شمخانی یا امیر عبداللهیان کدام سیاست خارجی را پیش میبرند؟
قیام ۱۴۰۱ مشروعیت داخلی و خارجی خامنهای را زیر علامت سؤال برده و او و رژیمش را در کرنر و انزوای داخلی و خارجی قرار داده است. خامنهای با فرستادن شمخانی برای خارج کردن خودش ونظامش از انزوا تلاش میکند روابطش را با کشورهای منطقه بخصوص کشورهای عربی حوزه خلیج فارس بهبود بخشد. چون درحکومت ولایت فقیه خامنهای در تمام زمینهها بخصوص سیاست خارجی حرف اول و آخر را میزند برای آمدن پای بهبود روابط باید از مواضع قبلی خود کوتاه بیاید به همین دلیل مجبور شده شمخانی را برای گفتگو و بهبود روابط به کشورهای عربستان و امارات و عراق بفرستد.
شمخانی از طرف خامنهای قراردادهایی با عربستان و امارات و عراق امضا کرده.
امیرعبداللهیان قسم آیه خورده که من را کنار نگذاشتهاند، هماهنگ هستیم
ابطحی رئیسدفتر خاتمی هم نوشته خرازی و شمخانی دارند کار وزارت خارجه میکنند،
امیرعبداللهیان مشغول سماق مکیدن است.
حالا سوال این است: چرا بجای وزارت خارجه، نماینده خامنهای قرارداد امضا میکند؟
واقعیت این است که در رژیم ولایت حرف اول و آخر را، بخصوص در سیاست خارجی خامنهای میزند
بقیه نخودی هستند!
اما علنی نمیکرد چون مجبور میشد از عرش به فرش نزول کند
حالا چرا اینکار را میکند؟
در همین رابطه
چرا خامنهای به برقراری رابطه با عربستان روی آورد؟
چون طرف حسابهای خارجی، وزارت خارجه را قبول ندارند!
کما اینکه به ظریف که حرفهایترین دیپلماتشان بود میگفتند ماله کش اعظم
ضمن اینکه وقتی موضوع عقبنشینی از مواضع قبلی باشد
اگر خود خامنهای وارد نشود درون باندش بلبشو میشود
بنابراین قیام ۱۴۰۱ خامنهای را از عرش به فرش کشید
مجبور شد به خواسته طرفحسابهای خارجی تن بدهد و خودش پای امضا بیاید
در رابطه با وضعیت آشفته و رو به زوال خامنهای و حاکمیتش عبدی مهرههای باند مغلوب رژیم لپ کلام را گفت: سه تا پایههای قدرت این حکومت به کل تضعیف شده.