تناقض گویی در دیدار خامنه ای با مردم قم
خامنه ای ولی فقیه ایران در سخنرانی خود و دیدار با مزدوران خود در قم، بار دیگر ضمن اشاره به ادعای دست داشتن «دشمنان» در اعتراضات اخیر، مجبور شد اعتراف کند که با «جهاد تبیین» باید کارها را پیش برد! اگر دست کشورهای خارجی در اعتراضات دخیل بوده است سخن گفتن از «جهاد تببین» چه ضرورتی دارد و این تناقض در سخنان خامنه ای از کجا ناشی می‌شود؟
خامنه ای در کمتر از یک هفته دو سخنرانی در جمع زنان بسیجی و طرفدار حکومت در روز ۱۴ دی و دیدار با ایادی خود در قم در روز ۱۹ دی، سعی کرد ضمن مختومه جلوه دادن اعتراضات، نظامش را پیروز اعتراضات اخیر معرفی کند اما در میان سخنانش سرنخ‌هایی را رسانه‌یی کرد که نشان از آن داشت که دچار تناقض و دوگانه گویی شده است.
از موضوع دیدار خامنه ای با زنان بسیجی طرفدار حکومت در می‌گذرم و به تناقضات در دیدارش با مردم قم می‌پردازم.
ولی فقیه حکومت ایران در ابتدا با تفصیلات و شرح جزئیات بسیار پیرامون روز ۱۹ دی سال ۱۳۵۶، به این موضوع پرداخت و در ادامه چاره‌یی نداشت جز اینکه مسئله و ضرورت مبرم روزش، یعنی موضوع اعتراضات را که روزهای پایانی چهارمین ماه خود را طی میکنند برجسته کند. [خامنه ای امروز چه گفت؟]
باز هم به میان کشیدن پای دشمن موهوم خارجی!
خامنه ای در ابتدا اعتراضات به حق مردم را به دشنان موهوم خارجی، مانند آمریکا و اروپا نسبت داد و از تاثیرات تبلیغات آنها در جریان اعتراضات سخن به میان آورد.
قطع یقین ولی فقیه حکومت ایران از به وسط کشیدن پای «دشمن» خارجی هدفی را دنبال میکند و آن مربوط ساختن اعتراضات مردم ایران و ربط دادن آن به خارج از مرزهاست، در حالی که در سخنان خود بارها تکرار کرد که خارجی‌ها فقط تبلیغات کردند و تبلیغات کردند!
خامنه ای که خوب می‌داند استفاده از حربه زنگ زده «دشمن خارجی» دیگر مستمعی ندارد و همگان حتی در میان نیروهای خودش، سخنانش را به سخره می‌گیرند بلافاصله افزود دست خارجی در این حوادث کاملا عیان بود و این که تا گفته می‌شود دخالت دشمن خارجی عده‌یی آن را انکار میکنند و می‌گویند این حوادث تقصیر شماست، صحیح نیست!
خامنه ای در حالی آدرس غلط می‌دهد که در بخش دیگری از سخنان خود به مشکلاتی که مردم ایران گرفتار آن هستند اشاره میکند و در این که مشکل اقتصادی و معیشتی وجود دارد شکی نیست.
در ادامه وی باز در تناقضی دیگر موضوع اعتراضات را ناخواسته به مردم گره زد که «اما آیا این مشکل با آتش زدن سطل زباله و اغتشاش خیابانی حل می‌شود؟».
وی اعتراضات به حق مردم ایران و جوانان را «خیانت» جلوه داد و افزود «بدون تردید این کارها خیانت است و دستگاه‌‌های مسئول نیز با خیانت برخورد جدی میکنند».
اعتراف ولی فقیه به ریختن ترس مردم و جوانان از سرکوب
در تناقضی دیگر ولی فقیه مجبور شد به اقدامات جوانان معترض در جریان اعتراضات اعتراف کند که «وسوسه‌یی را که روی جوان با نوجوان اثر می‌گذارد را چه چیزی می‌تواند برطرف کند؟ باتوم که نمیتواند برطرف کند» و اعتراف ضمنی کرد که دیگر مردم ایران و جوانان از نیروهای سرکوب ترسی ندارند و اساسا سرکوب دیگر نمیتواند برای وی و حکومتش نتیجه‌یی در پی داشته باشد و سپس ناچارا صحبت از «جهاد تبیین» به میان آورد.
به عبارت دیگر وی می‌داند که معترضان در کف خیابان مردم ایران و جوانان و نوجوانان شورش‌گر هستند که به دهه‌ها غارتگری و بی‌کفایتی سران حکومت ولایت فقیه اعتراض دارند و در اعتراضات خود، آن را به عیان نشان داده‌اند، اما ولی فقیه ترجیح می‌دهد این موضوع را نادیده بگیرد، چرا که اگر به این موضوع اعتراف کند باید بی‌کفایتی حکومت خود در اداره امور سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و معیشتی مردم ایران را گردن بگیرد.
به همین دلیل خامنه ای این بی‌کفایتی را اصولا نفی کرده و در بخشی از سخنان خود می‌گوید «یک عده‌یی می‌خواستند این جور وانمود سازند که این اغتشاشاتی که حالا یک عده‌یی می‌آیند در خیابان‌ها و فریاد می‌کشند و فحش می‌دهند و یک جایی را و یک شیشه‌یی را می‌شکنند و سطل زباله‌یی را آتش می‌زنند و مانند اینها… اینها مخالف با ضعف‌های کشورند… ضعف‌های مدیریتی… اقتصادی… ضعف‌هایی مانند اینها… نه بنده عرض بکنم قضیه عکس است… هدفشان از بین بردن قوت‌های کشور بود»!!!
هشدار و انذار ولی فقیه از وارفتگی و ریزش نیروهایش
ضمن وارونه‌گویی و تناقض‌گویی‌های فراوانی که در میان صحبت‌های ولی فقیه در روز ۱۹ دی بود، وی از جملات و کلید واژه‌هایی استفاده کرد که نشان از ترس وی از ادامه قیام و هشدار به نیروهایش و ترس از ریزش آنان داشت.
وی از جمله گفت «باید بدون تاخیر وارد میدان شویم تاخیر نباید داشته باشیم… به سرعت احساس تکلیف نمی‌کنیم… به هنگام وارد نمی‌شویم و خطر را به جان نمی‌خریم… کار را باید به هنگام انجام داد نباید غفلت کنیم… خطرات را به جان بخریم، یعنی تردید نکنید…»
اگر چه ولی فقیه این جملات را در قیاس با حوادث ۱۹ دی سال ۵۶ به زبان می‌آورد ولی بیان این جملات و اصطلاحات در هنگامه‌ی اعتراضات و قیام سراسری و به خصوص در زمانی که با وجود همه تاکیدات، بیشتر «خواص» حکومتش از موضعگیری علیه اعتراضات خودداری میکنند و یا حتی برخی علیه حکومت خامنه ای موضعگیری میکنند نشان می‌دهد که آشفتگی و به هم ریختگی در اردوی ولی فقیه و نظامش از بالا تا پایین رسوخ کرده و از این روست که وی حتی نمیتواند در یک جلسه سخنرانی، بدون تناقض‌گویی و مونیستی صحبت کند و شرایط کشور و حکومتش را تبیین سازد!
