پارس جنوبی سرمایه ملی مردم ایران یا «سفره انقلاب» برای باندهای حکومت ولایت فقیه
تبلیغات رسانه‌یی دولت رئیسی حکایت از آن دارد که فاز ۱۱ پارس جنوبی که میدان مشترک گازی بین ایران و قطر و بخشی از بزرگ‌ترین میدان گازی جهان می‌باشد در روز ۶ شهریور افتتاح شده است.
پارس جنوبی، بزرگ‌ترین میدان گازی جهان و مشترک بین ایران و قطر. سال‌هاست که میزان استخراج گاز از سوی ایران محل مناقشه‌ی بین جناحین مختلف حکومت می‌باشد.
چرا که درحالی که قطر تا کنون حداکثر استخراج از این میدان گازی مشترک را داشته و دارد، حکومت ولایت فقیه به دلیل فقدان دانش فنی و تحریم‌ها عملا نتوانسته است استخراج قابل توجهی از این میدان گازی داشته باشد.
حالا در سفر رئیسی به استان بوشهر، رسانه‌های دولتی مدعی شدند که رئیسی در یک سالن ورزشی! اقدام به افتتاح فاز ۱۱ پارس جنوبی کرد.
وزیر نفت رئیسی در این مراسم اعلام داشت که با بهره‌برداری از طرح توسعه فاز ۱۱، ظرفیت تولید گاز از این میدان مشترک در وهله اول تا ۱۵ میلیون متر مکعب در روز بوده که می‌تواند در آینده تا ۵۶ میلیون متر مکعب افزایش یابد.
رسانه‌های وابسته به دولت رئیسی از جمله خبرگزاری ایرنا نیز در پی اظهارات دفتر حسن روحانی مبنی بر فعالیت‌هایی که در زمان دولت روحانی برای تکمیل و راه‌اندازی فازهای مختلف پارس جنوبی انجام شده، به دولت روحانی تهاجم کرد.
این خبرگزاری، دولت روحانی را متهم کرد که دولت روحانی با معطل گذاشتن توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی طی ۸ سال دولت روحانی عملا کشور را از ۴۰ میلیارد دلار درآمد محروم کرده است.
استناد ایرنا به داده‌‌های دولت رئیسی است که پیش‌بینی کرده است که با راه اندازی فاز ۱۱ ظرفیت سالانه ۵ میلیارد دلار درآمد برای حکومت ولایت فقیه وجود دارد.
قطعا این یک اهرم تبلیغاتی و پروپاگاندا از سوی دولت رئیسی می‌باشد چرا که این پیش‌بینی در صورتی می‌تواند مجال تحقق داشته باشد که صادرات گاز حکومت ایران ذیل تحریم‌ها نباشد و طرح توسعه این فاز تکمیل شده باشد در حالی که در حال حاضر چنین نیست.
اظهارات وزیر نفت رئیسی در زمان افتتاح نیز نشان می‌دهد که فعلا استخراج در این فاز در سطح حداقلی بوده و مراسم افتتاحیه از سالن ورزشی! برای مهمترین و مرزی‌ترین فاز میدان گازی پارس جنوبی، بیشتر جنبه تبلیغاتی برای دولت رئیسی دارد.
چرا که به دلیل وجود بیشترین سیالیت در این فاز مشترک بین ایران و قطر تکمیل و افتتاح این فاز ضرورت مبرمی را طلب می‌کرده است.
اما دولت رئیسی در فاز مهم ۱۱ حتی نتوانسته است این مراسم افتتاحیه را در محل انجام دهد.
فرایند توسعه میدان گازی پارس جنوبی
توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی در دولت دوم احمدی‌نژاد به شرکت‌های داخلی در حکومت ایران واگذار شد.
اما رسانه‌های نزدیک به دولت رئیسی دولت روحانی را متهم می‌کنند که در سال ۹۲ وزیر نفت روحانی از شرکت‌های داخلی در این فاز خلع ید کرد و توسعه‌ی آن را به توتال فرانسوی سپرد.
۳.۵ سال طول کشید تا توتال به ایران بیاید و در نهایت هم به دلیل تحریم‌ها علیه حکومت ایران، در سال ۹۷ کار خود را متوقف کرد.
در همین حال و در طرف ایران چه در دولت روحانی و چه در دولت رئیسی، حکومت ایران اقدام به «فلرسوزی» کرده و گاز حاصل از چاه‌‌های نفت را به دلیل فقدان توانایی و عدم داشتن علم فنی می‌سوزاند و از این حیث ضرر چند میلیاردی را به مردم ایران و ثروت‌‌های ملی تحمیل می‌کند.
در همین زمینه
به هدر دادن ۶ میلیارد دلار گاز مایع طی یک سال در پارس جنوبی
برخی کارشناسان چنین استدلال می‌کنند که توتال به دلیل این که از سالیان پیش، در آن زمان در بخش قطری این میدان گازی مشغول استخراج برای قطر بوده، در دولت روحانی عملا نه تنها اقدامی برای توسعه فاز ۱۱ نکرد بلکه اطلاعات این میدان گازی در قسمت ایرانی را به نفع قطر جمع و از ایران خارج شد.
دولت روحانی نیز استدلال کرده که از سال ۹۲ تا ۹۹ فازهای تکمیل‌شده‌ی پارس جنوبی از ۱۰ فاز به ۲۷ فاز و تعداد سکو‌های نصب‌شده از ۱۱ به ۳۷ سکو رسید و ایران قطر را در این مدت در استخراج گاز پشت سر گذاشته و در نهایت در زمان دو دولت روحانی تولید روزانه‌ی گاز از این میدان ۲.۵ برابر بیشتر شده، هر چند به توسعه‌ی فاز ۱۱ اشاره‌یی نکرده است؛ این نیز دروغی آشکار است.
اما اظهارات دولت روحانی نیز تبلیغاتی و سیاه‌نمایی می‌باشد چرا که درآمد قطر از این میدان گازی تا سال ۲۰۲۱ برابر با ۱۰۵ میلیارد دلار و درآمد حکومت ایران تا آن زمان تنها ۱۲ میلیارد دلار بوده است.
به عبارت دیگر سهم قطری‌ها از استخراج از این میدان گازی حدود ۹۰ درصد از کل بوده و در عمل نزدیک به ۹ برابر حکومت ایران از این میدان گازی تا ۲۰۲۱ بهره‌برداری مالی کرده‌اند.
شایان ذکر است توسعه فاز ۱۱ به همراه فاز ۱۲، از حدود ۲ دهه‌ی پیش و در سال ۱۳۷۹ آغاز شد اما ۲۳ سال تاخیر در راه‌اندازی آن به معنای ضرر بیشتر برای ایران و سود بیشتر برای قطر بوده چرا که این فاز آخرین و مرزی‌ترین فاز در این میدان مشترک بین دو کشور می‌باشد.
