«عفو» خامنه‌ای و سرکوب بیشتر دانشجویان
گزارشات میدانی و اخبار منشتر شده در فضای مجازی و رسانه‌های حکومت ایران نشان می‌دهد که به رغم تبلیغات گسترده‌ی حکومت ایران مبنی بر سیاست فریبکارانه‌ی «عفو»، سرکوب دانشجویان افزایش پیدا کرده است.
قیام و اعتراضات سراسری که از شهریور ۱۴۰۱ شروع شد، بی‌شک گسترده‌ترین قیام و اعتراضات ضدحکومتی علیه حکومت ولایت فقیه در تمام سالیان طول عمر این حکومت بود که طیف گسترده‌یی از اقشار مختلف جامعه را همراه خود کرد.
شاید بتوان جدیدترین قشر ورودکرده در صحنه‌ی قیام و اعتراضات مردم ایران را ورود دانش‌آموزان دبیرستانی و حتی دبستانی دانست که این روزها حکومت ولایت فقیه برای انحراف افکار عمومی از تمرکز بر روی قیام، از آنها با حملات شیمیایی انتقام می‌گیرد.
اما بی‌شک نمی‌توان انکار کرد که قدیمی‌ترین بخش فعال در ایران که در اعتراضات ضدحکومتی، چه در زمان دیکتاتوری سلطنتی و چه در زمان ولایت فقیه دانشجو و دانشگاه بوده است؛ هر چند که حکومت ولایت فقیه در سال‌های ابتدایی پس از انقلاب ضدسلطنتی سعی کرد که با کودتای «انقلاب فرهنگی» دانشگاه را به خاموشی بکشاند اما این تلاش مضمحل و بیهوده بود و دانشجویان ایران نشان دادند که همواره از پیشروان و پیشتازان مبارزات و اعتراضات و قیام‌های مردم ایران علیه دیکتاتوری بوده و هستند.
در قیام و اعتراضات سال ۱۴۰۱ نیز نقش پررنگ دانشگاه و دانشجو در اعتراضات مردمی بر کسی پوشیده نبود.
از این رو حکومت ولایت فقیه که دشمنی دیرینه و کینه نسبت به دانشگاه دارد، به موازات پیشرفت قیام و اعتراضات، اقدام به قتل، دستگیری، شکنجه، سرکوب و اعمال محددویت بر دانشجویان کرد.
در زمره‌ی شهیدان قیام و اعتراضات سراسری مردم ایران از شهریور سال ۱۴۰۱ تا کنون، بسیاری از قشر دانشجو هستند، در میان دستگیرشدگان و شکنجه‌شدگان نیز همین طور.
خارج از این مقولات حکومت ولایت فقیه در دانشگاه نیز سعی کرده است که عرصه را بر این قشر تنگ کرده و سرکوب و محدودیت را برای آنان افزایش دهد.
فریب «عفو» و ادامه‌ی سیاست سرکوب
هر چند در بهمن ماه و در جریان سالروز انقلاب ضدسلطنتی، خامنه‌ای سعی کرد با مانور و ترفند «عفو» از دامنه‌ی خشم معترضان و مردم ایران بکاهد، اما گذشت زمان نشان داده است که سیاست اعمال سرکوب و فشار بر دانشجو نه تنها کاهشی نبوده، بلکه روندی افزایشی نیز داشته است. [امیرحسین مرادی و علی یونسی: اوین نماد مشترک سرکوب دو دیکتاتوری]
ابراهیم رئیسی که در سالگرد انقلاب ضدسلطنتی سخن می‌گفت وعده داد که دانشجویان به سر کلاس‌های خود باز خواهند گشت و ۲ روز پس از سخنرانی رئیسی، مرتضی فرخی، معاون حقوقی و امور مجلس وزارت علوم کابینه‌ی رئیسی، خبر از «عفو» و ابلاغ کلیات آن از سوی رئیسی به وزیر علوم خبر داد گر چه که وی اعلام کرد که جرئیات این موضوع در مورد دانشجویان و اساتید دانشگاه هنوز مشخص نمی‌باشد.
