درس‌هایی از قیام مردم ایران (قسمت دوازدهم)
چگونه با تیراندازی از مواضع آتش در بالای ساختمان مقابله کنیم؟
یکی از تاکتیک‌هایی که سپاه و نیروهای سرکوب رژیم برای کشتار معترضان بکار می‌برند، تیراندازی از بالای ساختمان‌هاست. درجریان کشتار مردم در جمعه سیاه خاش نیروهای سرکوبگر از بالای ساختمان تیراندازی کردند.
در مورد کلانتری ۱۶ زاهدان که مرتکب قتل عام جمعه سیاه زاهدان شد با تیراندازی از بالای ساختمان کلانتری دست به کشتار زدند. در آنجا یک پایگاه است که دورش دیوار بلند وجود دارد و سیم خاردار روی آن نصب شده و ساختمان در مرکز آن قرار گرفته و مزدوران رژیم از بالای پشت بام به مردم تیراندازی می‌کردند.
به این ترتیب مردم با چند مانع روبرو بودند:
-دیوار
-سیم‌های خارادار روی دیوار
-محوطه باز بین دیوار تا ساختمان که با تیراندازی از بالای پشت‌بام پایگاه پشتیبانی می‌شد.
علاوه بر آن به این دلیل که دشمن از بالای ساختمان تیراندازی می‌کرد که به خیابان‌های اطراف دید وتیر مستقیم داشت.
آیا با دست خالی و بدون سلاح تصرف چنین پایگاهی امکانپذیراست؟
بیشتر بخوانید
از قیام ۱۶ مهر امسال چه درس‌هایی آموختیم
چگونه تیراندازی بالای ساختمان را خاموش کنیم؟
البته غیر ممکن نیست، اما تلفات بسیار زیادی می‌گیرد.قرار نیست ما خومان را به کشتن بدهیم، قرار است دشمن را نابود کنیم.
پس چگونه می‌توانیم چنین پایگاهی را تصرف کنیم؟
اولا؛ قبل از سلاح باید نیروهای رزمنده را در چند تیم (بسته به نیازمان) سازماندهی کنیم.
دوما؛ مأموریت هر تیم را مشخص کنیم.
مثلا تیم A مبداء آتش است و با کوکتل یا سلاح با دشمن درگیر می‌شود.
تیم B تیم انحراف است. مثلا با تحرکاتی در سمت راست، دشمن را مشغول می‌کند.
این دو تیم A و B در حقیقت با مشغول کردن دشمن فضا را برای تیم C باز می‌کنند.
تیم C مخففیانه هدف را دور می‌زند و از سمتی که پوشش مناسبی از دید و تیر دشمن دارد
موضع می‌گیرد و با فرمان فرمانده به هدف حمله می‌کند. در این وضعیت،هرچه تیم‌های بیشتری داشته باشیم دشمن بیشتر تجزیه می‌شود؛ یعنی تمرکز آتش روی یک نقطه کاهش پیدا می‌کند.
وقتی تمرکز آتش کم شد؛ فضا باز می‌شود و جمعیت فرصت پیدا می‌کند که از موانع عبور کرده و ساختمان را تصرف کند. به این ترتیب می‌توان با کمترین خسارت پایگاه دشمن را تصرف کرد.
در اینجا بهترین کار این است که از ترکیب سلاح و کوکتل استفاده کرد. این یک الگوست و دگم نیست.
شما ممکن است با توجه به تعداد نیروی دشمن و ابعاد پایگاه، از پنج، شش یا هفت تیم استفاده کنید. ضمن اینکه نیاز نیست از قبل طراحی کرده باشید. در همان صحنه باید شناسایی و برآورد وضعیت انجام بدهید. به این می‌گویند برآورد وضعیت سریع در صحنه
تداوم قیام به هر قیمت
هر انقلابی فراز و نشیب‌های خودش را دارد، اما حرکت نهایی به جلوست. این قانونمند است.
بنابراین سئوال این است: ما چه نقشی در این حرکت داریم؟
آیا اصلا نقشی داریم؟ بله، تک به تک ما نقش داریم؛ نقش جدی و پررنگ
این نقش چیست؟
اینکه لحظه به لحظه شعله این قیام را روشن نگه داریم.
ما می‌توانیم حتی با ۳ نفر در هر جایی که هستیم تظاهرات راه بیندازیم.کمیت مهم نیست مهم رساندن صدای اعتراض به گوش دیگران است. باید علیه دیکتاتوری و شخص خامنه‌ای شعار بدهیم. اگر مردم به ما پیوستند چه بهتر ادامه می‌دهیم اگر هم نپیوستند در جای دیگر. اصلا نباید در قید مکان تظاهرات بود. هدف که مکان نیست.
هدف این است که صدای‌مان شنیده شود و به سهم خودمان دیوار ترس را بشکنیم. هر کجا که باشیم حتما عده‌یی صدای ما را خواهند شنید و این یعنی شکستن دیوار ترس حتی در ذهن یک نفر و این ارزشمند است.
کسی که دغدغه آزادی داشته باشد نباید خسته بشود، باید خسته بکند.
مطمئن باشید صدای شما کما اینکه شعار نویسی شما شنیده و دیده خواهد شد. این کار، دیوار ترس را در ذهن مردم می‌شکند. دشمن از این وحشت دارد. بنابراین حتی با ۳ نفر تظاهرات راه بیندازید.
با دوستان تیم تشکیل بدهید! مراکز بسیج را با کوکتل به آتش بکشید. این در دل مزدوران ترس می‌اندازد و در دل مردم امید ایجاد می‌کند. برای اینکه شجاعت تکثیر شود از کارتان فیلم بگیرید و در فضای مجازی به اشتراک بگذارید.
