حکومت ولایت فقیه بعد از اعدام دو قهرمان سربدار محسن شکاری و مجیدرضا رهنورد می‌خواست اعدامها را در ابعاد بیشتری ادامه بدهد ولی به دلیل بازتاب سنگین داخلی و بین‌الملی به صورت موقت توقف زد تا موج محکومیت‌‌‌ها را از سرگذارنده و نتایج آن را در توقف قیام ببیند. ولی خامنه‌ای برخلاف انتظارش؛ شاهد اوج گیری قیام در فاز جدید بود؛ لذا به‌رغم اشراف به هزینه بالای هر اعدام دست به جنایت دیگری زد.
هزینه بالای اعدام برای خامنه ای
خامنه ای شاخص تصمیم‌گیری‌هایش حفظ نظام و حفظ موقعیت خودش در قدرت مطلقه ولی فقیه است. او می‌داند که این اعدام ها هزینه گزاف دارد و می‌داند که به صورت عمده هم مساله ای حل نمی کند. این چیزی است که همه دست اندرکاران حکومت آن را می‌دانند.
روزنامه جمهوری در این باره نوشته بود؛ «این تصور را کنار بگذارید که با اعدامها و چوب و فلک کردن‌ها مشکل حل می‌شود و غائله می‌خوابد». خود خامنه ای هم روز دوشنبه ۱۹دی گفت؛ با باتون که چیزی حل نمی شود!
در همین زمینه
در مقابل اعدام جوانان قیام چه کار باید کرد؟
اما مشکل اینجاست که به قول خودشان غائله قیام نخوابیده و خامنه ای هیچ ابزار دیگری جز افزایش سرکوب آن هم به شکل پلکانی ندارد. لذا باز هم به این روش پناه می برد تا شاید تا ستون بعدی فرجی باشد و حتی برای چند روز هم که شده توقفی بزند.
در شرایط انقلابی کنونی هر اعدام و هر افزایش سرکوب روی نردبان سرکوب؛ برای خامنه ای هزینه دارد یعنی الان دهه ۶۰ نیست که سی هزار را بدار بکشد ولی بازتابی در لحظه در جامعه نداشته باشد. ما الان در اوج بلوغ اجتماعی و شور و شعور انقلابی مردم ایران هستیم. ما در عصر همزیستی جهانی و ارتباطات به هم پیوسته و گسترده مردم جهان با انقلاب ایران هستیم . ما در زمانی قرار داریم که رژیم و شخص خامنه ای در اوج در‌هم شکستگی خود قرار دارند از این رو هر اعدام و سرکوب روی مردم روی عنصر بین المللی و روی بدنه حکومت و در نتیجه روی تمامیت حکومت تاثیر منفی می گذارد.
بازتاب‌های داخلی
بدنبال اعدام محمدمهدی کرمی و محمد حسینی ، بسیاری از کشتی نشینان حکومت نمی‌خواهند با خامنه ای به صخره بخورند. ولی چون نمی توانند از کشتی پیاده شوند، می‌خواهند مانع کشتی رانی خامنه ای بشوند لذا یا سکوت می کنند یا مخالفت نشان می‌دهند. اینکه مستمرا در مورد مردود شدن خواص در این قیام می‌گویند، منظورشان همین است که هیچکس جز باند مافیایی خود خامنه ای از جنایت هایش حمایت نمی‌کند.
از جمله روزنامة فرهیختگان (۱۹آذر) متعلق به ولایتی مشاور نزدیک خامنه‌ای است در باره اعدام نوشت: «نمی‌‌توان با فراغ بال و گشاده‌دستی اعدام کرد».
اعدام ها چگونه در روح شورشگری جامعه اثرگذار است؟
تردید نباید کرد که این اعدامها و افزایش سرکوب؛ تنها شورشگران را یک «گام بلند» دیگر به سمت قهر و آتش حداکثری و به سمت کانون‌‌‌های شورشی و به سمت سازمان یافتگی پرتاب خواهد کرد.
و بار دیگر بر حقانیت مشی و استراتژی قهرآمیز مقاومت ایران تاکید دارد. به عبارتی می‌توان گفت که این اعدامها آخرین میخ را بر تابوت خطوط سازشکارانه و مبارزاتی مدنی و شعارهای انحرافی کوبیده‌اند.
حالا به همه ثابت شده است که تنها آتش و مبارزه قهر آمیز و تهاجم حداکثری با این رژیم جواب سرنگونی است.
چرا خامنه ای رادان را روی کار آورد؟
هدف خامنه ای از روی کار آوردن رادان همزمان با افزایش اعدامها را می توان چنین خلاصه کرد؛
یکم. برای مقابله با شدت ریزش درونی نیروهای سرکوبگر
دوم. برای استفاده از سوابق جنایتکارانه رادان برای مرعوب کردن نیروهای قیام
سوم. برای مقابله با قیام در ورود به فاز جدید تهاجم و آتش و سازمان‌یافتگی
در نتیجه می توان گفت که خامنه ای در توقف قیام شکست خورده و «مجبور» شده است که در نردبان سرکوب به رغم تمامی هزینه‌هایی که برایش دارد؛ یک گام سرکوب را بالاتر ببرد. یعنی این جابجایی حاصل شکست خامنه ای در امر سرکوب قیام است.
دستگاه سرکوب خامنه ای به رغم هر عرض و طولی که داشته تاکنون موفق به خاموش کردن قیام نشده است و به عکس هر جنایت خامنه ای سوختی بر روی آتش قیام بوده است. به همین علت این قیام که از فاز ترس و رعب پذیری عبور کرده و وارد یک مدار بالاتری از رادیکالیزم انقلابی شده؛ هرگز مرعوب دود و دم افزایش اعدام یا آوردن رادان نخواهد شد.
بی تردید خامنه‌ای رادان را برای سرکوب بیشتر آورده است ولی صورت مساله اینجاست که افزایش سرکوب وقتی قادر به مرعوب کردن جامعه نباشد به عکس رادیکالیزم و شعله آتش را در جامعه بالاتر می برد از این رو باید شاهد ارتقای کمی و کیفی و گسترش عملیات جوانان شورشی و انقلابی باشیم.
