبه خسرو آبادی فلج مادرزاد بود، زهرا بیژن‌یار بر اثر شدت ضربات کابل بر سرش بینایی‌اش مختل شده بود، لیلا دشتی تومور مغزی داشت. همه آنان توسط هیئت مرگ به اعدام محکوم شدند.
اعدام دختران دانش آموز توسط رئیسی و هیئت مرگ
لیلا حاجیان، سهیلا حمیدی، رؤیا خسروی، مهری درخشان‌نیا، سهیلا شمس از اعدام شدگانی هستند که هنگام دستگیری ۱۶ساله بودند.
سودابه رضازاده، مهتاب فیروزی، فرحناز مصلحی، پروین باقری نیز زنان جوانی بودند که در ۱۵سالگی بازداشت شده بودند و همگی در قتل عام ۶۷ سربدار شدند.
زنان دانشجو در میان قتل عام شدگان ۶۷
به گفته شاهدان قتل عام، در قتل عام سال ۱۳۶۷ تمرکز دژخیمان روی دانشجویان به خصوص تحصیلکرده‌‌های زن، بسیار مشخص بود. از این رو، بسیاری از شهیدان قتل عام را دانشجویان و فارغ التحصیلان دانشگاه‌ها تشکیل می دادند:
حوریه بهشتی تبار، دارای دو فوق‌لیسانس و یک لیسانس از دانشگاه‌های تهران
پروین حائری، دانشجوی فوق لیسانس زبان دانشگاه تهران
رضیه آیت‌الله زاده شیرازی، دانشجوی فیزیک
فروزان عبدی، دانشجوی رشته تربیت‌بدنی تهران و عضو تیم ملی والیبال زنان ایران
دکتر شورانگیز کریمیان، دانشجوی رشته پزشکی
فضیلت علامه، دانشجوی مهندسی الکترونیک
سیمین بهبهانی دهکردی و زهرا شب زنده‌دار، دانشجویان پزشکی مجتمع پزشکی طالقانی تهران
اعظم طاقدره، دانشجوی مهندسی شیمی علم و صنعت تهران
مریم گلزاده غفوری و فریبا عمومی، دانشجویان ریاضی دانشگاه تهران
مهین قربانی، دانشجوی فیزیک دانشگاه تربیت معلم تهران
مینا ازکیا، دانشجوی تربیت معلم
نیره فتحعلیان، عفت اسماعیلی، سودابه منصوری، سودابه شهپر و هما رادمنش، دانشجو از تهران
ورود ممنوع برای رئیسی
برشمردن میزان نقش رئیسی در اعدام و تیرباران دانشجویان و دانش آموزان ایران در این مجال نمی‌گنجد. بنابر این بر دانشجویان آگاه ایران است که از ورود این موجود جنایتکار به صحن پاک دانشگاه باید جلوگیری به عمل آورند.
دانشگاه جای پا گذاشتن جنایتکاران و قاتلان دانشجویان نیست. [۱۶آذر «روز دانشجو» تجلی شعله‌های ماندگار، و رهگشا!]
– دانشجویان باید ورود رئیسی به صحن دانشگاه شریف را بر نتابند و اعتراض خود را به آن اعلام کنند.
– دانشجویان نباید اجازه بدهند قاتل دانشجویان کوی دانشگاه تهران یعنی قالیباف نیز به صحن دانشگاه پا بگذارد.
– هر تجمع احتمالی این قاتلان در دانشگاه را باید به صحنه افشاگری جنایات شان بدل ساخت. [ما از شما بیزاریم؛ بیانیه انجمن اسلامی دانشگاه شریف]
– بخصوص دانشجویان آگاه صنعتی شریف باید لیست دانشجویان اعدام شده یا قتل عام شده ۶۷ را که شمه‌ای از آن ذکر کردید در جلوی رئیسی بگذارند و او را پاسخگو کنند.
– شعار دانشجویان در ۱۶ آذر باید این باشد. دانشگاه راهروی مرگ گوهردشت نیست. ورود قاتلان ممنوع!
