ایران خیالت راحت! بلوچستان و کردستان باغیرت، پشتت را خالی نخواهد کرد
بازتاب برخی مطالب سران و کارگزاران حکومت ایران در رسانه‌های حکومت، نشان از آن دارد که حکومت ایران از همبستگی کردها وبلوچ‌ها در هفتههای اخیر و در جریان قیام سراسری مردم ایران دچار وحشت شده است.
گزافه نیست اگر بگوییم تفرقه افکنی چه در جامعه شهروندی ایران و چه در فضای مجازی، یکی از راهکارها و سناریوهای حکومت ایران برای تشتت و تفرقه در میان مردم ایران می‌باشد.
هر چند شاید در رسانه‌های رسمی حکومت ایران کمتر نمودی از تفرقه افکنی هویدا باشد اما در فضای مجازی و به دلیل «فیک» بودن بسیاری از کاربران فضای مجازی، حکومت ایران نیز از این موضوع سوء استفاده کرده و در قالب برخی حساب‌های کاربری که در ظاهر امر، خط مخالفت با حکومت ایران را به پیش می‌برند به تفرقه افکنی در میان کاربران فضای مجازی مشغول است.
اقدام به تفرقه افکنی نشانه ترس حکومت از همبستگی مردم
اما این روزها و در گرماگرم قیام سراسری مردم ایران و به دلیل رادیکالیزم قیام در برخی استانها و شهرهای کشور، حکومت ولایت فقیه پرده را کنار زده و بی‌پرده به تفرقه افکنی در میان ملیت‌ها و قومیت‌های موجود در کشور جهت بهره‌برداری به نفع خود استفاده می‌کند.
استفاده از مارک‌ها و لیبل‌هایی چون «تجزیه‌طلب»، «حمایت شده از سوی کشورهای خارجی» و… بخش کوچکی از ترفندهایی است که حکومت ولایت فقیه از آنها سود می‌جوید تا به سیاست تفرقه افکنی خود دامن بزند.
در هفتههای اخیر استانهایی نظیر سیستان و بلوچستان و استانهای کردنشین مانند کردستان و کرمانشاه بر روی پیوستار قیام و خیزش انقلابی گامی به جلو برداشته و به بیانی دیگر بر رادیکالیزم قیام در این استانها افزوده‌اند.
روزنامه حکومتی ایران در روز ۱۳ آذر ۱۴۰۱، با درج مطلبی تحت عنوان «سناریوی ناکام آشوب چند وجهی» به موضوع اتحاد بین کردستان و سیستان و بلوچستان پرداخته و وحشت خود را از این اتحاد بیان داشته است.
این گزارش با برجسته‌کردن نقش برخی از رهبران مذهبی بلوچ در این مناطق که عمدتا اهل سنت هستند و از ابتدای استقرار حکومت ولایت فقیه، همواره تحت ستم مضاعفی از سوی حکومت ولایت فقیه بوده‌اند، تلاش کرده است تا آنها را به «تحریک» شهروندان این استانها متهم کند.
از جمعه خونین سخنی به میان نمی‌آید
گزارش در این بین موضوع کشف سلاح و مهمات در برخی شهرهای مرزی کشور را به کمک سناریوی خود آورده تا این گونه القاء کند که این استانهای مرزنشین در تدارک مبارزه مسلحانه هستند.
گزارش رهبران و معترضان استانهای کردستان و سیستان و بلوچستان را متهم کرده است که در نظر دارند «شعله اختلافات داخلی» را برجسته ساخته و در «نهایت درگیری و نزاع را به سطح منطقه» و سپس سراسر کشور بکشانند.
حال در این بین حکومت ولایت فقیه و قلم به مزدهای آن در رسانه‌های داخلی، هیچ اشاره‌یی به کشتار و قتل عام عریان بلوچ‌ها و کردها توسط حکومت ولایت فقیه در این استانها، مانند نمونه‌ی کشتار نمازگزاران بلوچ اهل سنت در جمعه خونین زاهدان که به جان باختن ۹۰ نفر از شهروندان بلوچ این استان منتهی شد یا استفاده گسترده از سلاح‌‌های نظامی در استانهای غربی کشور و کشتار بی‌رحمانه‌ی شهروندان این استانها نکرده و نمی‌‌کند.