از همان زمان مشخص بود که این اقدامات فریبکارانه بوده و برای آرام‌سازی جو روانی جامعه برای پرهیزدادن از شرکت در اعتراضات صورت می‌گیرد.
به فاصله ۲ هفته از اظهارات رئیسی و فرخی، داداش‌پور، معاون وزیر علوم و رئیس سازمان دانشجویان اعلام کرد که در این زمینه هنوز چیزی قطعی نسیت و ما تنها به یک دستورالعمل رسیده‌ایم.
در ادامه محمد مقیمی رئیس دانشگاه تهران «ابراز ندامت» را عامل تعین‌کننده برای بازگشت دانشجویان به سر کلاس عنوان کرد!
اخراج بسیاری از دانشگاه‌های مختلف، محرومیت از تحصیل، فهرستی بلندبالایی از ممنوع‌الورودی‌ها در دانشگاه‌های مختلف کشور، احکام سنگین «کمیته‌های انضباطی» و… از جمله موارد سرکوبگرانه‌یی هستند که حکومت ولایت فقیه در حق دانشجویان اعمال می‌دارد.
با گذشت ۲ ماه از آن اظهارات، اما خبرهای رسانه‌یی شده در رسانه‌های حکومت ایران، از جمله در روزنامه حکومتی شرق که در گفتگو با چند دانشجو از دانشگاه علامه و دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام شده، حاکی از آن است که اٍعمال اعمال سرکوبگرانه در دانشگاه‌های کشور ادامه دارد.
اعمال نفوذ ارگان‌های امنیتی و اطلاعاتی در دانشگاه!
این ۴ دانشجو به شرق اعلام کردند که فرآیندهای فراقانونی و سلیقه‌یی در رابطه با دانشگاه ادامه دارد و قشر دانشجو همچنان با برخی سیاست‌های سرکوبگرانه مواجه است؛ از حمله حملات نیروهای «حراست» دانشگاه برای پراکندن آنان، ضرب و شتم آنان تا اعمال نفوذ نهادهای امنیتی و اطلاعاتی خارج از دانشگاه به «کمیته‌های انضباطی».
در یک اقدام سرکوبگرانه‌ی دیگر در دانشگاه علامه، «حراست» این دانشگاه برخی از دانشجویان را مجبور کرده‌اند که ۲ نفر از استادان دانشگاه و پدر دانشجو، می‌بایست تهعدنامه‌ی آنان را امضاء کنند و تنها در این صورت آنان قادر خواهند بود به دانشگاه بازگردند.
در دانشگاه علوم پزشکی تبریز نیز وضعیت از همین قرار است و «کمیته انضباطی» این دانشگاه، برخی از دانشجویان را به دلیل برگزاری تجمع در روز ۱۶ اسفند و اعتراض به مسمومیت دانش‌آموزان دختر، احضار و به آنان «تفهیم اتهام»! کرده و برخی از آنان از تحصیل تعلیق شده‌اند و برای برخی از آنان توسط وزارت بهداشت دولت رئیسی، احکام سنگینی صادر شده است.
در دانشگاه علم و صنعت نیز وضعیت مشابهی حاکم است و برخی دانشجویان این دانشگاه با احکام سنگین اخراج از دانشگاه و ۵ سال محرومیت از پذیرش در تمامی دانشگاه‌های کشور مواجه بوده‌‌اند.
در پایان سخن بد نیست این موضوع را یادآوری کنیم که سرآغاز و نقطه آغاز قیام و اعتراضات سال ۱۴۰۱، اعمال محدودیت‌هایی تنها در مورد پوشش زنان بود که آن اعتراضات، روزگار را بر حکومت ولایت فقیه تیره و تار کرد، حال با افزوده‌شدن سرکوب‌ها در حوزه پوشش زنان، بعلاوه‌ی مسمومیت‌های دختران دانش‌آموز، بعلاوه سرکوب قشر دانشجو در دانشگاه‌ها، به نظر می‌رسد حکومت ولایت فقیه، قانونمند در سال ۱۴۰۲ باید منتظر قیام و اعتراضات گسترده‌تر و رادیکال‌تری باشد.
