شاید این سوال برای شما هم پیش آمده باشد. چطور یک دستگاه قضایی انسانی را به سه بار اعدام محکوم میکند؟
اگر کسی روزی گذارش به زندان و بخصوص دادگاههای انقلاب ولایت فقیه باز شده باشد، پاسخ این سوال را خوب میداند.
جواد روحی جوان مبارز مازندرانی که درجریان قیام شکوهمند مردم ایران بازداشت شده است، به اتهام آتش زدن کیوسک راهنمایی و رانندگی به سه بار اعدام محکوم شد!
جواد روحی همچنین متهم است که لیدری و هدایت و برنامه ریزی تجمع اعتراضی روز یکشنبه ۲۰ آذرماه را داشته که به گفته قاضی پرونده منجر به جان باختن و جراحت تعدادی از ماموران شد!
در همین زمینه
چرا دیگر اعدام جامعه را مرعوب نمیکند؟
اتهام اصلی جواد روحی؛ آتش زدن کیوسک راهنمایی و رانندگی
به نوشته رسانههای داخل کشور،دادگاه انقلاب ساری جواد روحی، جوان ۳۵ساله اهل آمل، را به اتهام آتش زدن کیوسک راهنمایی و رانندگی به سه بار اعدام محکوم کرد.
در این پرونده با همین اتهام مهدی محمدیفرد ۱۹ ساله به دو بار و عرشیا تکدستان ۱۸ ساله به یک بار اعدام محکوم شدهاند.
دیگر اتهاماتی که به این متهمان و ازجمله جواد روحی وارد شده، از این قرار است؛
اخلال در نظم و امنیت جامعه، تحریک برخی از شهروندان به ایجاد ناامنی، اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم بر ضد امنیت داخلی کشور، ارتداد از طریق هتک حرمت قرآن و آتش زدن آن و همچنین توهین به مقدسات.
اما وکیل جواد روحی به نام سلیمان وطن دوست می گوید: او در هیچ احراق و تخریبی مشارکت نداشته است. حتی در تصاویر ضبط شده نیز او تنها در صحنه حضور دارد و مشارکتی در اقدامات ندارد.
چرا سه بار اعدام؟
۱.دادگاههای ایران ملغمهای است از بی قانونی، واگذاری سرنوشت یک انسان به تشخیص فقهی یک موجود عقب مانده بنام حاکم شرع، عدم فهم قانون و مصداقهای آن، تعدد دادگاهها و …
۲.اینکه یک انسان را به سه بار اعدام محکوم کنند اصلا جای شگفتی در این نظام ندارد. در دو حالت ممکن است این اتفاق بیفتد. یک اینکه قاضی مربوطه تحت تاثیر فضایی که معمولا نیروهای فشار حکومتی می سازند، و برای امتیاز دادن به آنان چنین حکمی صادر میکند تا اعلام کند که این حکم غیر قبل برگشت و تغییر است.
دومین حالت ممکن است آن باشد که پرونده در چند دادگاه هم ارز مورد بررسی قرار گرفته مثلا دادگاه کیفری در کنار دادگاه انقلاب و هر دادگاهی حکم خودش را صادر کرده باشد.
در هرکدام از این حالتها چیزی که روشن است آن است که از نظر مردم و قیام کنندگان کف خیابان افراد بازداشت شده مثل جواد روحی و دوستانش نه تنها مجرم نیستند بلکه قهرمانان مردم هستند که باید با شکستن در زندانها آنان را آزاد کرد. تا آن روز فاصله زیادی نیست.