استان کرمانشاه در ویژه «نامه آبان ادامه دارد»
شهر کرمانشاه در میان رشته کوه‌های زاگرس، بزرگترین شهر غرب ایران با تاریخی بسیار کهن، جا گرفته است. شهری که طاق بستانش نشان از قدمتی هزاران ساله دارد.
شهر پهلوانان و جوانمردان
کرمانشاه، پیشاپیش همه شهرها، علیه دیکتاتوری خامنه ای قیام کرد. روز ۲۵ آبان، مردم دلیر این شهر تظاهرات خود را از میدان آزادی شروع کردند. مثل همه شهرهای شورشی، حکومت در وحشت از سرنگونی، ابتدا با گازهای اشک‌آور به تجمع مردم یورش برد و بعد بی‌رحمانه تظاهرات مردم را به گلوله بست. اما مردم و جوانان نه تنها نهراسیدند بلکه با رزمی جانانه به مقاومت پرداخته و مزدوران را فراری دادند. بعد از جنگ و گریز بین پهلوانان جوان کرمانشاهی، خیابان‌های شهر به شهرهای جنگ زده شبیه بود. کف خیابان‌ها پر از سنگ‌هایی بود که نشان از زد و خوردی شدید با نیروهای سرکوبگر داشت.
در منطقه جعفرآباد یکی از نقاط اصلی درگیری‌ها بود. یک سرگرد نیروی انتظامی کشته شد. این منطقه یکی از نقاط حاشیه‌نشین در شهر پهلوانان خوانده شده و خبرگزاری ایرنا از آن به‌عنوان محله «فراموش‌شده» نام برده است.
خشم فراگیر جوانان کرمانشاه و حمله به کلانتری‌ها
جوانان خشمگین بعد از شهادت اولین دسته از یاران شورشگرشان، به چند کلانتری حمله کرده و سلاح‌ها را مصادر کردند. آنان چند مزدور از جمله سرگرد ایرج جواهری را مجازات کردند. حکومت در وحشت از کنترل شهر توسط جوانان شورشی وآزاد شدن شهر، با سلاح‌های سنگین مردم را به رگبار بست و دست به جنایتی بزرگ علیه مردم زد. بسیاری از جوانان را در خیابان‌ها به نحو وحشیانه‌ای دستگیر کرده و به شکنجه گاه‌ها برد.
درگیری‌های جوانان و مزدوران امنیتی آنچنان سنگین بود که خبرگزاری مهر حکومت ایران، قیام کرمانشاه را به عملیات کبیر فروغ جاویدان تشبیه کرده و نوشت: در کرمانشاه، مرصادی دیگر رقم خورد».
درسی که مزدوران خامنه ای در این شهر از جوانان غیور کرمانشاهی آموختند هرگز از یادشان نمی رود. به همین دلیل برای سرکوب همین روحیه مقاومت و سرکش بود که پاسداران و اطلاعاتی به دستگیری گسترده این جوانان دست زدند.اما هرگز نتوانستند خشم جوشان مردم را فرو بنشانند.