کرد تنها نیست، بلوچ پشتیبان اوست
این روزنامه هراس آشکار حکومت ولایت فقیه را از پیوند خوردن معترضان بلوچ و کرد در استانهای سیستان و بلوچستان و کردستان به روشنی بروز می‌دهد و اعتراف می‌کند که در روزهای اخیر «شعارهای حمایت از آشوب‌های این دو منطقه، پر رنگ‌تر از شعارهای مربوط به خود این مناطق بود. نصب بیلبورد و تبلیغ شعارهایی چون کرد تنها نیست، بلوچ پشتیبان اوست…» همه و همه هراس و وحشت سردمداران حکومت ایران از اتحاد و همبستگی مردم ایران در راستای قیام سراسری اخیر و علیه حکومت ولایت فقیه را نشان می‌دهد. [قیام دلیرانه مردم بلوچستان در همبستگی با کردستان خون چکان!]
اما ترس حکومت ولایت فقیه و قلم به مزدانش در رسانه‌های داخلی به همین جا ختم نمی‌شود و این گزارش انگشت بر روی نکته دیگری نیز می‌گذارد که می‌توان گفت ترس اصلی حکومت ولایت فقیه در آنجاست.
ترس اصلی حکومت ولایت فقیه از برجسته‌سازی اتحاد کردستان و بلوچستان
گزارش ایران در این مورد اشاره می‌کند که «حامیان آشوب [در این استانها] سعی می‌کنند دو استان سیستان و بلوچستان را به کانون آشوبگران و محرکه‌یی برای احیای ناآرام‌سازی داخلی در دیگر شهرها تبدیل کنند».
به بیان روشن‌تر ترس اصلی حکومت ولایت فقیه از اتحاد معترضان در دو استان سیستان و بلوچستان و کیفر دادن برخی ماموران و مزدوران حکومتی توسط مبارزین کرد و بلوچ، تسری یافتن شیوه‌های مبارزه در این دو استان به سایر استانهای کشور است که در آن صورت، کار برای حکومت‌گران بسیار دشوارتر خواهد شد و در پیشرفت رادیکالیزم قیام، بسیج نیروی سرکوب، بسی دشوارتر و هزینه‌بر خواهد بود.
قلم به مزدان روزنامه ایران این ترس را در قالب واژه‌هایی چون «عادی سازی فاز مسلحانه» برجسته کرده و می‌افزایند «نگاه داشتن التهاب و سطح درگیری‌های مسلحانه… الگویی مبتنی بر خشونت هر چه بیشتر برای آشوبگران که بتوان طرح عادی سازی فاز مسلحانه را به طور خزنده و نامحسوس برای تداوم آن پیاده‌سازی کرد».
چند نکته پیرامون ترس حکومت ایران از اتحاد کرد و بلوچ
به بیان دیگر گزارش روزنامه ایران بر روی چند نکته انگشت می‌گذارد:
اول اتحاد و همبستگی استانهای مختلف به خصوص استانهایی که تحت ستم مضاعف بوده‌اند.
دوم ترس حکومت از تسری رادیکالیزم قیام از این استانها به استانهای دیگر.
سوم وارد شدن این استانها به قیام مسلحانه و در ادامه واردشدن قیام سراسری مردم ایران به فاز مبارزه مسلحانه، که این موضوع کابوسی دهشت‌آور برای حکومت ولایت فقیه بوده و عبور از اعتراضات خیابانی.
چهارم آنکه این اتحاد، قیام سراسری را از حالت افت و خیز درآورده و به آن استمرار و پیوستگی دائمی ببخشد تا حکومت ولایت فقیه را تعیین تکلیف کنند.
پنجم ترس از واکنش اقلیت‌های مذهبی و دینی که نشان داده‌اند رهبران مذهبی خود را تنها نمی‌گذارند و پشتیبان آنها هستند.
